Treść zadania

Konto usunięte

Dokonaj charkterystyki Antygony, głównej pohaterki dramatu Sofoklesa...
Please help!!!

Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.

Najlepsze rozwiązanie

  • 0 0

    Antygona była córką Edypa i Jokasty – kazirodczego związku matki i syna. Miała siostre ismene i dwóch braci : Etoklesa i Polinejksa. Tak jak jej cały ród była z góry skazana na nieszczęśliwe życie, wynikające z nieświadomego grzechu jej rodziców. Kreon , król Teb, wydał zakaz pochówku zmarłego brata bohaterki-Polinejksa , gdyż uznał go za zdrajcę. Antygona postanawia mu się przeciwstawić.

    Samo postanowienie córki Edypa świadczy o tym , że była odważna i silna. Potrafiła zachowac się jak mężczyzna. Decyzja ta wynikała z jej przekonań iż każdy człowiek zasługuje na szansę godnego życia w Hadesie dzięki przyzwoitemu pochówku. Wyraża to słowami :

    „A jednak Hades pożąda praw równych
    Któż wie, czy takie wśród zmarłych są prawa?”(w odpowiedzi na słowa Kreona:
    „Dzielnemu różność ze złym nie przystoi”)
    Takie postępowanie nakazuja jej odwieczne prawa moralne , nakazy rodzinne oraz jej duma, która nie godzi się na pohańbienie rodziny. Te prawa są dla niej o wiele ważniejsze niż bezpodstawne nakazy Kreona co potwierdza słowami:
    „Przecież nie Jowisz obwieścił to prawo ,
    Ni wola Diki (...)
    A nie mniemałam, by ukaz twój ostry
    Tyle miał wagi i siły w człowieku,
    Aby mógł łamać święte prawa boże”
    Swoją śmiałość i odwagę Antygona wykazał w kłótni z Kreonem , któremu tylko ona potrafiła się przeciwstawić, co świadczy o jej nieposłuszeństwie i przekorze. Mimo iż działając na własną rękę dokonała poważnego wykroczenia miała siłę i odwagę dumnie bronić swoich racji bez żadnych kompromisów.

    Przeciwstawienie się bohaterki Kreonowi świadczy również o jej wielkiej miłości do brata i rodziny , wrażliwości oraz wielkim sercu. Antygona była także opiekuńcza , gdyż troszczyła się o bezpiczeństwo siostry Ismeny, zabraniając jej ukazywania prawdy o zamiarze dokonania pochówku brata, by nie sprowadizła na siebie nieszczęścia:
    „(...) mów głośno , bo ciężkie kaźnie
    Ściągnąć byś mogła milczeniem na siebie”
    Ukazała bezinteresowność i lojalność wobec niej zwalniając ją z obowiązku opieki nad zmarłym bratem. Przekonując siostrę mówi:
    „Ja ci nie każe nieczego , ni choćbyś
    Pomóc mi chciała, wdzięcznym by mi było
    (...) a ja tego
    Pogrzebię sama(...)”
    Była uczciwą i szlachetną osobą, gdyż potrafiła przyznać się do winy i w dodatku robiąc to bez żadnej skruchy mówiąc:
    „Jam to spełniła, zaprzeczać nie myślę”

    Córka Edypa była świadoma swego tragicznego przeznaczenia i gotowa na przykry los. Wiedziała , że nie jest istotne czy pochowa Polinejska lub też nie i tak nigdy nie będzie szczęśliwa. Dlatego też wybrała opcję zgadzającą się z jej poglądami, poczuciem praw ludzki , praw bogów. Próbując wyjaśnić to swojej siostrze mówiła:
    „Czyż ty nie widzisz, że z klęsk Edypowych
    Żadnej za życia los nam nie oszczedza?
    Bo nie ma cierpien i nie ma ohydy,
    (...)niesławy i hańby, które by
    nas pośród nieszczęść (...) nie dotknęły.”

    Oprócz zalet jak każdy człowiek Antygona miała także i wady . Jedną z nich , jaką jest pycha, bohaterka pokazała podczas rozmowy z królem, chcąc pochowania brata z zamiarem doznania sławy i chwały:
    „(...) skąd bym piękniejsza sławę
    uszczknęła, jako z brata pogrzebania!”
    Druga jej wada przejawiała się w sytacjii , gdy w obliczy śmierci tak silna osoba lamentuje nad soba i swoim postępowaniem i zdaje sobie sprawę co straciła. W tym momencie mówi:
    „Ani zaznałam miłości,
    Ani mi zabrzmi żadna pieśń weselna;
    Ale na ziemne Archeonu łoże
    Ciało nieszczęsne me złoże”
    „O, ja nieszczęsna!”
    Porzuciwszy wszelką siłę nie wytrzymuje do końca i popełnia samobójstwo .

    Sądzę , że Antygona była prawą i szlachetną osobą. Cenie ją za przywiązanie do rodziny, za poczucie pewnych wartości. Zachwyt wzbudza we mnie także jej upór ,odwaga i siła z jaką mogła przeciwstawić się sile wyższej. Mimo, że miała chwile słabości i czasami przejawiała cechy egoizmu uważam iż jest godna naśladowania.

Rozwiązania

Podobne materiały

Przydatność 50% Źródło dramatu Antygony.

Konflikt między prawem boskim a prawem ludzkim, między państwem a jednostką, między rozumem a uczuciem jako źrodło dramatu Antygony Tragedia Antygony miała podłoże moralne. Bohaterka byłe wewnętrznie rozdarta, gdyż z jednej strony chciałą być posłuszna królowi, z drugiej zaś, nie mogła patrzeć na bezczeszczenie zwłok swego brata. Wybrała drugie rozwiązanie i...

Przydatność 90% Obrona Antygony - bohaterki dramatu Sofoklesa.

Wysoki Sądzie, szanowna ławo przysięgłych. Występuję w imieniu mojej klientki Antygony z rodu Labdakidów, oskarżonej o nieposłuszeństwo wobec króla. Antygona jest owocem kazirodczego związku Jokasty i Edypa. Siostrą przeklętych, Eteoklesa i Polinejkesa, niewinną dziedziczką klątwy ciążącej na rodzie od lat. Podejmując decyzję o pochowaniu Polinejkesa, kierowała się...

Przydatność 75% Cechy dramatu antycznego na przykładzie "Antygony"

1. jednosć miejsca, akcji i czasu ( akcja jednowątkowa, zakazany czyn Antygony i jego konsekwencje, jedna doba, przed świtem do zachodu słonca, miejsce akcji- pałac w Tebach) 2. ograniczona ilość aktorów (trzech)- zawsze jednak dialog prowadzą dwie postaci 3. brak scen zbiorowych- sceny te zastępuje opowiadanie jednej z postaci lub pieśń chóru 4. konflikt tragiczny - starcie...

Przydatność 65% Tragedia nowożytna a tragedia antyczna. Dokonaj analizy porównawczej dramatu „Makbet” i „Edyp” przywołując konkretne przykłady z tekstu.

Epoka starożytności zostawiła po sobie spuściznę wielu gatunków i dzieł literackich szanowanych przez pokolenia aż do czasów dzisiejszych. Tragedia była najwyżej cenionym przez starożytnych gatunkiem literackim zaliczanym do dramatu. Swój rozkwit datuje na V wiek p.n.e. w starożytnej Grecji., jednak jej korzenie sięgają znacznie głębiej. Tragedia wywodzi się z obrzędów...

Przydatność 70% Od dytyrambu do dramatu antycznego. Omów charakterystyczne cechy tragedii antycznej na przykładzie „Antygony” Sofoklesa.

Antyczna tragedia Początek tragedii związany jest z kultem Dionizosa, boga winnej latorośli. Co roku odbywały się uroczystości w trakcie, których wykonywano chóralną pieśń zwaną dytyrambem. Początkowo ją improwizowano, ale pomiędzy Vii a VI w. p.n.e., odziani w skóry koźle pasterze śpiewali już utwory specjalnie na ten cel układane przez poetów. Wówczas to zapewne...

0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań

Dodaj zadanie

Zobacz więcej opcji