Treść zadania

Prosiłbym o sprawdzenie pracy pod wzgledem treści i przekazu. Oczywiście jestem otwarty na zmiany
skracanie i dodawanie innych informacji . Jako uczen klasy matematycznej średnio daje rade z takimi pracami.
Ma to być cos ala prezentacja maturalna , tak wiec pod tym względem prosze o jakieś wskazowki.
Głowną teza powinno być ogromne znaczenie rozstania w literaturze, tego chcialbym sie trzymać.
Za każda radę z Góry dziękuję.


Ludzie przychodzą, są z nami i odchodzą. Umierają najbliżsi, zdradzają przyjaciele, a ukochane osoby pozostawiają nas w samotności. W Biblii czytamy:

"Wszystko ma swój czas,
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem"

Jest więc w życiu czas na miłość i rozstanie, bycie z kimś i samotność, utratę i odnajdywanie, bo żaden kwiat nie kwitnie wiecznie. Każde rozstanie przynosi jednak ból, powoduje emocjonalną ranę, która goi się dużo dłużej niż jakakolwiek fizyczna. Człowiek ma poczucie beznadziejności, pustki i lęku, często obwinia siebie za to, że druga osoba odeszła, złości się, rozpacza, w końcu traci motywację, porzuca nadzieję. Jeśli to cierpienie spotka artystę, rolę terapii spełni sztuka. Literatura gromadzi wiele przykładów tego, jak twórca daje ujście swojemu bólowi po rozstaniu z ukochaną czy utracie bliskiej osoby.Najcześciej spotykamy się w literaturze
Ze stereotypami rozstania których przyczyma jest śmierć wyjzad lub rozstanie.
Pierwszym napotkanym przykladem rozstania jest mitologiczna opowesc Orfeusza i Eurydyki. Kiedy umarła żona trackiego śpiewaka i lutnisty, ten zdecydował się pójść do Hadesu, aby ją odzyskać. Swoją grą oczarował nie tylko Charona i Cerbera, ale też samego władcę podziemi, który pozwolił Eurydyce wrócić do krainy żywych pod warunkiem, że przez całą drogę powrotną Orfeusz ani razu nie obejrzy się za siebie. Niestety, tracki śpiewak nie oparł się pokusie spojrzenia na ukochaną i przez to utracił ją na zawsze. Zrozpaczony błąkał się długo po Tracji, aż zginął.
Kolejnym motywem pozegnania w utworach nawiazujacych do mitologi jest rozstanie hektora z zona.
W scenie pożegnania czytelnik widzi Hektora jako nie tylko wspaniałego wojownika ale również, jako człowieka wrażliwego, świadomego swojego losu, kochającego żonę, mającego poczucie obowiązku wobec ojczyzny. Patriotyzm jest ważniejszy niż sprawy osobiste. Zona wiedząc, że zgodnie z wyrocznią Hektor zginie chce go powstrzymać bala się ze osieroci dzieci i skaze ja na cierpienie.Przeplata się również motyw desperacji
Kiedy hektor ginie a jego zwloki zostaja zbeszczeszczone przez achillesa na oczach rodziny .
A wiec tradycja motywu pożegnaia w literaturze siega dawynch czasów co świdczy o tym że
Jest on ponadczasowy dotykał luzi dawniej teraz i zapewne będzie nekał nastepne pokolenia.

Mężczyznom pozostaw troskę o wojnę.
Wszystkim zrodzonym w Ilionie, a mnie z nich najbardziej"
a ona, wiedząc, że nic nie może zmienić:
"Szła odwracając wciąż głowę za nim i łzy wylewała."

Rozstanie w literaturze i sztuce przewijała się poprzez wszystkie epoki literackie. Jej obraz i znaczenie ewoluowały razem z rozwojem szeroko rozumianej kultury i sztuki. Wraz ze zmianami kulturowymi szły zmiany cywilizacyjne - i one także wpływały na sposób przezywania rozlaki. Najlepiej znane przez nas wszytkich i o którym należy wspomniec jest tragiczny wątek pożegnania
W utworze Szekspira Romeo i Julia . Los pokrzyżował ich plany - Romeo nie otrzymał listu z wyjaśnieniem intrygi. Kiedy zobaczył ciało ukochanej wpadł w rozpacz i wypił truciznę. W chwili, gdy Julia ocknęła się z letargu, zobaczyła zwłoki ukochanego i popełniła samobójstwo wbijając sobie w serce jego sztylet.
A przyczyna tego wszytkiego , jest szczęśliwa miłość między potomkami dwóch skłóconych rodów.

Śmierć to rozstanie nie tylko zakochanych. Odchodzą najbliżsi: rodzice i dzieci. Jan Kochanowski pisał po stracie swojej córki:
Wielkieś mi poczyniła pustki w domu moim,
Moja droga Orszulo, tym zniknięciem swoim." (Tren VIII)
Nie potrafił pogodzić się z jej odejściem:
"Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest, lituj mej żałości,
A nie możeszli w onej dawnej swej całości,
Pociesz mię, jako możesz, a staw się przede mną
Lubo snem, lubo cieniem, lub marą nikczemną!"
W takich chwilach czlowiek traci nadzieje we wszyskto . Autor watpi chwilami w istnienie Boga i nieba
W slowach Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest. Najbardziej trafiajacy przykład ukazujacy ogrom bolu jakim jest utrata kogos bliskiego.




Bywa, że rozstanie z ukochaną osobą spowodowane jest wyższymi celami - poświęceniem dla ojczyzny czy ogółu ludzi. Tak postępowali romantyczni bohaterowie, dla których dobro osobiste ustępowało przed powinnością wobec kraju i narodu.
Swoje szczęście osobiste poświęcił również Judym, bohater "Ludzi bezdomnych" S. Żeromskiego, aby leczyć ludzi i oddać się pracy u podstaw. Nie potrafił wyzbyć się poczucia winy, że nie dzieli losu ze wszystkimi biedakami, że jemu się udało, chociaż pochodził z nizin społecznych. Rozstał się z ukochaną Joasią, ponieważ obawiał się, że zakładając rodzinę stałby się dorobkiewiczem i ogłuchł na ludzką krzywdę.

Jednak Bez rozstań nie byłoby literatury. Bez pożegnań nie byłoby najpiękniejszych literackich smutków.
Ból, który czuje człowiek po rozstaniu z bliską mu osobą, wydaje się być nieskończony. Twórczość ocala jednak tego, który cierpi. Przelanie uczuć na papier zmniejsza ból i pozwala dzielić go z innymi, stąd obecność motywu rozstania w różnych utworach powstających na przestrzeni wieków. Poza tym nie tylko w twórczości literackiej można się doszukać przykładów jego wykorzystania.
W malarstwie Artur Grottger najlepiej oddal powage i dramatycznosc rozstania na tle patriotyczym .Obraz „Pożegnanie powstańca” rozstanie żołnierza idącego do walki z ukochaną. Kobieta na obrazie to pełna nadziei, ale również obaw młoda osoba. Widać, że jest to ich ostatnie pożegnanie tuż przed długą rozłąką. W symbolicznym geście przypina mu jeszcze coś do czapki w nadziei, że wróci cały i zdrów. Najważniejszymi elementami tego obrazu są: przedmiot przypinany powstańcowi do czapki jako symbol nadziei i miłości, Przedstawiony jest kontrast między pierwszym planem a drugim i tłem. Postacie kochanków są ciemne, smutne, słabo oświetlone, nie wiedzą czy zobaczą się kiedykolwiek.

Dlaczego wspomniany temat cieszy się wciąż popularnością? Ludzie nie lubią pożegnań, ale chętnie o nich czytają i oglądają podejmujące ten temat wzruszające filmy. Zarówno widzowie, jak i czytelnicy są ciekawi reakcji żegnających się bohaterów. Często pragną ulegać emocjom, przeżywać wraz z fikcyjnymi postaciami wymyślone pożegnania
Co w ujęciach i funkcjach motywu jest nadal aktualne, a co należy już do przeszłości? Aktualny jest sentymentalizm, nastrojowość pożegnań. Do przeszłości należy pogląd, że pożegnania są czymś wyjątkowym i że mogą tylko wzruszać ludzi. Współczesne ujęcia tego motywu przekonują nas o tym, że rozstania i pożegnania przynoszą ludziom doświadczenia, nakłaniają do refleksji i są jednym z elementów naszego życia.

Pożegnanie to chwila, kiedy padają deklaracje, obietnice, słowa uznania
i wyrazy smutku. Deklaracje o tym, że będzie się pamiętać, że nie zapomni się o tym, co było wspólnym udziałem.
Pojawiają się wyrazy smutku, pożegnania i odmienione na tysiąc sposobów "żegnaj"
To temat, obok którego nikt nie może przejść obojętnie. Dotyka najbardziej osobistych uczuć i lęków,
Bez których literatura jak i sztuka nie wywoływała by takich emocji i refleksji.