Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 16.1.2011 (22:54)

  Działo się to na wiosnę.
  Z nieba spadały ostatnie śnieżynki. Jedna z nich - największa i najładniejsza przestraszyła się widząc, że jej siostry topnieją , ledwo tylko dotkną ziemi. Zaczęła wzdychać i płakać - nie chciała zniknąć tak jak inne śnieżynki. Im bliżej była ziemi , tym bardziej lamentowała.
  Usłyszała jej skargi chmura, z której śnieżynki wysypały się na ziemię. Zrobiło się jej żal małej Śnieżynki i sprawiła, że ona nie roztopiła się. Chmura obiecała też , że zawsze będzie biała, delikatna i piękna ale nigdy nie wolno jej płakać.
  Śnieżynka podziękowała za ten dar i obiecała , że żadna łza nie spadnie z jej oczu.
  Spadła na ziemię i nic się jej nie stało.
  Śnieżynka poszła przed siebie. Wędrowała bardzo długo na piechotę,ale była maleńka- więc daleko nie zaszła. W końcu przyczepiła się do przejeżdżającego motocykla i dojechała do miasta.
  Dookoła było gwarno , ciepło i bardzo interesująco.
  Śnieżynka zawędrowała na wielki skwer, na którym bawiły się dzieci w różnym wieku.
  Śnieżynkę najpierw zauważyły ptaki , potem dzieci - wszyscy się nią zachwycali i nie wierzyli , że ona jest prawdziwa.
  Gdy nadszedł wieczór wszyscy rozeszli się do swoich domów i tylko Śnieżynka nie miała gdzie przenocować.
  Najpierw wskoczyła do kwiatu tulipana, ale kwiatkowi zrobiło się zimno i wyprosił ją ze swojego kielicha.
  Śnieżynka poszła szukać innego schronienia -wybrała źdźbło trawy , ale jemu też zrobiło się zimno i odgoniło ją od siebie.
  Bardzo zmęczona Śnieżynka poszła na dalsze poszukiwania. W pewnej chwili usłyszała płacz dziecka. Wskoczyła na parapet okna a stamtąd do pokoiku dziecięcego. Mały chłopczyk płakał ale nikt go nie słyszał , bo cały dom spał.
  Śnieżynka pobawiła się z dzieckiem a kiedy zasnęło - usnęła tuż obok niego. Niestety - towarzystwo Śnieżynki nie wyszło chłopczykowi na dobre - jej chłód sprawił, że maluch rozchorował się.
  Wprawiło to Śnieżynkę w bardzo zły nastrój - schowała się w piwnicy , by już nikomu nie zaszkodzić. Chciała tam być tak długo aż nastanie zima. Dosyć długo siedziała w tej piwnicy , ale w końcu samotność stała się nie do zniesienia. Postanowiła wyjść ze swojej kryjówki wcześniej niż planowała.
  Wyszła i zobaczyła, że na zewnątrz panuje lato. Zobaczyła też lodziarkę zachwalającą swoje lody. Nie namyślała się długo i dostała się do wnętrza wózka.
  Było tam chłodno i pełno było brył lodu. Śnieżynka ucieszyła się, że znalazła swoich krewnych, ale szybko okazało się , że to jest sztuczny lód.
  Smutna i rozczarowana opuściła wózek z lodami. Wyskoczyła na rozgrzany chodnik i poczuła się jeszcze bardziej samotna niż wcześniej. Szła rozgrzanym od upału chodnikiem i sama nie wiedziała dokąd ma pójść.
  Zatrzymała się na trawniku obok omdlałej od upału stokrotki. Objęła jej łodyżkę i wzruszyła się losem kwiatka. Sama nie wiedziała kiedy zaczęła płakać. Poczuła , że zaczyna się topić i że staje się kroplą deszczu. Dopiero teraz zrozumiała czemu chmura zabroniła jej płakać.
  Kiedy już prawie zupełnie się roztopiła usłyszała jeszcze , że stokrotka jej dziękuje za uratowanie życia.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie