Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  oluska1472 24.3.2011 (17:48)

  Francuski chemik i mikrobiolog, jest powszechnie uważany za najważniejszą postać w historii medycyny (1822-1895).
  Dokonał wielu odkryć naukowych, ale zasłynął przede wszystkim jako rzecznik zakaźnej teorii chorób i współtwórca szczepień ochronnych.
  
  Jego ojciec był właścicielem małej garbarni i nakłaniał syna by się dobrze uczył, jednak Pasteur nie był dobrym uczniem - często lądował w tzw. oślej ławce. Przejawiał za to talent plastyczny, zamierzał zresztą zostać artystą i w przyszłości wykładać sztukę.
  Z trudem dostał się do szkoły wyższej w Paryżu - udało mu się to dopiero za drugim razem. Z chemii - według jednego z profesorów - zasługiwał jedynie na ocenę mierną - niezbyt go interesowała. Mimo to, wkrótce po uzyskaniu doktoratu w 1847 roku Pasteur wykazał, że opinia profesora była błędna. Badania nad optycznie czynnymi izomerami kwasu winowego sprawiły, że w wieku zaledwie dwudziestu sześciu lat Pasteur stał się znanym chemikiem.
  Był profesorem uniwersytetów w Dijon, Strasburgu i Lille.
  Początkowo zajmował się badaniami związanymi z produkcją i konserwacją żywności, udowodnił m.in., że proces fermentacji, uważany wcześniej za chemiczny, jest wywoływany przez drobnoustroje. Pasteur opracował również metodę konserwacji żywności w drodze obróbki termicznej, zwanej od jego nazwiska pasteryzacją.
  W wyniku późniejszych badań nad zwierzęcymi chorobami zakaźnymi uczony wykazał, że można im zapobiegać poprzez uodpornienie organizmu metodą szczepień ochronnych osłabionymi zarazkami choroby. W latach 1880–1885 opracował szczepionki przeciw cholerze drobiu, wąglikowi i różycy świń, a w roku 1885 zastosował po raz pierwszy szczepionkę przeciw wściekliźnie u człowieka.
  Jego pierwszym pacjentem był 9-letni chłopiec, Joseph Meister, którego pogryzł zarażony wścieklizną pies. Mimo, że Pasteur nie godził się na stosowanie szczepionek u ludzi, aż do momentu, kiedy zostaną one przez niego sprawdzone w sposób gruntowny (głownie testował leki na królikach), tym razem nie było nic do stracenia. Bolesna szczepionka podana przez jego asystenta uratowała chłopcu życie.
  W trakcie kariery naukowej zajmował się badaniami fermentacji i gnicia (pasteryzacja), a także drobnoustrojów chorobotwórczych. Ostatecznie obalił teorię samorództwa. Badał zjawiska odporności poszczepiennej i opracował szczepionki, między innymi przeciwko wściekliźnie, a także przeciwko wąglikowi i cholerze. Stworzył możliwości hodowli bakterii i pierwszy opracował podłoża płynne.
  PRZOSZE O NAJ I REWANŻ

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie