Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  dewi97 6.10.2010 (18:26)

  Cezary Baryka bez wątpienia jest bohaterem niezwykle dynamicznym. Biorąc pod uwagę wydarzenia z życia ojczyzny i jego stosunek do nich, można bardzo wiele powiedzieć o głównym bohaterze powieści Stefana Żeromskiego pt "Przedwiośnie".
  Cezary będąc małym chłopcem miał bardzo szczęśliwe dzieciństwo - dom, kochającą rodzinę
  i całkiem dobry status finansowy. Stać go było na przyjemności i edukację, jednak nie korzystał z tego ; rzucił całkowicie szkołę, dalszą naukę i sprawiał wiele kłopotów mimo starań rodziców, by wychować go na dobrego człowieka. jako nastolatek dość intensywnie przechodził fazę buntu. Gdy ojciec wyruszył na wojnę, w poczuciu wolności i swobody fascynował się rewolucją, propagował głoszone przez nią hasła. Zachwycało go zmienianie świata. Był uparty i niepokorny. Kiedy jednak uświadomił sobie, jaką niesprawiedliwość niesie za sobą rewolucja jego młodzieńczy zapał szybko
  ostygł. Szczególnym bodźcem było dla niego cierpienie matki a potem jej śmierć będące wynikiem
  tejże rewolucji. Zaczął krytycznie dostrzegać rzeczywistość.
  Wtedy to nastąpił jeden z punktów zwrotnych w życiu Cezarego. nie przyjmował już bezkrytycznie żadnych idei. Wyjechał do Polski, gdzie boleśnie przekonał się, iż ojcowska opowieść o nowej, lepszej "szklanej cywilizacji" była jedynie mrzonką starego Baryki. Przystąpił do wojny bolszewickiej po stronie Polaków uznając to za swój obowiązek, mimo, że w dzieciństwie nie odczuwał sentymentu do ukochanego przez rodziców narodu i kraju. W Polsce właśnie poznał życie z zupełnie odmiennych dwóch stron: beztroskie - ziemiaństwa nawłockiego i nędzne - Żydów, chłopów oraz komorników w Chłodku. Był wstrząśnięty tymi różnicami oraz poddańczą postawą cierpiących.
  Baryka cały czas zdobywał nową wiedzę o Polsce. Był jednocześnie nią zaskoczony, wstrząśnięty, jaki i zdumiony. W Warszawie stykał sie z wieloma grupami społecznymi, poznał plany polityczne komunistów oraz sposoby gajowca na uzdrowienie Polski. Żaden z nich do niego nie przemawiał. W otoczeniu komunistów dowiedział się, że odrodzone państwo polskie prześladuje więźniów politycznych i nie poprawia warunków
  życia robotników. Jednak zrażała go niechęć do Polski towarzyszy Lulka. Wyciągając także trafne wnioski z sytuacji ojczyzny otwarcie sprzeciwiał się powolnym reformom Gajowca. Twierdził, że trzeba działać natychmiast.
  Cezary Baryka usilne szukał swojego miejsca w świecie. Był człowiekiem gwałtownym, niecierpliwym i bezkompromisowym, jednak spostrzegawczym. Swoje miejsce odnalazł właśnie w umęczonej i nędznej powojennej rzeczywistości Polskiej. Wreszcie poczuł sentyment do rodzinnej ojczyzny, nie były mu obojętne jej losy. W końcu Baryka wyruszył waz z innymi komunistami na robotniczą manifestację pod belweder, jednak była to jedynie oznaka jego zagubienia i bezsilności wobec realnego świata, przerażająco odmiennego od jego marzeń o szczęściu.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie