Treść zadania

Zinterpretuj podany utwór . postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją . Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.


Czesław Miłosz Do Tadeusza Różewicza, poety Zgodne w radości są wszystkie instrumenty Kiedy poeta wchodzi w ogród ziemi. Czterysta rzek błękitnych pracowało Na jego narodziny i jedwabnik Dla niego snuł błyszczące swoje gniazda. Korsarskie skrzydło muchy, pysk motyla Uformowały się z myślą o nim I wielopiętrowy gmach łubinu Jemu rozjaśniał noc na skraju pola. Więc się radują wszystkie instrumenty Zamknięte w pudłach i dzbanach zieleni Czekając aby dotknął i aby zabrzmiały. Chwała stronie świata która wydaje poetę! Wieść o tym biegnie po wodach przybrzeżnych Gdzie na tafli we mgłach śpiąc pływają mewy I dalej, tam gdzie wznoszą się i opadają okręty. Wieść o tym biegnie pod górskim księżycem I ukazuje poetę za stołem W zimnym pokoju, w mało znanym mieście, Kiedy zegar na wieży wybija godzinę. On ma dom w igle sosny, w krzyku sarny, W eksplozji gwiazd i wnętrzu ludzkiej dłoni. Zegar nie mierzy jego pieśni. Echo Jak w środku muszli starożytność morza Nigdy nie milknie. On trwa. I potężny Jest jego szept wspierający ludzi. Szczęśliwy naród który ma poetę I w trudach swoich nie kroczy w milczeniu. Tylko retorzy nie lubią poety. Siedząc na szklanych krzesłach rozwijają Długie rulony, metry szlachetności. A naokoło huczy śmiech poety I jego życie nie mające kresu.
Gniewni są. Wiedzą że ich krzesła pękną A w miejscu gdzie siedzieli nie wyrośnie Ani źdźbło trawy. Krąg spalonej siarki, Rudy, jałowy pył mrówka ominie. Waszyngton D.