Treść zadania

NA JUTRO! ODPOWIEDZ NA ZADANE PYTANIA NA PODSTAWIE FRAGMENTU: ZBRODNIA I KARA


Zamiary i obserwacje

Teraz zaś po upływie miesiąca, już zaczynał patrzeć na to inaczej i wbrew wszystkim przekornym
monologom o własnej bezsile i niezdecydowaniu jakoś mimo woli przywykł już poczytywać „potworne”
marzenie za realny plan, chociaż w dalszym ciągu nie wierzył sobie. Ot i teraz szedł dokonać próby swego
planu i z każdym krokiem wzruszenie jego rosło coraz gwałtowniej.
Z zamierającym sercem, z nerwowym drżeniem podszedł do olbrzymiej kamienicy, z jednej strony
wychodzącej na kanał, a drugiej zaś na ulicę W-ą. Dom ten składał się z samych małych mieszkanek,
a najmowali je różni rękodzielnicy, krawcy, ślusarzem kucharki, jacyś tam Niemcy, własnym przemysłem
żyjące panny, drobni urzędnicy i tak dalej. Wchodzący i wychodzący przesmykiwali się raz po raz pod
obydwiema bramami i na obydwu podwórkach. Pracowali tutaj trzej czy czterej stróże. Młodzieniec bardzo
był rad, że nie spotkał żadnego z nich, i niepostrzeżenie przemknął się zaraz z bramy na prawo, na schody.
Schody były ciemne i ciasne, „kuchenne”, ale on to wszystko już przedtem wiedział i badał, i całe to
otoczenie dogadzało mu: w takich mrokach nawet ciekawskie spojrzenie było niebezpieczne. „Jeżeli tak się
boję teraz, to cóż by było, gdyby rzeczywiście doszło do tego?…” – pomyślał mimo woli, idąc na czwarte
piętro. Tutaj zatarasowali mu drogę wysłużeni żołnierze – tragarze, wynoszący meble z jednego z mieszkań.
Już wiedział, że mieszkanie to zajmuje pewien familijny Niemiec, urzędnik z rodziną. „Więc Niemiec teraz
się wyprowadza; więc na czwartym piętrze, na tych schodach i na tym podeście pozostanie przez jakiś czas
tylko jedno zajęte mieszkanie – staruchy… To dobrze… na wszelki wypadek…” – pomyślał znowu
i zadzwonił do drzwi staruszki. […]
Nieduży pokój , do którego wszedł młodzieniec, pokój z żółtą tapetą, z geranium i muślinowymi
firaneczkami na oknach, był w tej chwili jaskrawo oświetlony zachodzącym słońcem. „Więc i wtedy także
będzie świeciło słońce!… - mimochodem błysnęło w umyśle Raskolnikowa. Szybkim spojrzeniem obrzucił
wszystko w pokoju, ażeby w miarę możności zbadać i zapamiętać rozkład.

Pytania do fragmentu
1. W jakim celu Raskolnikow idzie do lichwiarki?
2. Wskaż te fragmenty rozważań bohatera, które świadczą o planach popełnienia zbrodni.
3. Jakie zachowania Rodiona zdradzają chęć popełnienia zbrodni?


z góry dziękuję za możliwą jak najszybszą odpowiedź.