Treść zadania

ó piszemy:
Jeżeli wymienia się na o, e, a,
np. popiół – popioły, szóstka – sześć,
skrót – skracam
Na początku następujących wyrazów:
ósemka, ów, ówczesny, ówdzie
W zakończeniach: -ów, -ówka, -ówna
Np. Kraków, kotów, piecw,
Borówka, dachówka, klasówka,
Nowakówna, Walczakówna

Wyjątki: odkuwka, okuwka, skuwka, zasuwka

W wielu wyrazach zgodnie z tradycją:
Barbórka który przepiórka włócznia
chór mózg równy włókno
córka ogórek rózga wójt
czółno oprócz rózga wróbel
dopóki płótno różny wróżba
góra półka skóra wyściółka
jaskółka póki stróż źródło
Józef póty szczególnie żółć
kłótnia późno tchórz żółtko
król próba wiewiórka żółty
królik próchno wiór żółw
krótki próżny włóczęga włóczka

u piszemy:
W rzeczownikach zakończonych na:
-un opiekun, zwiastun
-unek ładunek, rachunek, stosunek
-unka opiekunka, piastunka
-ulec budulec, hamulec
W czasownikach zakończonych na:
-uje maluje, pracuje, żałuje
-ujesz kierujesz, rysujesz, spróbujesz
-uj pakuj, próbuj, żałuj
W zakończeniach bezokolicznika
–uć knuć, kuć, pruć, psuć, snuć
W zakończeniach zdrabniających
-uchny miluchny,
-uszek staruszek
-uni tyciuni
-uszka staruszka
-usi milusi
-uszko serduszko
-utki malutki
-uś Jacuś
-ulo dziadulo
-usia Anusia
-ulek ojczulek
-ula matula
-uch leniuch
-ulka babulka
-ucha kostucha
-unio (a) dziadunio
-us dzikus
W większości polskich wyrazów np.:
bzdura, chrust, duch, głupi, Jakub, kurtyna,
płukać, pusty, tłumacz, tuman, żuraw
Uwaga! Na końcu wyrazu zawsze piszemy –u