Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Action16 17.5.2010 (17:17)

  hmm , ale to ma być takie twoje opowiadanie? jak tak to masz. ;D
  
  Jechałem daleko, do ciotki na wieś, w czasie podróży mijaliśmy góry, łąki, lasy i wiele ciekawych rzeczy, które mógłbym wymieniać w nieskończoność, pociąg nie był najnowszy, ale za to bardzo wygodny i była w nim taka jakaś atmosfera, w której wydawałoby się , że nic nie może nam się stać. Wszyscy byli uśmiechnięci , weseli, mijali się na przedziałach spokojnie, nie przepychając się, szanowali siebie nawzajem. Po paru godzinnej podróży stwierdziłem , że muszę się przejść, otworzyłem drzwi od przedziału, które tak strasznie skrzypiały i zobaczyłem pewnego pana, który stojąc przy oknie wpatrywał się w mijające nas domy i biegające dzieci. podszedłem do niego i zapytałem jak podróż, odpowiedział mi dalej wpatrując się w okno , że tak jak zawsze, nic się nie zmienia. po chwili milczenia tajemniczy pan zaczął opowiadać ze łzami w oczach o swoich dzieciach i o tym , że bardzo mu ich brakuje, ale że ma taką pracę i jeździ pociągiem po całej polsce. pocieszając go, odpowiedziałem, że na pewno dzieci za nim tęsknią i że jak wraca do domu to cieszą się że mogą go zobaczyć, lecz nadal zastanawiałem się kim jest z zawodu ten pan. po dłuższej rozmowie dowiedziałem się, że to on jest kierownikiem pociągu, zachwyciłem się, gdyż jest to moje marzenie aby poprowadzić pociąg. On zaproponował mi, że może dać mi usiąść na przodzie pociągu. byłem bardzo podekscytowany i poszedłem z nim. gdy wróciłem do mojego przedziału, nie mogłem się juz doczekać kiedy opowiem to wszystko swojej ciotce. Dzięki temu , nawet nie zauważyłem , że już dojechaliśmy. wysiadłem szybko z pociągu i rzuciłem się w ramiona ciotce. Z najwiekszym przekonaniem mogę powiedzieć , że była to przygoda mojego życia i nigdy jej nie zapomnę.
  
  No to już koniec.. ;-)

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie