Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  KoXzNeTTo 28.11.2010 (17:04)

  Zacznijmy od tego, jak można się tam było dostać. Rzecz jasna, najłatwiejsza metoda polega na dokonaniu samobójstwa, lub innej formy śmierci. Nam jednak nie chodzi o bilet w jedną stronę, ale wejść tam w swojej fizycznej formie i mieć możliwość powrotu. Otóż zgodnie z różnymi wierzeniami, wejść do Hadesu miało być kilka. Jedno z najsławniejszych znajdowało się na przylądku Tajnaron, najdalej wysuniętym na południe przylądku Peloponezu, przyozdobionym gigantyczną skałą, a w niej - głęboką jaskinią. Ów jaskinię uważano za miejsce, gdzie choćby Herakles i Tezeusz dostali się do królestwa zmarłych za życia. Inne sławne wejście miało się znajdować na północ od Grecji - gdyż tam płynęła rzeka, którą Grecy nazywali Styks, i wierzyli, że wpływa ona do Podziemia. Rzymskie mity opisują również rzekome wejście w pobliżu Cumae w Italii, którędy miał dojść do Hadesu Eneasz. Oczywiście ostatnie miejsce, w którym można przejść do ponurej domeny Kronidy to krańce świata, gdzie krawędzie Ziemi, nieba i piekła spotykają się w jednym miejscu.
  
  Gdy już jesteśmy na miejscu, warto się rozejrzeć za charakterystycznymi punktami. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych punktów Hadesu - aż do dziś - jest rzeka Styks. Początkowo nazwę taką nadawano rzece na północ od Grecji, która wypływała z bliżej nieznanego źródła, które uznano za Podziemie. Otóż tam, gdzie rzeka dochodziła do domeny Hadesa, odcinała ona świat żywych od świata umarłych, a jedyny sposób na dostanie się dalej to przejście przez rzekę, co oczywiście nie było łatwe - podobno zanurzenie się w jej wodach momentalnie odbierało życie. Aby ułatwić to zmarłym, na brzegu stała łódka, a na niej przewoźnik - Charon. Za symbolicznego obola, Charon przewoził każdego do środka, nigdy w drugą stronę. Drugą barierą, która oznacza podróż w drugą stronę był piekielny pies, Cerber, trójgłowy syn Tyfona i Echidny. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie miał on nic przeciwko wchodzeniu do środka, gorzej już było z wychodzeniem na zewnątrz.
  
  Skoro jednak zapuściliśmy się już tak daleko, rozejrzyjmy się dalej. Przed nami rozciągają się niemal bezkresne i monotonne łąki, zwane łąkami asfodelowymi. Największa część dusz zmarłych spędzała swoje życie po życie właśnie tutaj, szwędając się bez celu i pamięci. Jest to jedyne miejsce w Hadesie, do którego ktokolwiek (nie licząc Heraklesa, ale on był chyba wszędzie) zaszedł i wrócił. Według różnych podań, tutaj mogła się znajdować siedziba podziemnego sądu - sądzącego dusze zmarłych - i pałac samego władcy Podziemi, Hadesa, dlatego też tą część nazywano czasem Hadesem właściwym. Przez tą część przepływa też rzeka Acheron, rzeka smutku. Jeden łyk wody z niej miał powodować utonięcie we własnym płaczu. Tutaj też znajdują się siedliska Kimmerów, ukaranych życiem w krainie zmarłych za lekceważenie bogów. Wyjdźmy jednak z tej rozpaczy i przejdźmy do rzeki płynącej na zachodzie, Lete, rzeki zapomnienia.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie