Treść zadania

Pytania testowe do wykładów.

1. Wg prawa powszechnego ciążenia:
a. siła przyciągania dwóch dowolnych mas m1 i m2, których środki mas oddalone są o r wynosi
Gm m1 2
F = 2
r
Gm m1 2
b. siła przyciągania dwóch mas kulistych m1 i m2, o promieniach r1 i r2 wynosi F = 2
(r2 −r )1
Gm m1 2
c. siła przyciągania dwóch mas punktowych m1 i m2, oddalonych o r wynosi F = 2
r
Gm m1 2
d. siła przyciągania dwóch mas punktowych m1 i m2, oddalonych o r wynosi F =
r

2. Natężenie pola grawitacyjnego masy punktowej M w punkcie r wg definicji to(G- stała grawitacji):
GM GM GM GM
a. γ=− b. γ=− 2 r c. γ=− 2 d. γ=− 3 r r r r r

3. W polu grawitacyjnym masy punktowej:
a. we wszystkich punktach na powierzchni kuli współśrodkowej z masą M natężenie pola grawitacyjnego jest takie samo
b. natężenie pola grawitacyjnego jest różne we wszystkich punktach
c. gęstość linii sił na jednostkę powierzchni prostopadłej do kierunku natężenia pola nie zależy od odległości od masy M
d. gęstość linii sił na jednostkę powierzchni prostopadłej do kierunku natężenia pola maleje jak kwadrat odległości od masy M

4. Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie:
a. zależy od masy ciała umieszczonego w tym punkcie
b. nie zależy od masy ciała, które jest źródłem tego pola
c. jest równe sile działającej na ciało w danym punkcie
d. jest równe przyspieszeniu niepodlegającego innym siłom ciała umieszczonego w tym punkcie

5. Stała grawitacyjna G jest:
a. wielkością wektorową
b. wielkością charakterystyczną dla pola grawitacyjnego Ziemi
c. z dużą dokładnością równa sile grawitacyjnej, z jaką przyciągają się ciała o masie 1kg z odległości
1m
d. równa sile, z jaką Ziemia przyciąga ciało o masie 1kg, umieszczone na jej powierzchni

6. Siła działająca na ciało umieszczone wewnątrz powłoki kulistej o masie m równa jest: a. zero
b. sile, z jaką przyciągałaby to ciało kula o takim samym promieniu, jak powłoka kulista
c. sile, z jaką przyciągałaby to ciało kula o promieniu równym odległości ciała od środka powłoki i masie równej masie powłoki
d. sile, z jaką przyciągałby to ciało kula o masie równej masie powłoki kulistej.

7. Potencjał wytwarzany przez jednorodną powłokę kulistą wewnątrz powłoki ma potencjał:
a. zależny od odległości od środka powłoki
b. równy zero
c. stały, równy potencjałowi na powierzchni powłoki
d. taki, jakby cała masa powłoki skupiona była w punkcie środkowym powłoki

8. Natężenie pola grawitacyjnego jednorodnej powłoki kulistej:
a. wewnątrz powłoki jest stałe, a na zewnątrz równe natężeniu wytwarzanemu przez masę powłoki umieszczoną w jej geometrycznym środku
b. równe jest natężeniu pola wytwarzanego przez masę powłoki umieszczoną w jej geometrycznym środku
c. wewnątrz powłoki wynosi zero, a na zewnątrz równe jest natężeniu wytwarzanemu przez masę powłoki umieszczoną w jej geometrycznym środku
d. równe jest natężeniu kuli o masie i promieniu równymi masie i promieniowi powłoki kulistej

9. Potencjał masy punktowej m w odległości r wyraża się wzorem:
Gm Gm Gm
a. V = mgr b. V = 2 c. V = − d. V = − 2 r r r

10. Ciało wykonało w polu grawitacyjnym pracę W=100J. Energia potencjalna tego ciała: a. wzrosła o 100J
b. nie zmieniła się
c. zmalała o 100J
d. nie można tego określić, bo nie znamy masy ciała

11. Prawo powszechnego ciążenia zostało sformułowane dla mas punktowych, ale:
a. może być stosowane dla mas o dowolnych rozmiarach i kształtach
b. może być stosowane tylko dla mas kulistych na dużych odległościach
c. nie może być stosowane dla ciał rzeczywistych
d. może być stosowane dla mas o dowolnych rozmiarach i kształtach, o ile ich odległości są znacznie większe od ich rozmiarów

12. Punkt materialny umieszczamy kolejno na zewnątrz w równej odległości od czterech ciał o tej samej masie: kuli i powłoki kulistej o promieniu R oraz kuli i powłoki kulistej o promieniu r<R. Siły działające na punkt można uszeregować według malejących wartości następująco: a. duża kula, duża powłoka, mała kula, mała powłoka
b. duża kula i duża powłoka, mała kula i mała powłoka
c. duża powłoka, duża kula, mała powłoka, mała kula
d. wszystkie siły są równe

13. Jednostka natężenia pola grawitacyjnego 1Gal ma wartość: a. 1ms-2
b. 1mms-2
c. 1cms-2
d. 1kms-2
14. Warunkiem koniecznym i dostatecznym, aby pole wektorowe było potencjalne jest:
a. zależność pracy wykonanej przeciw siłom pola od odległości przebytej przez ciało
b. niezależność pracy wykonanej przeciw siłom pola od czasu ruchu
c. zerowanie pracy wykonanej przeciw siłom pola na dowolnej zamkniętej drodze
c. niezależność pracy wykonanej przeciw siłom pola od odległości przebytej przez ciało


15. Siłę nazywamy zachowawczą, jeżeli praca na drodze łączącej dwa punkty:
a. nie zależy od czasu ruchu
b. nie zależy od odległości punktów
c. nie zależy od prędkości ciała
d. nie zależy od drogi łączącej te punkty

16. Siłę nazywamy niezachowawczą (dyssypatywna), jeżeli praca wykonana przez nią nad punktem po drodze łączącej dwa punkty:
a. nie zależy od drogi łączącej te punkty
b. zależy od prędkości ciała na drodze łączącej te punkty
c. zależy od odległości przebytej przez ciało na drodze łączącej te punkty
d. zależy od czasu ruchu ciała na drodze łączącej te punkty


17. Potencjałem pola grawitacyjnego nazywamy wielkość skalarną wyrażoną przez:
a. iloraz masy ciała i jego energii potencjalnej w danym punkcie pola
b. iloczyn masy ciała i jego energii potencjalnej w danym punkcie pola
c. iloraz energii potencjalnej ciała umieszczonego w danym punkcie pola i jego masy
d. iloczyn energii potencjalnej i masy ciała umieszczonego w danym punkcie pola


18. Potencjał pola grawitacyjnego:
Gm
a. dowolnej masy m wyraża się wzorem V = − 2 ( r- odległość od środka masy m)
r
Gm
b. masy punktowej m wyraża się wzorem V = − ( r- odległość od masy m)
r
Gm
c. dowolnej masy m wyraża się wzorem V = − ( r- odległość od środka masy m)
r
Gm
d. masy punktowej m wyraża się wzorem V = − 2 ( r- odległość od masy m) r

19. W pobliżu powierzchni Ziemi energię potencjalną masy m można wyrazić przybliżonym wzorem:
a. E=-mgh2 b. E=mgh c. E=mg/h d. E=mg/h2

20. Powierzchnią ekwipotencjalną nazywamy:
a. powierzchnię kuli otaczającej dowolną masę
b. powierzchnię, na której potencjał grawitacyjny ma stałą wartość
c. powierzchnię, na której natężenie pola grawitacyjnego ma stałą wartość
d. powierzchnię, na której natężenie pola grawitacyjnego jest stałe

21. Rysunek przedstawia linie ekwipotencjalne pewnego pola grawitacyjnego.

a. natężenie pola grawitacyjnego ma największą wartość w obszarze A, najmniejszą w obszarze C
b. natężenie pola grawitacyjnego ma największą wartość w obszarze C, najmniejszą w obszarze A
c. natężenie pola grawitacyjnego ma największą wartość w obszarze A, najmniejszą w obszarze B
d. natężenie pola grawitacyjnego ma największą wartość w obszarze B, najmniejszą w obszarze A

22. Rysunek przedstawia linie sił pewnego pola grawitacyjnego.

a. natężenia pola grawitacyjnego są takie same w punktach A i B
b. natężenie pola grawitacyjnego jest większe w punkcie A, niż w punkcie B
c. natężenie pola grawitacyjnego jest większe w punkcie B, niż w punkcie A
d. na podstawie układu linii sił nie można ocenić wartości natężenia pola grawitacyjnego

23. W graficznym obrazie pola grawitacyjnego wektor natężenia pola jest:
a. prostopadły do linii sił i równoległy do powierzchni ekwipotencjalnych
b. prostopadły do linii sił i prostopadły do powierzchni ekwipotencjalnych
c. równoległy do linii sił i prostopadły do powierzchni ekwipotencjalnych
d. równoległy do linii sił i równoległy do powierzchni ekwipotencjalnych

24. Przy przesuwaniu ciała po powierzchni ekwipotencjalnej energia potencjalna ciała: a. rośnie
b. maleje
c. nie zmienia się
d. nie da się tego określić bez znajomości działającej siły

25. W polu potencjalnym praca potrzebna do przeniesienia ciała z punktu A do punktu B:
a. zależy od drogi, po której przesuwamy ciało z punktu A do B
b. zależy tylko od odległości punktów A i B
c nie zależy od drogi, po której przesuwamy ciało z punktu A do B d. nie zależy od masy przesuwanego ciała

26. Przykładem niepotencjalnego pola wektorowego jest pole siły:
a. ciężkości b. sprężystości c. tarcia d. odśrodkowej

27. W niepotencjalnym polu wektorowym wykonano nad ciałem pracę W =100J. Energia potencjalna tego ciała:
a. wzrosła o 100J
b. zmalała o 100J
c. nie ma związku z wykonaną pracą
d. nie da się określić, bo nie istnieje potencjał pola wektorowego

28. W polu potencjalnym ciało o masie m=2kg przesunięto z punktu A o potencjale V= −10J/kg do punktu B, wykonując pracę W= 60J. Potencjał punktu B wynosi:
a. 50J/kg b. −40J/kg c. 20J/kg b. −70J/kg

29. I prawo Keplera stwierdza:
a. wektor łączący planetę z ciałem centralnym w równych odstępach czasu zakreśla równe powierzchnie w płaszczyźnie orbity
b. planety krążą po elipsach, w jednym z ognisk których znajduje się Słońce
c. kwadrat okresu obrotu każdej planety wokół Słońca jest proporcjonalny do sześcianu półosi wielkiej jej orbity
d. okres obrotu planety po elipsie nie zależy od stosunku jej półosi


30. II prawo Keplera stwierdza:
a. wektor łączący planetę z ciałem centralnym w równych odstępach czasu zakreśla równe powierzchnie w płaszczyźnie orbity
b. planety krążą po elipsach, w jednym z ognisk których znajduje się Słońce
c. kwadrat okresu obrotu każdej planety wokół Słońca jest proporcjonalny do sześcianu półosi wielkiej jej orbity
d. okres obrotu planety po elipsie nie zależy od stosunku jej półosi

31. III prawo Keplera stwierdza:
a. wektor łączący planetę z ciałem centralnym w równych odstępach czasu zakreśla równe powierzchnie w płaszczyźnie orbity
b. planety krążą po elipsach, w jednym z ognisk których znajduje się Słońce
c. kwadrat okresu obrotu każdej planety wokół Słońca jest proporcjonalny do sześcianu półosi wielkiej jej orbity
d. okres obrotu planety po elipsie nie zależy od stosunku jej półosi

32. Dwa satelity o jednakowych masach krążą wokół Ziemi po dwóch różnych orbitach kołowych, przy czym promień orbity pierwszego satelity jest większy od promienia orbity drugiego. a. Prędkość drugiego satelity jest większa od prędkości pierwszego satelity
b. Energia pierwszego satelity jest większa od energii drugiego satelity
c. Prędkość drugiego satelity jest mniejsza od prędkości pierwszego satelity
d. Okres obiegu drugiego satelity jest większy od okresu obiegu pierwszego satelity

33. Pole ciężkości Ziemi to:
a. jej pole grawitacyjne
b. pole grawitacyjne elipsoidy przybliżającej figurę i rozmiary Ziemi
c. pole grawitacyjne i pole siły odśrodkowej Ziemi
d. pole grawitacyjne i pole siły odśrodkowej elipsoidy przybliżającej figurę i rozmiary Ziemi

1 2 2 2 1 2 2
34. Powierzchnie ekwipotencjalne potencjału siły ośrodkowej V(x,y,z) = ω (x + y ) = ω r ,
2 2
gdzie r jest odległością od osi obrotu mają kształt:
a. współśrodkowych okręgów o promieniu r i środku leżącym na osi obrotu
b. współśrodkowych sfer o promieniu r i środku leżącym na osi obrotu
c. współosiowych walców z osią obrotu Ziemi w środku
d. płaszczyzn prostopadłych do osi obrotu

35. Geoida to powierzchnia ekwipotencjalna:
a. wyznaczona przez potencjał na powierzchni mórz i oceanów, o nieregularnym kształcie, przebiegająca na lądzie na ogół pod powierzchnią gruntu
b. wyznaczona przez rzeczywistą powierzchnię mórz, oceanów i lądów Ziemi
c. elipsoidy obrotowej o masie i potencjale równym potencjałowi Ziemi na poziomie mórz i oceanów
d. wyznaczona i określona tylko na powierzchni mórz i oceanów

36. Spłaszczenie geometryczne elipsoidy odniesienia ( a- duża półoś, b – mała półoś elipsoidy) definiujemy jako:
b a −b
a. f = b. f = a a a2 −b2 a
c. f = 2 d. f = a a −b

37. Natężenie pola siły ciężkości geoidy na powierzchni ekwipotencjalnej: a. ma stałą wartość
b. ma wartość zależną od długości geograficznej
c. zmienia się tylko wskutek zmiennej siły odśrodkowej
d. ma wartość zależną od szerokości geograficznej

38. Powierzchnie poziome w polu ciężkości Ziemi:
a. to równoległe do siebie powierzchnie oddalone o stałe odległości od geoidy
b. to powierzchnie stałego potencjału równoległe do powierzchni geoidy
c. to powierzchnie ekwipotencjalne, na których potencjał jest większy o stałą wartość od potencjału powierzchni geoidy
d. to powierzchnie sferyczne o wspólnym środku leżącym w środku masy Ziemi

39. Linie pionowe w polu siły ciężkości Ziemi to:
a. proste przechodzące przez środek masy Ziemi
b. linie sił pola ciężkości Ziemi
c. proste prostopadłe do powierzchni Ziemi
d. linie wzdłuż których porusza się ciało spadające swobodnie na powierzchnię Ziemi

40. Liczba geopotencjalna danego punktu jest równa:
a. odległości tego punktu od poziomu morza
b. pracy potrzebnej do przeniesienia masy 1kg z powierzchni geoidy do tego punktu
c. pracy potrzebnej do przeniesienia masy 1kg z tego punktu do nieskończoności
d. wysokości punktu nad powierzchnią Ziemi

41. Potencjałem normalnym nazywamy:
a. potencjał geoidy
b. potencjał Ziemi
c. potencjał wzorcowej elipsoidy odniesienia
d. potencjał ma powierzchni geoidy

42. Przyczyną pływów morskich i oceanicznych są:
a. siły grawitacyjnego oddziaływania Księżyca
b. siły grawitacyjnego oddziaływania Księżyca i ruch Ziemi i Księżyca wokół wspólnego środka masy
c. ruchy powietrza i wód oceanicznych związane z ruchem obrotowym Ziemi
d. siły grawitacyjnego oddziaływania Księżyca i ruch obrotowy Ziemi

43. Etwesz jest jednostką:
a. potencjału pola grawitacyjnego
b. gradientu natężenia (przyspieszenia)
c. gradientu potencjału
d. natężenia pola grawitacyjnego

44. Jeden etwesz (1E) to:
a. 1Gal m⋅ −1
b. 1Gal km⋅ −1
c. 0.1Gal km⋅ −1
d. 0.1Gal m⋅ −1