Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  bozkoz 15.5.2010 (13:35)

  Wiersz „Poeta” zawiera większość charakterystycznych zabiegów stylistycznych, stosowanych przez Leśmiana. Jest to przykład baśni filozoficznej, prowadzącej do wyjaśnienia prawdy o człowieku i świecie. Tworzenie fabuł lirycznych ułatwiało poecie znalezienie odpowiedzi na zadawane przez filozofów pytania o miejsce człowieka na świecie, o rzeczywistość albo sztukę.
  Nadawca wiersza jest nieujawniony, a więc mamy przedstawiony przykład liryki pośredniej. Treść jest, w pewnym sensie, monologiem podmiotu lirycznego, który w barwny i baśniowy sposób przedstawia życie głównego bohatera – poety. W jego charakterystyce Leśmian posługuje się oksymoronami, tj. nazywa go „niebieskim wycieruchem”, „zbójem obłocznym”. Kolejnym zabiegiem stylistycznym są liczne metafory, które tworzą tekst bardziej fantastycznym i bajkowym, np. „wsparty […] o srebrzystą krawędź obłoku, co się wzbił skrzydłami, jak łabędź”. W tekście nie brak również, wspomnianych wcześniej neologizmów, m.in. „obłoczny”, „wmodlić”, „świetniejąc”, „nieokreślność”. W wierszu możemy dopatrzeć się także personifikacji („słowa się […] włóczą i łajdaczą”) oraz peryfraz („słowa nawleka na sznur rytmu”, ”znawca słowa – Bóg”).
  Główny bohater – Poeta, żyje i tworzy na granicy świata rzeczywistego i nierzeczywistego, na granicy jawy i snu. Jest jednocześnie wyrzutkiem i wybrańcem boskim. „Z światem jest – wspak i na noże”, czyli żyje z nim w ciągłym konflikcie. Poeta balansuje na granicy szaleństwa, co jest być może jedną z przyczyn tego konfliktu, „widziano w dzień biały tego obłąkańca, Jak wierzbę porywał do tańca”. Kolejną cechę różniącą go od reszty świata, jest lekceważenie wartości materialnych, „świetniejąc łachmanami – tym żwaw-szy, im golszy!”. Nie dba on o potrzeby rodziny, nie potrafi zarobić na jej utrzymanie. Zajmuje się jedynie tworzeniem („on słowa nawleka na sznur rytmu, a ona płochliwie narzeka”), co uważa za pewien rodzaj zadośćuczynienia względem zaniedbanej rodziny. Jednak mimo biedy i szaleństwa, tworzenie utworów jest dla niego źródłem radości i fascynacji.
  Utwór zawiera pochwałę artysty i wyższej sztuki.
  Poeta uważał, że życia nie da się zamknąć w codzienności. Najważniejszą wartością był dla niego świat wyobraźni i człowiek połączony z naturą.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie