Treść zadania

1) Określ nastrój tego sonetu. Jakimi środkami jest on budowany? Zacytuj odpowiednie fragmenty utworu.
2) W jaki sposób język służy poecie w tym utworze do oddania lokalnego opisywanego miejsca? Podaj słownictwo nazywające elementy charakterystyczne dla wschodniego krajobrazu.
3) Do czego porównuje Mickiewicz podróż przez step? Wskaż elementy, które budują to porównanie. Zacytuj odpowiednie fragmenty utworu.
4) Jak w kontekście tego porównania można rozumieć nazwanie Dniestru lampą Akermanu?
5) Wskaż i zinterpretuj pojawiający się w tym utworze wers, który mówi o osobistym uczuciu poety.


Adam Mickiewicz "Stepy Akermańskie"

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi;
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu.

Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurchanu,
Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi;
Tam z dala błyszczy obłok? tam jutrzeńka wschodzi?
To błyszczy Dniestr, to wzeszła lampa Akermanu.

Stójmy! - jak cicho! - słyszę ciągnące żurawie,
Których by nie dościgły źrenice sokoła;
Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,

Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła.
W takiej ciszy! - tak ucho natężam ciekawie,
Że słyszałbym głos z Litwy. - Jedźmy, nikt nie woła.