Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  asienka01 21.4.2010 (21:34)

  Pewnego ciepłego czerwcowego popołudnia na Zielone Wzgórze
  zamieszkiwane przez Marylę i Mateusza Cuthbertów przyjechała mała
  sierota, która nazywała się Ania Shirley. Po przyjeździe Mateusza,
  Maryla bardzo zdziwiła się, że oczekiwanym dzieckiem nie był chłopiec,
  którego spodziewało się stare rodzeństwo, ale drobna dziewczynka.
  Maryla zrozumiała, że nastąpiła fatalna pomyłka, którą natychmiast
  trzeba było poprawić. Tamtego wieczoru Ania została przyjęta na noc,
  ale już następnego popołudnia miała zostać odwieziona do Białych
  Piasków, gdzie mieszkała właścicielka domu sierot- p. Spencer.
  
  W czasie drogi do miasta Ania opowiedziała Maryli jak dotychczas marnie
  żyła; piastowała dzieci, przechodziła z domu do domu, aż znalazła się w
  owym domu sierot.
  W mieście p. Spencer przeprosiła bardzo za zwykłe, ale niefortunne
  przeoczenie i zaproponowała inny dom Ani. Lecz Maryla gdy zobaczyła
  kobietę, która poszukiwała dziewczynki do pomocy, po namyśle
  zrezygnowała z oddania Ani w inne ręce. Odtąd rozpoczęło się
  wychowywanie Ani.
  
  Całe miasteczko Avonlea, gdzie mieszkała Ania, bardzo ciekawe było
  nowej lokatorki. Jako pierwsza, żeby zobaczyć małą dziewczynkę,
  przyszła Małgorzata Linde- przyjaciółka Maryli. Lecz po ujrzeniu Ani,
  bezpośrednia Małgorzata, od razu powiedziała co myśli o małym i
  brzydkim stworzeniu. Po usłyszeniu strasznej prawdy, Ania zaczęła
  krzyczeć na Małgorzatę, w równie okrutny sposób, jak on na Anię. Maryla
  zdziwiona zachowaniem natychmiast kazała Ani przeprosić Małgorzatę. Po
  bardzo długim namyśle Ania zgodziła się to uczynić. Podczas
  dotychczasowego
  zamieszkania na Zielonym Wzgórzu Ania nie poznała żadnej rówieśniczki. Dlatego Pewnego dnia Maryla zabrała Anię na Sosnowe
  Wzgórze, gdzie mieszkała Diana Barry. Dziewczynki od razu przyrzekły
  sobie wieczną przyjaźń. Odtąd były prawdziwymi przyjaciółkami i nigdy
  się nie pokłóciły.
  
  Ania już od dawna była uczennicą szkółki niedzielnej. Raz do roku pan
  Bell- lektor szkółki niedzielnej- organizował wspaniały piknik dla
  wszystkich uczniów. Maryla oczywiście pozwoliła iść Ani na piknik, z
  czego dziewczynka bardzo się cieszyła. Lecz zaszła straszna tragedia.
  Maryla zgubiła bezcenną broszkę swojej matki i wszystkie oskarżenia
  padły na Anię. Za karę Maryla nie pozwoliła jej pójść na piknik. Ale
  Mateusz w dzień pikniku znalazł zapinkę, przyczepioną do chusty Maryli.
  W ostatniej chwili Maryla serdecznie przeprosiła Anię i pozwoliła pójść
  na zabawę.
  
  Nastał początek roku szkolnego. W klasie Ania spostrzegła chłopca który
  siedział na ławce obok dziewczynki. Chłopiec nazywał się Gilbert. Przez
  całą lekcję dokuczał Ani, aż powiedział słowa których dziewczynka bała
  się najbardziej- Marchewka. Zdenerwowana Ania uderzyła chłopca
  tabliczką, za co została wyproszona z klasy. Odtąd Gilbert stał się
  najgorszym wrogiem Ani..
  
  Pewnego wieczora gdy Ania została sama w domu Maryla pozwoliła Ani
  zaprosić Dianę na podwieczorek. Niestety, spotkanie poniosło fatalne
  skutki, gdyż Ania podała wino, zamiast soku i spiła przyjaciółkę. Za
  karę mama Diany zakazała wszelkiego widywania się dziewcząt. Smutna
  Ania wymyślała różne sposoby rozmawiania z Dianą, ale wszystko na nic.
  Jednak pewnego wieczoru, gdy obie dziewczynki były bez opiekunów w
  domu, zdyszana Diana przybiegła do Ani, mówiąc jej, że Minnie- siostra
  Diany- ma chorobą zwaną krupem. Ania szybko pobiegła na Sosnowe Wzgórze
  i uzdrowiła małą Minnie
  
  Od pewnego czasu w Avonlea był nowy pastor. Ania przyjaźniła się bardzo
  z jego żoną p. Allan. Między innymi Maryla dlatego zaprosiła
  pastorostwo na podwieczorek. Na tę okazję Ania specjalnie upiekła tort,
  ale jak się okazało po spożyciu tortu, Ania dodała całkiem niechcący
  kropli walerianowych...
  
  Pewnego sierpniowego dnia Diana zaprosiła do siebie dziewczynki z
  klasy. Grały właśnie w „wyzywankę”, gdy Józia wyzwała Anię, żeby
  przeszła po dachu domu. Ania dla sprawy honoru zgodziła się, lecz już
  poparu krokach spadła z dachu. Okazało się, że upadek miał tragiczne
  następstwa, bo Ania złamała nogę w kostce. Tak więc pozostała w domu
  sześć tygodni, a do szkoły przyszła miesiąc po rozpoczęciu nowego roku
  szkolnego.
  
  Wychowawczyni klasy, panna Stacy, postanowiła urządzić wraz z swoimi
  wychowankami Bożonarodzeniowy koncert w Domu Ludowym. Ania miała grać
  jedną z większych ról z czego bardzo była dumna. Dlatego gdy nadeszło
  Boże Narodzenie Mateusz bardzo chciał zrobić prezent Ani w postaci
  wymarzonej sukienki z bufiastymi rękawami, żeby miała w czym wystąpić
  podczas koncertu. Oczywiście koncert bardzo się udał, a piękna sukienka
  podtrzymywała na duchu Anię.
  
  Anię od zawsze dręczyły jej „marchewkowe” włosy. Dlatego, gdy pewnego
  razu Maryla wyszła, Ania kupiła od wędrownego kupca tubkę z farbą do
  włosów. Niestety, farba miała kolor zielony, a nie jak zapewniał
  kupiec- czarny. Po tym zajściu włosy Ani ścięto. Dziewczynka nigdy w
  życiu nie czuła się tak upokorzona jak tamtej chwili...
  
  Minęło już dużo czasu od niefartownego wypadku z zielonymi włosami Ani.
  Włosy dziewczynki już znacznie przyciemniały i można je było nazwać
  kasztanowymi, co bardzo radowało Anię. Niedawno Ania przerabiała
  lekturę „Eleine”. Wiersz ten bardzo Ani do gustu, więc Ania postanowiła
  zainscenizować treść lektury. Ale sztuka skończyła się fiaskiem, bo
  martwa Eleine (którą grała oczywiście Ania) o mało co nie zatonęła w
  dziurawej łodzi. Gdy Ania wisiała na palu wystającym z jeziora,
  podpłynął do niej Gilbert. Dziewczynka nie miała wyjścia, więc przyjęła
  pomoc chłopca. Ale gdy Gilbert poprosił Anię o przyjaźń dziewczynka
  stanowczo odmówiła. Później jednak żałowała, ale duma nie pozwoliła jej
  przebaczyć Gilbertowi.
  
  To był już ostatni rok szkoły. Gilbert i Ania byli zaciętymi wrogami
  nie tylko w stosunkach koleżeńskich jak i w pierwszeństwie w nauce. Raz
  najlepszą uczennicą klasy była Ania, a raz Gilbert. Obydwoje dążyli do
  tego samego- być najlepszym. Tak więc pani Stacy sporządziła specjalne
  zajęcia dla tych, którzy chcieli by w przyszłości pójść do seminarium i
  zostać nauczycielem, pastorem, itp. ...
  Pod koniec roku szkolnego Ania została zaproszona do wyrecytowania
  wiersza na koncercie w Białych Piaskach. Ania oczywiście zgodziła się i
  w niedługim czasie wyjechała wraz z Dianą, Janką i Billim (kuzynem
  Janki) na koncert. Po wyrecytowaniu wspaniałego wiersza, Anię pożegnano
  burzą oklasków. W ten sposób Ania ujawniła swój wielki talent.
  
  Ten dzień długo oczekiwany był przez Anię. Otóż wyjeżdżała do seminarium w Charlottetown.
  Ania nie wiedziała, czy ma zostać z Marylą i Mateuszem, czy pójść na
  czteroletnie studia do Redmond, ale sprawę tą przesądziła
  najstraszniejsza dotąd chwila w życiu Ani. Po dlugim namysle postanowila zostac na Zielonym Wzgóżu.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  mateuszbober21 28.4.2010 (20:06)

  Pewnego ciepłego czerwcowego popołudnia na Zielone Wzgórze
  zamieszkiwane przez Marylę i Mateusza Cuthbertów przyjechała mała
  sierota, która nazywała się Ania Shirley. Po przyjeździe Mateusza,
  Maryla bardzo zdziwiła się, że oczekiwanym dzieckiem nie był chłopiec,
  którego spodziewało się stare rodzeństwo, ale drobna dziewczynka.
  Maryla zrozumiała, że nastąpiła fatalna pomyłka, którą natychmiast
  trzeba było poprawić. Tamtego wieczoru Ania została przyjęta na noc,
  ale już następnego popołudnia miała zostać odwieziona do Białych
  Piasków, gdzie mieszkała właścicielka domu sierot- p. Spencer.
  
  W czasie drogi do miasta Ania opowiedziała Maryli jak dotychczas marnie
  żyła; piastowała dzieci, przechodziła z domu do domu, aż znalazła się w
  owym domu sierot.
  W mieście p. Spencer przeprosiła bardzo za zwykłe, ale niefortunne
  przeoczenie i zaproponowała inny dom Ani. Lecz Maryla gdy zobaczyła
  kobietę, która poszukiwała dziewczynki do pomocy, po namyśle
  zrezygnowała z oddania Ani w inne ręce. Odtąd rozpoczęło się
  wychowywanie Ani.
  
  Całe miasteczko Avonlea, gdzie mieszkała Ania, bardzo ciekawe było
  nowej lokatorki. Jako pierwsza, żeby zobaczyć małą dziewczynkę,
  przyszła Małgorzata Linde- przyjaciółka Maryli. Lecz po ujrzeniu Ani,
  bezpośrednia Małgorzata, od razu powiedziała co myśli o małym i
  brzydkim stworzeniu. Po usłyszeniu strasznej prawdy, Ania zaczęła
  krzyczeć na Małgorzatę, w równie okrutny sposób, jak on na Anię. Maryla
  zdziwiona zachowaniem natychmiast kazała Ani przeprosić Małgorzatę. Po
  bardzo długim namyśle Ania zgodziła się to uczynić. Podczas
  dotychczasowego
  zamieszkania na Zielonym Wzgórzu Ania nie poznała żadnej rówieśniczki. Dlatego Pewnego dnia Maryla zabrała Anię na Sosnowe
  Wzgórze, gdzie mieszkała Diana Barry. Dziewczynki od razu przyrzekły
  sobie wieczną przyjaźń. Odtąd były prawdziwymi przyjaciółkami i nigdy
  się nie pokłóciły.
  
  Ania już od dawna była uczennicą szkółki niedzielnej. Raz do roku pan
  Bell- lektor szkółki niedzielnej- organizował wspaniały piknik dla
  wszystkich uczniów. Maryla oczywiście pozwoliła iść Ani na piknik, z
  czego dziewczynka bardzo się cieszyła. Lecz zaszła straszna tragedia.
  Maryla zgubiła bezcenną broszkę swojej matki i wszystkie oskarżenia
  padły na Anię. Za karę Maryla nie pozwoliła jej pójść na piknik. Ale
  Mateusz w dzień pikniku znalazł zapinkę, przyczepioną do chusty Maryli.
  W ostatniej chwili Maryla serdecznie przeprosiła Anię i pozwoliła pójść
  na zabawę.
  
  Nastał początek roku szkolnego. W klasie Ania spostrzegła chłopca który
  siedział na ławce obok dziewczynki. Chłopiec nazywał się Gilbert. Przez
  całą lekcję dokuczał Ani, aż powiedział słowa których dziewczynka bała
  się najbardziej- Marchewka. Zdenerwowana Ania uderzyła chłopca
  tabliczką, za co została wyproszona z klasy. Odtąd Gilbert stał się
  najgorszym wrogiem Ani..
  
  Pewnego wieczora gdy Ania została sama w domu Maryla pozwoliła Ani
  zaprosić Dianę na podwieczorek. Niestety, spotkanie poniosło fatalne
  skutki, gdyż Ania podała wino, zamiast soku i spiła przyjaciółkę. Za
  karę mama Diany zakazała wszelkiego widywania się dziewcząt. Smutna
  Ania wymyślała różne sposoby rozmawiania z Dianą, ale wszystko na nic.
  Jednak pewnego wieczoru, gdy obie dziewczynki były bez opiekunów w
  domu, zdyszana Diana przybiegła do Ani, mówiąc jej, że Minnie- siostra
  Diany- ma chorobą zwaną krupem. Ania szybko pobiegła na Sosnowe Wzgórze
  i uzdrowiła małą Minnie
  
  Od pewnego czasu w Avonlea był nowy pastor. Ania przyjaźniła się bardzo
  z jego żoną p. Allan. Między innymi Maryla dlatego zaprosiła
  pastorostwo na podwieczorek. Na tę okazję Ania specjalnie upiekła tort,
  ale jak się okazało po spożyciu tortu, Ania dodała całkiem niechcący
  kropli walerianowych...

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie