Treść zadania

Najlepsza odpowiedź

• 

  2 0

  likemelody 6.4.2011 (17:59)

  Damaris była sama w domu. Jej rodzice pojechali na pogrzeb do cioci mieszkającej od nich około sto dwadzieścia mil. Był pochmurny wieczór. Przez pierzaste obłoki przebijały się znikome ślady blasku księżyca. Wiał porywisty, świszczący wiatr, który komponował przeraźliwe dźwięki przebijając się między sztachety ogrodzenia i szczeliny murów. Najbliżsi sąsiedzi mieszkali kilometr od domu Damaris, gdyż mieszkała ona na pustkowiu otoczonym polami. Nagle zadzwonił telefon. Damaris energicznie sięgnęła po niego, ponieważ myślała że dzwonią jej rodzice. Nikt nie odpowiedział. Dziewczyna pomyślała, że to pomyłka więc dalej oglądała telewizję. Spojrzała w okno, bo usłyszała jak złamała się gałąź. Zobaczyła coś białego. Na początku ogarnął ją strach i dreszcze przeszły jej po plecach. Jednak potem dla dodania sobie otuchy próbowała wyobrazić sobie, że to tylko strach na wróble wykonany z białego worka. Potem telefon zadzwonił znów. Damaris odebrała i usłyszała sapanie, łamanie gałęzi, trzaski. Przeraziła się i odłożyła słuchawkę. Włączyła światła w całym domu i uruchomiła odtwarzacz muzyki. Za minutę telefon zadzwonił ponownie. Damaris nie chciała go odebrać, wahała się czy to zrobić, ale zgromadziła w sobie tyle odwagi, by sięgnąć po słuchawkę. Ulżyło jej gdy usłyszała głos swojej mamy. Dziewczyna dowiedziała się przez telefon, że pogrzeb trwał krócej, bo nad cmentarzem zerwała się linia telefoniczna podczas huraganu.
  
  
  pisałam sama żeby nie było...

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie