Treść zadania

Czy może mi ktoś sprawdzić pracę? Temat: Polski polityk, ktorego podziwiasz. Byłabym bardzo wdzięczna.
Na polskiej scenie politycznej jest wielu znaczących polityków, spośród których jest kilku godnych podziwu. Dlatego też wybór tego jednego, którego chciałabym opisać, nie był prosty. Metodą selekcji i długotrwałych przemyśleń wybrałam właściwego Radosława Tomasza Sikorskiego. Urodził się on 23 lutego 1963 r. w Bydgoszczy. Jest absolwent Uniwersytetu Oksfordzkiego na kierunku filozofia, nauki polityczne i ekonomia. Jego żoną jest amerykańska dziennikarka i pisarka Anne Applebaum, laureatka Nagrody Pulitzera za „Gułag”. Jako małżeństwo mają dwóch synów: Alexandra i Tadeusza, z którymi mieszkają w Warszawie i w Chobielinie pod Bydgoszczą.
Radosław T. Sikorski podczas wydarzeń bydgoskich w marcu 1981 r. był przewodniczącym Uczniowskiego Komitetu Strajkowego. W latach 1981-1989 przebywał w Wielkiej Brytanii jako uchodźca polityczny . Od 1986 do 1989 r. był reporterem podczas wojen w Afganistanie i Angoli. Za zdjęcie afgańskiej rodziny zabitej w sowieckim bombardowaniu otrzymał w 1988 r. nagrodę World Press Photo w kategorii zdjęć reporterskich Jako wiceminister obrony narodowej w 1992 r. brał udział w inicjowaniu przystąpienia Polski do NATO, zabiegał też o wycofanie wojsk sowieckich z Polski. W latach 1998-2001 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz honorowym przewodniczącym Rady Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie. W roku 2002 do2005 był członkiem rzeczywistym Amerykańskiego Instytutu Przedsiębiorczości w Waszyngtonie oraz dyrektorem wykonawczym Nowej Inicjatywy Atlantyckiej. Senator ziemi bydgoskiej VI kadencji i poseł ziemi bydgoskiej na Sejm VI kadencji z list Platformy Obywatelskiej. W latach 2005-2007 był Ministrem Obrony Narodowej. Sikorski jest redaktorem cyklu publikacji analitycznych pt. „European Outlook”, a także organizatorem konferencji międzynarodowych, m.in. na temat reformy ONZ, przyszłości NATO i 25-lecia Solidarności. Wystąpił jako ekspert ds. atlantyckich przed Komisją do Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów USA. Jest też politologiem, publicystą i komentatorem czołowych mediów polskich oraz zagranicznych. Napisał kilka książek: „The Polish House – an Intimate History of Poland”, „Prochy świętych – podróż do Heratu w czas wojny” oraz „Strefa zdekomunizowana – wywiad rzeka z Radkiem Sikorskim”. 16 listopada 2007 r. został Ministrem Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, a od 1 stycznia 2010 r. pełni także funkcję przewodniczącego Komitetu do Spraw Europejskich. Oprócz wcześniej wymienionej nagrody otrzymał też wiele innych: „Człowiek Roku 2005” Gazety Polskiej, Laureat „Wiktora 2006” w kategorii „Najpopularniejszy polityk”, został również odznaczony za zasługi dla kultury, a w 2008 r. uhonorowany na Litwie medalem „Millenium Star” z okazji podpisania Karty Partnerstwa USA i Państw Bałtyckich. W styczniu 2009 r. otrzymał na Malcie „Order Zasługi”. 18 grudnia tego samego roku, podczas wizyty na Ukrainie, został odznaczony ukraińskim Orderem „Za zasługi” . Aktualnie jest on kandydatem na prezydenta RP, który w prawyborach zdobył Najwięcej, bo aż 48% (3571) głosów. Świadczy to o tym, iż umie skutecznie przekonać do siebie wyborców, co w dużej mierze spowodowane jest jego przeszłością jak i tym, że nie obiecuje rzeczy nierealnych, lub takich które nie należą do kompetencji prezydenta.Pisząc na swojej stronie internetowej : „Dziękuję wszystkim, którzy oddali na mnie swój głos oraz tym, którzy, nie mogąc głosować, okazywali mi życzliwość i wspierali aż do finiszu”, sprawia wrażenie człowieka serdecznego, życzliwego i posiadającego dobre maniery.

Uważam, że Radosław Sikorski, może pod wieloma względami stanowić wzór dla polskich polityków, m.in. dzięki bardzo dobremu wykształceniu, którego może mu pozazdrości niejeden obecny polski polityk. Jest on też laureatem wielu prestiżowych nagród, które świadczą o jego wielorakich zainteresowaniach, a także o tym, iż jest dobry w tych dziedzinach. Jako polityk umie się wypowiedzieć i godnie zaprezentować własną osobę i nie tylko. Potrafi pogodzić z czasem wszystkie pełnione funkcje, dlatego też uważam, że sprawdzi się w roli prezydenta. Na podstawie tego co napisałam myślę, iż można uznać go za polityka godnego podziwu i uznania.