Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  eecia 20.9.2011 (20:48)

  W pierwszych zwrotkach utworu Adama Mickiewicza „Świteź” przedstawiony jest obraz jeziora w dzień i w nocy. Na pewno jest to miejsce niezwykłe. Za dnia spokojne i przyjazne, nocą zaś tajemnicze, przepełnione grozą. Zewsząd słychać hałas, różne odgłosy unoszące się nad taflą jeziora Świteź.
  Ludzie od dawien dawna próbowali odkryć tajemnicę, jaką kryje w sobie ta okolica. Pewnego razu mieszkańcy postanowili wypłynąć z sieciami nad jezioro i sprawdzić, co kryje jego dno. Wyłowili kobietę, która nie była żadnym potworem, jak sobie to wyobrażali, wręcz przeciwnie-była bardzo piękna. Powiedziała im, że każdy, kto wypłynął na jezioro i chciał poznać jego tajemnicę-ginął. Ale, że oni przed wypłynięciem, odprawili mszę, zwracając się do Boga z prośbą o pomoc i ich przodkowie zamieszkiwali od dawna te ziemie to ona opowie im tą historie.Przed wielu laty w mieście przy jeziorze Świteź, mieszkało się ludziom bardzo dobrze, aż pewnego razu zostało zaatakowane przez wojsko rosyjskie. Doszło do walki. Wówczas w miasteczku były same kobiety z dziećmi, bo mężczyźni wyjechali. Bezbronne kobiety, zebrały się i zaczęły prosić Boga, by zabrał je do siebie, bo wolą same się zabić niż zginąć z rąk oprawców. Ich prośby zostały wysłuchane. Kobiety i dzieci zostały zabrane przez jezioro i zamienione w rośliny rosnące nad brzegiem jeziora. Wszyscy zginęli, a każdy, kto wpłynął na jezioro lub chciał zerwać kwiaty tam rosnące prędzej czy później poniósł śmierć. Od tamtej pory, co noc słychać nad jeziorem odgłosy walki i tych zdarzeń, które miały tam miejsce.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie