Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Konto usunięte 13.9.2010 (23:33)

  Dziś wstaliśmy wcześnie. W naszych planach było zbieranie zapasów na najbliższe kilka dni. Ja miałem zająć się polowaniem, chociaż trudno o upolowanie zwierza, a poza kijem innego narzędzia nie znam. Ewa oczywiście idzie do lasu tylko po to, by zbierać owoce, grzyby, których jest tak dużo, że pewnie wyżywiłoby się przy nich wielu ludzi... Właśnie, wielu, zawsze zastanawiało mnie, czemu tylko na ziemi jestem ja i moja Ewa? Pan Bóg nie chce nic mówić, jest bardzo tajemniczy.
  Po śniadaniu wybraliśmy się więc z Ewą do lasu. Ona jest taka cudowna.... Uwielbiam patrzeć na jej ruchy biodrami, pełne piersi i słodkie usta. Bez niej byłoby mi tak bardzo smutno, jak było pierwszego dnia, gdy obudziłem się na trawie zupełnie nagi i bezbronny wobec przyrody, ktora mnie otaczała. Dziękuję Panu Bogu, że mi ją dał. Przez chwilę patrzyłem, jak Ewa rozpoczyna swoją pracę. Wszystko jej tak zgrabnie wychodzi. W końcu zdałem sobie sprawę, że dłużej stać nie mogę, a zwierzynę złowić muszę. Pobiegłem w głąb lasu.
  Minęło sporo czasu, gdy udało mi się upolować kilka królików i jelenia. Nagle usłyszałem krzyk Ewy, rzuciłem wszystko i pobiegłem w te pędy sprawdzić co się stało. Stanąłem jak wryty, gdy zobaczyłem Ewę stojącą jak kamień, a przed nią z drzewa zwisał wąż... Dziwnym było to, że drzewo to jabłoń (w środku lasu), a do tego miało wokół poświatę. Najbardziej byłem zdumiony w chwili, gdy usłyszałem głos wydobywający się z pyska węża. Kusił moją ukochaną, by zerwała jabłko... Rety! Przypomniałem sobie, że to ten Szatan, o którym mówił Pan Bóg. Pobiegłem do nich i zacząłem prosić moją ukochaną, by nie dała się omamić, ale ona wówczas zaczęła mówić do mnie takim cudnym głosem, że nie mam pojęcia co się stało i sam zerwałem owoc...

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie