Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  Konto usunięte 10.5.2010 (18:31)

  Termin balet posiada kilka powiązanych z sobą znaczeń, a mianowicie:
  to rodzaj widowiska teatralnego, w którym głównym środkiem wyrazu jest taniec wykonywany przez tancerzy według choreografii, z towarzyszeniem muzyki, na tle dekoracji, albo zespół baletowy (np. balet Teatru Wielkiego), albo utwór muzyczny napisany dla widowiska baletowego
  Historia baletu jest zaledwie fragmentem historii tańca obejmującym czasy nowożytne i odnosi się głównie do kultury europejskiej. Balet powstał z renesansowych maskarad karnawałowych i z triumfów, popularnych we Włoszech, które przerodziły się w widowiska dworskie złożone z recytatywu, śpiewu, muzyki, pantomimy i tańca. Od początku XV w. krystalizuje się specyficzny styl włoski, a jego najwybitniejszym przedstawicielem jest Domenico da Piacenza i jego dwaj uczniowie: Antonio Corazzano i Guglielmo Ebreo, ten ostani wydał Rozprawę o sztuce tańczenia. W 1489 roku w Tortonie odbył się ślub księcia Mediolanu, Galeazzo Viscontiego z Izabellą Aragońską, z tej okazji Bergonzio di Botta przygotował dla dworu uroczyste interludium oparte na temacie wyprawy Jazona i Argonautów po złote runo, można uznać to przedstawienie jako pierwsze widowisko baletowe.
  Na francuski dwór balet zawitał dzięki Katarzynie Medycejskiej. Mylnie za pierwsze baletowe widowisko uznaje się wystawione przez nią w 1581 roku Le Ballet Comique de la Reyne (Komiczny Balet Królowej). Miedzy XVI a XVII w. balet przybrał formę widowiska o treści mitologicznej, wykonywanego przez dworzan. W XVIII w. powstała opera baletowa, w której przeważały nad partiami śpiewanymi partie tańczone, wykonywane już z dużym wirtuozerstwem przez zawodowych tancerzy (Marie Camargo, A i G. Vestris). Przełomową datą w kształtowaniu się baletu zawodowego był 1661 rok, w którym Ludwik XIV założył Narodową Akademię Muzyki i Tańca. Oderwanie się baletu od opery nastąpiło głównie dzięki działalności J.G. Noverre'a, który w 2 połowie XVIII w. stworzył balet d'action (dramat baletowy). Inni reformatorzy działający we Włoszech (S. Vigano, C. Blasis) ukształtowali podstawy stylu romantycznego.
  W 1832 choreograf Filippo Taglioni stworzył pierwszy romantyczny balet Sylfida. Głównym dziełem epoki stał się jednak inny balet - Giselle, dominował wtedy głównie taniec kobiecy. Za największe primabaleriny epoki uznano: Marię Taglioni, Carlottę Grisi i Fanny Elssler, a za największego tancerza i choreografa J. Perrot'a
  W drugiej połowie XIX wieku nowym centrum sztuki baletowej stała się Rosja. Marius Petipa stworzył tam balet-divertissement, klasyczny dziś typ baletu o ustalonej budowie, do takich należą schoreografowane przez niego Jezioro łabędzie i Śpiąca królewna Piotra Czajkowskiego. Przeciw zrutynowaniu tańca baletowego wystąpiła na początku XX w. Isadora Duncan. Skostniałe schematy tradycyjnego baletu zreformował Michaił Fokin. w swych choreografiach Ognistego ptaka i Pietruszki do muzyki I. Strawińskiego, wystawionych przez zespół Ballets Russes. Najwybitniejszymi tancerzami epoki byli Anna P. Pawłowa, Wacław Niżyński, Matylda Krzesińska, Tamara P. Karsawina. W drugiej połowie XX w. duże znaczenie dla rozwoju współczesnego baletu miała działalność M. Béjarta i R. Petit.
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie