Treść zadania

plintula

Cechy dramatu pozytywistycznego na przykładach:
WOKULSKI oraz WITOLD KORCZYŃSKI

Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.

Najlepsze rozwiązanie

  • 0 0



    Epoka romantyzmu nie przebiegała w całej Europie tak samo. Romantyzm europejski był epoka krótkotrwałą, w dziedzinie polityki oznaczał bunt mieszczaństwa przeciw systemowi feudalnemu. Umieszczamy tę epokę między dwoma „burzami” historycznymi: w czasie od Rewolucji Francuskiej do Wiosny Ludów. W Polsce romantyzm trafił na bardzo podatny grunt. Do ideałów natury filozoficznej w Polsce dołączył się ważny czynnik polityczny. Przecież Polska XIX wieku była rozdarta między trzech zaborców, upadły też nadzieje na niepodległość związane z epoką Napoleona. Z romantyzmem związane jest przeświadczenie o konieczności walki z tyranią, ze zniewoleniem człowieka, z uprzedzeniami społecznymi i rasowymi. Termin pozytywizm jest związany z filozofią. Został opisany w dziele Francuza, Augusta Comte’a, pt. „Kurs filozofii pozytywnej”. Według Comte’a, kluczowe dla całego nurtu światopoglądowo – filozoficznego słowo „pozytywny” miało znaczyć miej więcej tyle co: realny, użyteczny, pewny, ścisły, relatywny. Pozytywistę najłatwiej jest scharakteryzować słowami Jana Tomkowskiego: „Prawdziwego pozytywistę cechuje postawa aktywna, a nie kontemplacyjna – aprobuje to, co witalne, żywe, dynamiczne, zdrowe, rozwijające się prawidłowo. Opuszcza romantyczne ruiny, zwraca się ku przyszłości. (...) dla pozytywisty wiedza to instrument przekształcenia świata – przekształcenia, ale nie rewolucji”.

Rozwiązania

0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań

Dodaj zadanie

Zobacz więcej opcji