Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 25.1.2011 (23:59)

  Do mojego bloku wczoraj wprowadziła się nowa rodzina.
  Wszyscy sąsiedzi czekali aż się nowi przybysze pokażą i przywitają. Ciekawość była wielka, bo sąsiadka z parteru twierdziła, że ci ludzie wyglądali bardzo egzotycznie.
  Na ławeczkach przed blokiem usadowiła się najbardziej zaciekawiona część sąsiadów. Wpatrywali się tępo w drzwi wejściowe i czekali. Czekali dosyć długo ale w końcu ich cierpliwość została nagrodzona.
  Przed blok wyszli nasi nowi sąsiedzi i ich widok wprawił w osłupienie czekających ludzi.
  Nasi nowi sąsiedzi mieli skórę czarną jak heban i czarne włosy skręcone w sztywne loczki. W ich ciemnych twarzach połyskiwały tylko białka oczu oraz zęby , które wyglądały z daleka na śnieżnobiałe.
  Tłumek skupiony przy ławeczkach zaszemrał i to raczej złowrogo. Ktoś powiedział jakieś niemiłe słowo, ktoś inny pozwolił sobie na złośliwy komentarz.
  Nowi sąsiedzi wyczuli ten rosnący mur niechęci i zmarkotnieli. Ze smutkiem w oczach patrzyli na otaczających ich ludzi.
  W tym momencie wyszłam z psem na spacer i stałam się mimowolnym świadkiem tej sceny.
  Nawet mój pies wyczuł rosnące napięcie i zatrzymał się równo z moją prawą nogą. Robi to zwykle wtedy gdy jest zakłopotany.
  Spojrzałam na naszych nowych sąsiadów i zobaczyłam zwykła rodzinę - mamę, tatę i trójkę dzieci - dziewczynę w moim wieku i dwóch mniejszych chłopców, na moje oko bliźniaków.
  Zobaczyłam ich zakłopotanie, zwątpienie i zwykły ludzki smutek.
  Poczułam wstyd za moich sąsiadów, którzy ludzi o odmiennym kolorze skóry potraktowali jak ludzi gorszego gatunku. Wstyd przeszedł w złość i chęć działania. Pociągnęłam psa i podeszłam do moich nowych sąsiadów. Grzecznie , po angielsku powiedziałam "Dzień dobry" i przedstawiłam się. Spytałam się tej dziewczyny czy nie chciałaby iść ze mną i z moim psem na spacer po okolicy.
  Dziewczyna roześmiała się i odpowiedziała po polsku, że chętnie. Poszłyśmy na ten spacer i było bardzo miło.
  Gdy wróciłyśmy na ławeczkach przy domu siedzieli nasi nowi sąsiedzi i rozmawiali z kilkoma młodymi ludźmi z naszego bloku, starsi - niestety poszli do swoich mieszkań. Dzieci bawiły się razem w piaskownicy i wyczułam , że atmosfera zrobiła się lżejsza i sympatyczniejsza.
  Od tamtej pory zyskałam nową koleżankę - Patrycję .
  Zyskałam jeszcze coś - szacunek do samej siebie, że potrafię być tolerancyjna.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie