Treść zadania

jedrek023

mam jutro kartkówke ze środków poetyckich jeśli ktoś może wiedzieć co na niej będzie albo podać mi najważniejsze środki będe wdzięczny

Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.

Najlepsze rozwiązanie

  • 0 0

    Alegoria – motyw zawarty w dziele literackim, np. postać, zdarzenie, który oprócz znaczenia dosłownego ma sens dodatkowy, domyślny, czyli alegoryczny.

    Aliteracja - to powtórzenie w celach ekspresywnych jednej lub kilku głosek na początku lub w akcentowanych pozycjach kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers.

    Anafora – środek poetycki polegający na powtórzeniu tych samych wyrazów na początku następujących po sobie wersów, strof.

    Apostrofa – bezpośredni, często uroczysty zwrot do osoby, pojęcia, przedmiotu, np. ,,Litwo! Ojczyzno moja!”

    Archaizm – element języka dawnej epoki historycznej, który wyszedł z użycia lub został zastąpiony przez inny, nowszy, np. kmieć, jeno, sierce, dziem.

    Epifora - figura stylistyczna polegająca na powtórzeniu tego samego słowa lub zwrotu na końcu następujących po sobie wersów, strof, zdań, grup składniowych.

    Epitet – wyraz, który w tekście literackim jest określeniem rzeczownika. Może nim być przymiotnik, imiesłów przymiotnikowy, a także rzeczownik.

    Hiperbola – przedstawienie jakiegoś zjawiska w sposób wyolbrzymiający jego wygląd, znaczenie, działanie, np. oszaleć ze szczęścia, płomienna miłość.

    Inwokacja – rozwinięta, pełniejsza treściowo apostrofa, umieszczona na początku utworu, najczęściej epopei. Zawiera z reguły prośbę autora skierowaną do istoty nadprzyrodzonej (Bóg, muza).

    Neologizm – nowy wyraz (wyrażenie zwrot) nazywający nowy przedmiot, pojęcie, czynność.

    Oksymoron - wyrażenie złożone z dwóch przeciwstawnych znaczeniowo składników, zwykle z rzeczownika i określającego go epitetu, czasownika i przysłówka, ukazujące właściwości, stany, działania itp. o charakterze paradoksalnym, łączącym w jedną całość sprzeczności, stosując pozorną nielogiczność w celu podkreślenia złożoności obrazu lub pojęcia, np. \"ogień-blednie”, ,,blask-ciemnieje\".

    Onomatopeja - wyrazy dźwiękonaśladowcze, naśladowanie zjawisk pozajęzykowych (np. tętentu konia, szumu morza, bicia dzwonów).

    Ożywienie (animizacja) - odmiana metafory polegająca na nadawaniu przedmiotom martwym lub zjawiskom przyrody cech istot żywych, np. wierzba płacząca, bieda piszczy, dąsa się okręt.

    Peryfraza - omówienie, polegające na zastąpieniu zwykłego, prostego określenia innym, szerszym, rozbudowanym, często o charakterze metaforycznym.

    Porównanie – zestawienie jednego zjawiska z drugim, podobnym. To drugie zjawisko pozwala wówczas pełniej zrozumieć pierwsze. Porównanie składa się z dwóch członów połączonych spójnikami: jak, niby, na kształt, niczym, np. ,,gryka jak śnieg biała”.
    Powtórzenie - zabieg stylistyczny polegający na wielokrotnym użyciu tego samego wyrazu, zespołu wyrazów, wersów lub zwrotek celem uzyskania podkreślenia znaczenia, zwiększenia ekspresji, np. „Zieleń, zieleń, coraz więcej zieleni”.
    Przenośnia (metafora) – główny element języka poetyckiego polegający na połączeniu słów niezgodnie z ich podstawowym znaczeniem, np. łagodne oko błękitu, toczą się krajobrazy.

    Przerzutnia – przeniesienie części zdania lub jego równoważnika z poprzedniego do następnego wersu.

    Pytanie retoryczne - pytanie zadane przez podmiot liryczny nie w celu uzyskania odpowiedzi, lecz w celu skłonienia odbiorcy do przemyśleń na określony temat lub podkreślenia wagi problemu.

    Symbol – znak sensów i treści ukrytych, nie wypowiedzianych wprost. Symbolem może być postać, zdarzenie, przedmiot, miejsce, np. symbolem mądrości jest sowa.

    Średniówka – wewnętrzny podział w wersie, słyszany podczas czytania jako pauza, odstęp na oddech. Stosowany w utworach poetyckich, których wersy mają jednakową liczbę sylab (więcej niż osiem).

    Synonim - wyraz lub dłuższe określenie równoważne znaczeniowo innemu, lub na tyle zbliżone, że można nim zastąpić to drugie w odpowiednim kontekście. Synonimia może dotyczyć konstrukcji składniowych (mówić wiersz - mówić wierszem), form morfologicznych (profesorowie - profesorzy) i leksemów.

    Uosobienie (personifikacja) - rodzaj animizacji polegający na przedstawianiu przedmiotów martwych, zjawisk natury i kosmosu, zwierząt, roślin, a w szczególności pojęć abstrakcyjnych jako postaci ludzkich.

    Wykrzyknienie - krótkie zdanie wykrzyknikowe wtrącone w tok wypowiedzi, wyrażające bardzo silną emocję. Wykrzyknienie często występuje w formie apostrofy. np. „Przeklęty, kto zasmuca matkę swoją!”.




    To chyba Coś w tym stylu ja już to miałam ! :) Pozdrawiam :P Powodzenia ! :)

Rozwiązania

Podobne zadania

justyna22 help...:(na jutro Przedmiot: Język polski / Gimnazjum 2 rozwiązania autor: justyna22 29.3.2010 (17:13)
niwejka21 rozprawka o zbyszku z Bogdańca. na jutro.! Przedmiot: Język polski / Gimnazjum 1 rozwiązanie autor: niwejka21 7.4.2010 (18:51)
Klaudynka8 Charakterystyka Autorytetu na jutro!! Przedmiot: Język polski / Gimnazjum 1 rozwiązanie autor: Klaudynka8 7.4.2010 (19:05)
anahi09 Pomocy, na jutro. ! ;) ;* Przedmiot: Język polski / Gimnazjum 4 rozwiązania autor: anahi09 8.4.2010 (14:26)
san_4 Bardzo potrzebuje na jutro!!!! Proszę o pomoc. Przedmiot: Język polski / Gimnazjum 1 rozwiązanie autor: san_4 8.4.2010 (16:48)

Podobne materiały

Przydatność 60% Opis środków poetyckich

1. Anafora – celowe powtórzenie wyrazu na początku strofy lub wersu; podkreślenie znaczenia powtarzanego słowa 2. Epifora - powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na końcu następujących po sobie wersów, strof, zdań 3. Paralelizm składniowy – powtórzenie tego samego zdania na końcu strofy lub utworu; podkreśla znaczenie powtarzanego słowa 4. Apostrofa – bezpośredni,...

Przydatność 65% Hołd złożony wybitnym postaciom w poetyckich obrazach C. K. Norwida.

Norwid to jeden z najoryginalniejszych i najwszechstronniejszych pisarzy i myślicieli polskich u schyłku romantyzmu. Jeśli reprezentantem tzw. pokolenia romantyków, którego młodość przypadła na okres po klęsce powstania listopadowego. Wynikiem tego było to, że poezja jego była bardzo odmienna w stosunku do utworów tej epoki. W kilku swoich utworach C.K. Norwid oddawał hołd...

Przydatność 75% Analiza porównawcza poetyckich manifestów pokoleniowych romantyków i pozytywistów

1. Wstęp Autorem „Ody do młodości” jest młody 22 - letni poeta Adam Mickiewicz, który dopiero, co skończył studia. Mickiewicz należał do tajnego Towarzystwa Filomatów i Filaretów i właśnie dla nich napisał „Odę do młodości”, która stała się manifestem pokolenia romantyków. Adam Asnyk napisał „Do młodych”, gdyż mimo chęci poznania założeń pozytywizmu,...

Przydatność 50% Nastroje dekadenckie i próby ich przezwyciężenia w poznanych utworach poetyckich.

Dekadentyzm(termin oznaczający schyłek, upadek) był kierunkiem w literaturze epoki Młodej Polski, czerpał on wiele z pesymistycznej filozofii Schopenhauera. Nurt ten charakteryzował się wyrażaniem poczucia niemocy, bezsensu i beznadziejności ludzkiej egzystencji. Fascynacja poetów tymi stanami psychicznymi widoczna w ich twórczości stanowi również próbę oswojenia się z nimi i...

Przydatność 50% Omów różnorodność refleksji i konstrukcji poetyckich we fraszkach Jana Kochanowskiego.

O ile Mikołaj Rej zasłużył sobie na zaszczytne miano ojca literatury polskiej, o tyle Jana Kochanowskiego uznano za ojca poezji narodowej. Nigdy przedtem poezja nasza nie osiągnęła takich wyżyn, na jakie wzniósł ją właśnie Jan z Czarnolasu. Był to człowiek gruntownie wykształcony - studiował w Polsce (Akademia Krakowska) i za granicą (Królewiec, Padwa). Ukochał języki...

0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań

Dodaj zadanie

Zobacz więcej opcji