Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  bozkoz 17.5.2010 (10:23)

  Romantyzm jest epoką pisarzy cierpiących. W utworach miłość romantyczna jest to miłość nieszczęśliwa. Bohaterowie kochali, wzdychali ale nigdy nie zaznali szczęścia w miłości. Ich życie bardzo często kończyło się samobójstwami lub próbami samobójstwa. W epoce romantyzmu wśród młodzieży modne stały się samobójstwa.
  Jednym z cierpiących bohaterów był Lord Byron z „Giaura” Goethego. Złość i rozpacz popychają go do zemsty, jednak ona nie daje mu satysfakcji, musi cierpieć.
  Werter z „Cierpień młodego Wertera”, także Goethego, również cierpi z miłości.
  Przykładem takiego bohatera, który zrozumiał życie był Kordian, bohater Słowackiego. Za młodu kochał nieszczęśliwie, nie wiedział co zrobić, ale podróż po Europie i finałowa scena na górze Mont Blanc sprawiły, że się zmienił, po nieszczęśliwym kochanku, z wędrowca, w kochanka ojczyzny.
  Gustaw z IV części „Dziadów” Adama Mickiewicza również przeżywa romantyczną miłość. Barierę stanowił inny stan majątkowy wybranki. Oboje byli w sobie zakochani. Rozmawiali ze sobą. Miłość okazywali także czynami (troską o siebie, opieką).
  Gustaw wyjechał, a po powrocie dowiedział się, że jego ukochana wyszła za kogoś innego. To, że wyszła za mąż było decyzją jej rodziców. Nie kochała swojego męża. Prowadzi to do takich cierpień Gustawa, że popełnia samobójstwo. Uczucie miłości zmieniło więc całe jego życie. Miłość jest ogromną siła, którą ma moc sprawczą. Miłość to zgodność ideałów i poglądów. Miłość romantyczna to miłość platoniczna, która stanowi o wartości istnienia, i która, jeśli zaistnieje, jest najważniejsza dla człowieka. Miłość ta polega głównie na związku dusz. Istnieje również po śmierci. Jest więc wieczna i nieśmiertelna. Wydaje się, że pustelnik popadł w obłęd , że zachowuje się nienormalnie. Uczucie miłości jest silniejsze od strachu przed śmiercią. Gustaw (poprzez to cierpienie) znienawidził kobiety. Od księdza oczekuje zrozumienia i wytłumaczenia. Ksiądz nie pojmuje (pomimo, że przytakuje) ogromu cierpień Gustawa. Odruchy serca nie przemawiają do niego. Obydwaj mówią jakby innymi językami. Ksiądz stara się racjonalnie wytłumaczyć postępowanie Gustawa. Próbuje pojąć to wszystko za pomocą zmysłów, co jest niemożliwe. Gustaw przebija się sztyletem.
  „Kordian” Juliusza Słowackiego to 15 letni chłopiec, który zastanawia się nad sensem życia. Nie może odnaleźć celu. Myśli o samobójstwie. Nie może określić swych pragnień. Prośba do Boga o cel w życiu, do którego będzie dążył. Wiele pragnień, myśli, wśród których jest zagubiony. Odczuwa wewnętrzny niepokój, drżenie, rozgorączkowanie. Odnajdujemy u niego „choroby wieku” - bezsens życia, bezcelowość wszystkich działań, uczucie nudy i pustki egzystencjalnej. Nieszczęście potęguje nieszczęśliwa miłość. Nie znajduje wzajemności. Laura starsza o parę lat drwi z Kordiana, nie widzi jego prawdziwych uczuć. Emocjonalna niedojrzałość Kordiana powoduje jego rozterkę. Postanawia popełnić samobójstwo, którego jednak nie dokonuje. Spotykając Wiolettę przekonał się, że takie uczucie nie istnieje. Miłość można kupić. Rozczarowuje się, jego marzenia są zszargane przez rzeczywistość.
  
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie