Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  zolwczerwonolicy 9.2.2011 (15:30)

  Ziemia, 07.08.1950r
  Drogi Pilocie!
  Witam Cię przyjacielu. Muszę Cię poinformować, iż powracam do mojej Róży z nowymi doświadczeniami, które poznałem tu na Ziemi!
  Zrozumiałem nareszcie dlaczego mówiła do mnie „Jestem jedyną różą we wszechświecie”. Pojąłem wszystkie jej jakże mądre słowa, oraz jakże denerwujące (po jakimś czasie) zachcianki typu: „nakryj mnie(…)”, „odkryj mnie(…)” te słowa wypowiedziane zostały dlatego, iż mnie kocha i chciała w ten sposób to pokazać. Pamiętam jak przyleciała do mnie jeszcze jako ziarenko „niewiadomo skąd”. Jaki ja byłem niemądry i niedomyślny, aż do tego stopnia, że nie doszedłem do tego. Z tej perspektywy której mówił mi Lis tj. o „oswojeniu” wszystko robi się niezwykle łatwe. Teraz jestem już pewny, iż mnie oswoiła!. Dowodem tego jest min. to, że martwię się o nią , bo te wszystkie jej powiedzenia „mam kolce i nie boję się nawet tygrysa” to służyły tylko jednemu by mi się upodobać.
  Swój powrót do Niej mogę umotywować swą przejawiającą się tęsknotą. Teraz jak się zastanawiam nad Lisem to wydaje mi się on wręcz niezwykłą istotą, ponieważ zauważyłem ile wniósł w moje życie. Ile bym róż zobaczył na tym świecie wiem, że żadną bym nienazwał Moją, ponieważ „każda inna róża jest podobna do stu tysięcy innych róż”, a moja z całą pewnością nie jest podobna do żadnej i na pewno mogę ją nazwać swoją.
  Drogi Pilocie przypominam teraz wszystkie twoje pytania lecz wiesz zapewne, że nie sposób na nie odpowiedzieć. Wszystkie uczucia wywodziły się z twoich szlachetnych ust, dzięki tobie poznałem: miłość, przyjaźń przyjaźń i śmierć dzięki której mam wrócić na moją planetę, a właściwie na Asteroid B-612 by opiekować się Różą i „ujawnić wszystko czego się nauczyłem, dbać o planetę i oglądać jakże piękne zachody słońca (szczerze myślę o pobiciu mojego rekordu w tej właśnie „rozrywce”)
  Dziękuję ci za wszystko co dla mnie zrobiłeś, a było tego naprawdę wiele. Pamiętaj, iż w moim sercu zostanie miejsce dla Ciebie jako wielkiego przyjaciela.
  Z wielkim poważaniem do Ciebie Mały Książę.
  
  lub:
  
  Drogi Przyjacielu!!!
  Przepraszam Cię, że odszedłem tak nagle, bez pożegnania. Nie chciałem, abyś na to patrzył - wyglądało tak, jakbym umierał. Lecz nie było to prawdą - zostawiłem na Ziemi ciało, bo było za ciężkie i nie mogłem go zabrać ze sobą.
  Musiałam powrócić na swoją planetę. Nie mogłem zostawić mojej róży. Jestem za nią odpowiedzialny. Ona jest taka słaba. I taka naiwna. Ma cztery nic nie warte kolce dla obrony przed całym światem. Zrozumiałem, jak bardzo jest ona dla mnie ważna. Kocham ją. Muszę sie nią piekować - ona ma tylko mnie i ja samych róż, czułem się oszukany, bo róża mówiła mi, że jest jedyna. Myślałem wtedy, że już nigdy do niej nie wrócę. Jednak po spotkaniu z lisem zmieniłem swoje zdanie - moja róża jest jedyna. Ona oswoiła mnie, a ja oswoiłem ją. Potrzebuję jej tak samo, jak ona mnie i dlatego wróciłem do niej.
  Nie martw się o mnie - jestem już bezpieczny, na swojej planecie. Jeszcze raz przepraszam Cię, że nie pożegnałem się z Tobą. Jednak pamiętaj o tym:
  Gdy popatrzysz nocą w niebo, wszystki gwiazdy będą się śmiały do Ciebie, ponieważ ja będę mieszkał i śmiał się na jednej z nich. Twoje gwiazdy będą się śmiały.
  Dziękuję Ci za mojego baranka i mimo, że wiem, że nigdy już się nie spotkamy - do zobaczenia. Tak... to wszystko co chciałem Ci powiedzieć.
  
  Żegnaj Przyjacielu!!!
  Mały Książę.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie