Treść zadania

Wiersz pt: "Nic dwa razy" utwierdza nas w przekonaniu, że nic się nie powtarza. Każde wydarzenie ma swoje miejsce tylko raz i nie da się go wrócić i dokonać poprawek. Dlatego każdy powinien być świadom odpowiedzialności, jaką ponosi za podjęte decyzje i zrealizowane działania. W stwierdzeniu:
"Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole tego świata
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata"
poetka ukazuje zasadnicze różnice między szkoła a życiem. Według praw jakie panują w szkole uczeń może zostać drugi raz w tej samej klasie i ma szanse na poprawienie zeszłorocznych błędów. W życiu natomiast jest zupełnie inaczej. Nie można wrócić do poprzedniego dnia, aby poprawić popełnione w nim błędy. Następny dzień, noc, pocałunek może być podobny do wcześniejszego ale nie jest taki sam, gdyż niesie ze sobą coś indywidualnego, niepowtarzalnego. poetka przedstawia również miłość jako nieustanna walkę w przełamaniu obcości i zrozumieniu swych uczuć. Jednego dnia podmiot liryczny tęskni za kimś bliskim, kochanym. Wymówione przypadkowo przez kogoś imię tej osoby jest jak róża. Kiedy jednak jest blisko ulubieńca i może cieszyć się do woli jego obecnością, czuje się obco, odwraca głowę, nie czuje radości z bycia razem, zastanawia się czym jest róża:
"Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?"
Słowa:
"Czemu ty się zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś- a więc musisz minąć.
Miniesz- a więc to jest piękne"
świadczą o tym, że wszystko co złe, przykre, czego się boimy może zaistnieć ale potem minie. Żadne przykre przeżycie nie będzie trwało wiecznie. Minie, zapomnijmy o tym i życie nadal będzie piękne. Poetka zawarła w tym wyznaniu pocieszenie, że wszystko co złe minie i to jest wspaniałe. Nie warto zamartwiać się.
Wiersz "Nic dwa razy" jest doskonałym odzwierciedleniem ludzkich pragnień i związanych z nimi obaw. Często żałuje się popełnionych błędów i ubolewa nad tym, że nie można cofnąć czasu. Czasami tęskni się za kimś bliskim a kiedy jest się wreszcie z tą osobą, zauważa się jej wady i tęsknota przeradza się w nicość. Poetka ukazała w wierszu wewnętrzne rozterki człowieka i zachęca do dokładnego przemyślenia sprawy zanim podejmie się ostateczną decyzje, gdyż później nie da się cofnąć czasu.