Treść zadania

Streść tekst "Potęga nauki?" w kilku zdaniach.

Przyjęty zostałem z wielką uprzejmością przez Zarządzającego i odtąd przez wiele dni bywałem w Akademii. W każdym pokoju znajdował się tam jeden lub kilku projektorów, a jak sądzę, odwiedziłem tych pokoi co najmniej pięćset.
Pierwszy człowiek, którego napotkałem, był wychudły, twarz i ręce miał pokryte sadzą, włosy i brodę długie, zmierzwione i osmalone w kilku miejscach. Jego szata, koszula i skóra, wszystkie były jednej barwy. Od ośmiu lat pracował nad projektem sporządzenia wyciągu promieni słonecznych z ogórków, które to promienie miano przechowywać w hermetycznie zamkniętych flakonach i wypuszczać podczas zimnego lata dla ogrzania powietrza. Powiedział mi, że bez wątpienia, nim minie jeszcze lat osiem, będzie mógł zaopatrzyć ogrody Gubernatora w blask słońca po umiarkowanej cenie; lecz poskarżył mi się przy tym, że ma zbyt mało materiału doświadczalnego, i poprosił, abym jako wsparcie dla jego pomysłowości ofiarował cokolwiek, przede wszystkim dlatego, że ogórki są bardzo drogie w tym sezonie. Ofiarowałem mu niewielki datek, bowiem Jego Wielmożność, wiedząc o ich zwyczaju żebrania u wszystkich odwiedzających, zaopatrzył mnie w pieniądze.
Wszedłem do następnej komnaty, lecz chciałem się prędko cofnąć, gdyż niemal powalił mnie buchający z niej ohydny smród. Mój przewodnik pchnął mnie ku przodowi, dodając szeptem, abym nie okazywał wstrętu, który uznano by za obraźliwy; nie odważyłem się więc nawet zatkać nosa. Projektor przebywający w tej celi był najstarszym uczonym Akademii. Jego twarz i broda były bladożółte; a dłonie i ubiór uwalane łajnem. Gdy zostałem mu przedstawiony, objął mnie ciasnym uściskiem, co było uprzejmością, którą chętnie bym mu darował. Od pierwszego dnia pobytu w Akademii zajmował się on czynnościami mającymi na celu przetworzenie ludzkiego kału w pożywienie, z którego powstał, a to dzięki podzieleniu go na składniki, usunięciu zabarwienia, jakie otrzymał od żółci, odparowaniu woni i odciągnięciu szumowin śliny. Otrzymywał od Stowarzyszenia tygodniowy przydział nieczystości ludzkich w naczyniu wielkości bristolskiej baryłki.
Ujrzałem także innego przy pracy nad wyprażaniem prochu strzelniczego z lodu; pokazał mi on swój traktat o ciągliwości ognia, który pragnie ogłosić.
Był tam także niezwykle pomysłowy architekt, który obmyślił nową metodę budowania domów, polegającą na rozpoczynaniu od dachu i posuwaniu się w dół, aż ku fundamentom, co uzasadnił wobec mnie podobnym postępowaniem dwu roztropnych owadów, pszczoły i pająka.
Był tam też człowiek niewidomy od urodzenia; miał licznych pomocników, znajdujących się w podobnym jak on stanie: zajmowali się oni mieszaniem farb dla malarzy, a mistrz wyuczył ich rozróżniania barw dotykiem i węchem. Mój zły los sprawił, że nie zdobyli jeszcze wówczas pełnej doskonałości podczas wykładów, a chciał też traf, że profesor ich z reguły mylił się. Artysta ów podziwiany jest i popierany przez całe Bractwo.
W innym pomieszczeniu wielce uradował mnie projektor, który wynalazł sposób orania wieprzami, aby pozbyć się wydatków na pługi, zwierzęta pociągowe i ludzi. Metoda jego jest następująca: na akrze gruntu zagrzebuje się w odstępach sześciocalowych i na osiem cali głęboko odpowiednią ilość żołędzi, daktyli, kasztanów i innych owoców lub warzyw, które najbardziej smakują owym zwierzętom; później należy wypędzić ich sześćset lub więcej na pole, gdzie w ciągu kilku dni zryją całą ziemię w poszukiwaniu żywności i przysposobią ją do siewu, nawożąc w tym samym czasie grunt swym łajnem. To prawda, że podczas doświadczeń koszt i wysiłek okazały się bardzo wielkie, a nie uzyskali wcale, lub też bardzo niewiele, plonów. Nie ma jednak wątpliwości, że wynalazek ten można wielce ulepszyć.