Zakon Krzyżacki lub zwany potocznie Krzyżakami to nazwa niemieckiego zakonu rycerskiego wywodzącego się z Niemiec, nazywanego Zakonem Niemieckim. Nazwa "Krzyżacy" pochodzi od stroju zakonnego - białego płaszcza z czarnym krzyżem (krzyżacy to prawdopodobnie nazwa używana tylko na ziemiach polskich i im ościennych). Początki zakonu związane są z wydarzeniami trzeciej krucjaty. W latach 1189 - 90, podczas oblężenia Akki, w którym brało udział wielu Niemców grupa krzyżowców z Lubeki i Bremy założyła szpital dla rannych i chorych współziomków.
Na czele państwa krzyżackiego stał wielki mistrz, podległy kapitule generalnej. Jego współpracownikami byli: wielki komtur, wielki szpitalnik, wielki szatny, wielki skarbnik i dwaj szafarze. Zakon składał się z rycerzy, duchownych i braci służebnych. Państwo krzyżackie dzieliło się na komturie.
Państwo krzyżackie korzystało z najlepszych wzorów gospodarczych, organizacyjnych i kulturalnych w Europie. Krzyżacy, chcąc bić własną monetę, zorganizowali mennice w Toruniu i Elblągu. Na terenach Prusów założyli pierwsze szpitale i przytułki dla trędowatych (Zakon powołano przecież początkowo dla opieki nad chorymi). Zaczęli też stawiać budowle z piaskowca i cegły, zastępując nimi dawne drewniane i kamienne. Największe sukcesy przyniosła im jednak akcja kolonizacji zdobytych ziem.
0 0
bozkoz 13.5.2010 (09:22)
Zakon Krzyżacki lub zwany potocznie Krzyżakami to nazwa niemieckiego zakonu rycerskiego wywodzącego się z Niemiec, nazywanego Zakonem Niemieckim. Nazwa "Krzyżacy" pochodzi od stroju zakonnego - białego płaszcza z czarnym krzyżem (krzyżacy to prawdopodobnie nazwa używana tylko na ziemiach polskich i im ościennych). Początki zakonu związane są z wydarzeniami trzeciej krucjaty. W latach 1189 - 90, podczas oblężenia Akki, w którym brało udział wielu Niemców grupa krzyżowców z Lubeki i Bremy założyła szpital dla rannych i chorych współziomków.
Na czele państwa krzyżackiego stał wielki mistrz, podległy kapitule generalnej. Jego współpracownikami byli: wielki komtur, wielki szpitalnik, wielki szatny, wielki skarbnik i dwaj szafarze. Zakon składał się z rycerzy, duchownych i braci służebnych. Państwo krzyżackie dzieliło się na komturie.
Państwo krzyżackie korzystało z najlepszych wzorów gospodarczych, organizacyjnych i kulturalnych w Europie. Krzyżacy, chcąc bić własną monetę, zorganizowali mennice w Toruniu i Elblągu. Na terenach Prusów założyli pierwsze szpitale i przytułki dla trędowatych (Zakon powołano przecież początkowo dla opieki nad chorymi). Zaczęli też stawiać budowle z piaskowca i cegły, zastępując nimi dawne drewniane i kamienne. Największe sukcesy przyniosła im jednak akcja kolonizacji zdobytych ziem.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie