Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  misiaaa15 16.5.2010 (22:26)

  W momencie, gdy Szwedzi byli u szczytu powodzenia, stojący na czele klasztoru jasnogórskiego ksiądz Augustyn Kordecki zdecydował się 7 listopada uznać władzę Karola Gustawa, szukając jednocześnie pomocy u Jana Kazimierza i polskich oficerów. Kordecki otrzymał od Szwedów list żelazny, czyli tzw. salwagwardię, gwarantujący bezpieczeństwo twierdzy. Pomimo tego nie dowierzano Szwedom i cudowną ikonę oraz najcenniejsze precjoza wywieziono 7 listopada 1655 roku na zamek do Lublińca a potem do klasztoru o. paulinów w Mochowie koło Głogówka[4], a w kaplicy umieszczono kopię. Pomimo wcześniejszych obietnic Szwedzi zażądali wpuszczenia do twierdzy swego garnizonu (pretekstem miała być pacyfikacja pogranicza śląskiego), jednak paulini stanowczo odmówili. Licząc się z możliwością oblężenia zakonnicy zakupili 60 muszkietów i wzmocnili załogę do 160 żołnierzy. Już 8 listopada Szwedzi podjęli próbę opanowania klasztoru i sanktuarium, licząc na zaskoczenie. Na czele oddziału liczącego 200 jeźdźców przybył w tym celu hrabia Jan Wejhard Wrzesowicz (w wersji czeskiej Jan Vekart z Vresovic[5]), lecz po odmowie zakonników odszedł następnego dnia do Wielunia.
  
  W południe 18 listopada pod klasztor podszedł korpus gen. Burcharda Müllera von der Luhnen, a wraz z nim pułkownik Wacław Sadowski. Szwedzki korpus liczył 2250 żołnierzy (w tym 800 jazdy polskiej) i 8 lekkich dział. Ponowne niewpuszczenie Szwedów do klasztoru oznaczało początek oblężenia, trwającego od 18 listopada 1655 do nocy z 26 na 27 grudnia.
  
  Załoga twierdzy jasnogórskiej liczyła 300 ludzi oraz kilkanaście dział. Wiedząc, że wśród załogi jest wielu zwolenników kapitulacji, wódz szwedzkiego korpusu podjął rokowania oraz działania psychologiczne w celu osłabienia morale załogi.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie