Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 13.6.2010 (20:19)

  „Osoby niepełnosprawne w pełni są podmiotami ludzkimi z należnymi im wrodzonymi, świętymi i nienaruszalnymi prawami, które mimo ograniczeń cierpień wpisanych w ich ciało i władze, stanowią jednak o szczególnym znaczeniu godności i wielkości człowieka.„
  Jan Paweł II rozdział XXII encykliki Laborem exercens
  
  
  „Przede wszystkim rodzina, sanktuarium miłości i głębokiej więzi między osobami, winna bardziej niż ktokolwiek inny być odpowiedzialna za los najsłabszych, odkrywać swoją decydującą rolę w formacji niepełnosprawnego, dążyć do jego przystosowania fizycznego i duchowego oraz skutecznego włączenia go w życie społeczne. Rodzina stanowi naturalne miejsce jego dojrzewania, harmonijnego wzrostu, kształtowania owej równowagi osobowej i uczuciowej, niezbędnej do nawiązywania właściwych kontaktów i relacji z innymi.”
  Ojciec Święty Jan Paweł II
  
  
  Powszechna Deklaracja Praw Człowieka,
  Artykuł 1:
  "...Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi
  w swej godności i w swych prawach.
  Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem
  i powinni postępować wobec innych
  w duchu braterstwa.
  Prawa człowieka przysługują każdej osobie
  bez względu na płeć, język, kolor skóry,
  narodowość, pochodzenie społeczne,
  orientację seksualną, wyznanie, światopogląd,
  poglądy polityczne, niepełnosprawność
  i jakąkolwiek inną cechę.
  Wynikają one z godności osobowej człowieka... "
  
  
  "...A osobę niepełnosprawną trzeba przede wszystkim dostrzec, zbliżyć się do niej i wtedy dopiero można zobaczyć w niej zwyczajnego człowieka, który tak samo jak my, ma uczucia, talenty, ambicje, różne potrzeby i bardzo chce żeby go normalnie traktować. Lęk przed chorymi osobami wynika najczęściej z niewiedzy. Nie wiemy jak się zachować. Najchętniej byśmy się odwrócili - ten odruch też trzeba zrozumieć. Wszyscy chcielibyśmy być piękni, młodzi i bogaci przez całe życie. Na widok strasznie okaleczonej osoby odwracamy się odruchowo. Niektórzy się odwracają i uciekają, ale są też tacy, którzy potrafią się zatrzymać, i pomimo tego, że też się boją, w końcu zaczynają rozumieć, że to też zwyczajny człowiek, który może nie ma nóg, ale ma za to wózek i potrafi z tym żyć..."
  Anna Dymna – aktorka,prezes fundacji „Mimo wszystko”
  
  
  „Sławny fizyk i chemik Robert Boyle (1627-1691) [...]
  Filareta spotkały dwa wielkie nieszczęścia – pisze o sobie Boyle – jedno to śmierć jego matki, co go napełniło niezmiernym smutkiem… Drugie nieszczęście to znajomość z pewnymi rówieśnikami, których jąkanie tak długo naśladował, aż w końcu zupełnie przyswoił... Najrozmaitsze próby, czynione potem w celu wyleczenia z tego, okazały się nieskuteczne. Tak zaraźliwe i niebezpieczne są ludzkie ułomności, że, podejmowane nawet dla żartu, zamieniają się w nałóg… Rzeczywiście, Boyle jąkał się już do końca życia.”
  ANDRZEJ KAJETAN WRÓBLEWSKI - " JĄKAŁA Z WYBORU"
  Cykl anegdot "Uczeni w anegdocie" - "Wiedza i życie" - marzec 1999
  
  --------------------------------------------------
  A ten fragment wiersza pasuje mi do pracy osoby niepełnosprawnej nad poprawa własnego zdrowia i sprawności
  
  "Nie sądź po ustach do uśmiechu skorych,
  że się ból w czyjejś nie zagnieździł duszy;
  nie wiesz, jak często nieraz walczyć trzeba
  nim się jęk śmiechem zdławi i zagłuszy."
  
  K. Przerwa-Tetmajer

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie