Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
-
Patrick13 29.4.2010 (08:22)
Anafora- polega na powtórzeniu tego samego wyrazu lub kilku na początku zdania , wersu, zwrotki, na przykład:
"Z czasem wszystko przemija, z czasem bieżą lata,
Z czasem państw koniec idzie, z czasem tego świata." ( Daniel Naborowski ).
Animizacja- metafora polegająca na ożywieniu przedmiotów martwych, pojęć, zjawisk przyrody, poprzez nadanie im cech istot żywych.; na przykład:
"… śmierć z śmiechem w jednym domu siędzie..." (" Niestatek" J. A. Morsztyn ).
Antropomorfizacja- przenośnia, rodzaj animizacji, polegający na nadaniu rzeczom martwym, pojęciom, zwierzętom, zjawiskom przyrody cech ludzkich; na przykład:
"O czymże Polska myśli i we dnie i w nocy?...' ( " Zbytki polskie" W. Potocki ).
Antyteza -polega na zestawieniu elementów na zasadzie kontrastu, przeciwieństwa; na przykład:
"Pokój- szczęśliwość, ale bojowanie
Byt nasz podniebny." ( "O wojnie naszej, którą…." M. Sęp - Sarzyński ).
Alegoria- motyw, przedstawienie danego pojęcia za pomocą symbolicznego obrazu, alegoria ma sens dosłowny i przenośny, ten drugi jest jednoznaczny i ma charakter uniwersalny, nawiązujący do powszechnego, konwencjonalnego, potwierdzonego tradycją, kulturą myślenia; na przykład: wąż alegoria szatana.
Apostrofa- występujący najczęściej na początku jakiegoś utworu zwrot do osoby, bóstwa, idei, mający charakter bezpośredni, uroczysty; na przykład:
" Panno bezrówna, stanu człowieczego
Wtóra ozdobo, nie psowała w której
Pokora serca ni godności pokory,
Przedziwna matko stworzyciela swego!" ( "Do najświętszej Panny" M. Sęp- Sarzyński).
Epitet- wyraz, który określa rzeczownik, charakteryzujący przedmiot, osobę, zwykle jest
przymiotnikiem.
Hiperbola- środek stylistyczny polegający na celowym opisywaniu rzeczy w sposób wyolbrzymiony; na przykład:
"Nie tyle wiosna kwiatów, lato kłosów,
Jesień owoców i organy głosów,
Gwiazd jasne niebo, piasku morskie brzegi,
Kropel spory deszcz, spłachcia gęste śniegi,
Nie tyle mają i jeziora trzciny,
Jak ja mam bólu dla swej Katarzyny." ( "O sobie" J. A. Morsztyn).
Metafora- przenośnia, zestawienie wyrazów posiadających ukryte znaczenie, podstawowy środek stylistyczny stosowany w literaturze i mowie potocznej.
Metonimia- polega na zastąpieniu nazwy opisywanej rzeczy nazwą innej rzeczy z nią związanej.
Oksymoron- rodzaj paradoksu, zbudowany jest ze sprzecznych, przeciwstawnych wyrazów, ma znaczenie metaforyczne; bardzo często występuje w poezji, głównie barokowej; na przykład: żywy trup.
Onomatopeja- wyraz dźwiękonaśladowczy, naśladowanie różnych odgłosów przez odpowiedni dobór słów lub głosek, stosowany głównie w poezji, najprostsze wyrazy tego typu upodabniają się w wymowie do nazywanego przez nie dźwięku to na przykład: szelest, brzdęk, kukanie, grzmot.
Personifikacja- przenośnia polegająca na nadaniu cech ludzkich czemuś co ich nie posiada na przykład rzeczom martwym, zwierzętom, roślinom ...na przykład:
"Kiedy wół był ministrem i rządził rozsądnie,
Szły, prawda, rzeczy z wolna, ale szły porządnie..." ( " Wół minister" I. Krasicki ).
Peryfraza- jest to omówienie, środek stylistyczny polegający na zastąpieniu zjawiska jego rozbudowanym opisem.
Powtórzenie- wielokrotne użycie tego samego wyrazu, ciągu wyrazów lub zwrotek w celu osiągnięcia zamierzonego efektu literackiego np. rytmizacji. Wyróżniamy kilka rodzajów powtórzeń : leksykalne ( np. anafora, epifora, refren ) i brzmieniowe ( np. rym, aliteracja, rytm ); na przykład:
"Prędzej kto wiatr w wór zamknie, prędzej i promieni
Słonecznych drobne kąski wżenie do kieszeni,
Prędzej morze burzliwe groźbą uspokoi..." ( "Niestatek" J.A. Morsztyn ).
Pytanie retoryczne- pytanie nie wymagające odpowiedzi, zadawane nie w celu uzyskania odpowiedzi, lecz podkreślenia wagi problemu, którego pytanie dotyczy.
Synekdocha- rodzaj metonimii, środek stylistyczny polegający na opisie:
całości przez część,
części przez całość,
przedmiotu za pomocą materiału, z którego jest zrobiony,
gatunku przez rodzaj,
rodzaj przez gatunek,
liczby mnogiej liczbą pojedynczą.
Makaronizmy - wyrazy pochodzące z języków obcych wplecione w wypowiedz w języku rodzimym; na przykład:
" Przyjechaliśmy tedy do Olszówki ipso die festi Beatissimae Mariae Virginis, zażywszy nabożeństwa u obrazu cudownego N. Panny." ( "Pamiętniki" J. Ch. Pasek ).
Gradacja - stopniowanie, wyróżniamy gradacje rosnącą i opadającą.
Przerzutnia - przeniesienie jednego lub kilku elementów z wersu, do którego należą do wersu następnego; na przykład:
" …Między śmiercią, rodzeniem byt nasz, ledwie może
Nazwan być czwartą częścią mgnienia; wielom była
Kolebka grobem, wielom matka ich mogiła…" ( "Krótkość żywota" D. Naborowski).
Paradoks - pomysłowe, zaskakujące wyrażenie, przeczące ogólnym przekonaniom, z czego wynika niespodziewana prawda.
Koncept - to zaskakujący pomysł, na którym opiera się budowa całego utworu, często stosowany w poezji barokowej, wyznacznik konceptualizmu, kierunku w literaturze barokowej; na przykład J. A. Morsztyn zbudował w oparciu o koncept swój sonet " Do trupa".
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie
-
casei 29.4.2010 (08:32)
TAKIE BARDZIEJ POPULARNE:
Anafora – celowe powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych segmentów wypowiedzi.
Animizacja inaczej ożywienie – literacki środek stylistyczny polegający na nadaniu przedmiotom nieożywionym lub pojęciom abstrakcyjnym cech istot żywych, np. morze ryczy, chmura goni chmurę
Apostrofa-bezpośredni zwrot do osoby, bóstwa, idei, wydarzenia, pojęcia lub przedmiotu
Epitet- określenie rzeczownika, np duży dom, śliczny kwiatek.
Hiperbola-przesadnia – środek stylistyczny polegający na wyolbrzymieniu, przejaskrawieniu cech przedmiotów, osób, zjawisk.
Kolokwializm to wyraz, wyrażenie lub forma składni – stosowane wyłącznie w języku potocznym
Metafora -inaczej przenośnia – językowy środek stylistyczny, w którym obce znaczeniowo wyrazy są ze sobą składniowo zestawione, tworząc związek frazeologiczny o innym znaczeniu niż dosłowny sens wyrazów np. "od ust sobie odejmę", lub "podzielę się z wami wiadomością".
Onomatopeja - naśladowanie dźwięków - turkot, puk-puk.
Personifikacja - uosobienie - figura retoryczna i środek stylistyczny polegające na metaforycznym przedstawianiu zwierząt i roślin, przedmiotów nieożywionych, zjawisk lub idei jako osób ludzkich
Porównanie - np. piękny jak Apollo, głośno jak na lotnisku
Powtórzenie-wielokrotne użycie tego samego elementu językowego (wyrazu, zespołu wyrazów, wersów lub zwrotek) celem uzyskania rytmizacji, podkreślenia znaczenia, zwiększenia ekspresji.
Pytanie retoryczne - pytanie zadane nie dla uzyskania odpowiedzi, lecz w celu skłonienia odbiorcy do przemyśleń na określony temat, podkreślenia wagi problemu; ewentualnie pytanie, na które odpowiedź jest oczywista.
Zdrobnienie-wyraz utworzony za pomocą odpowiedniego formantu oznaczającego rzecz albo osobę mniejszą od nazywanej wyrazem podstawowym. Zdrobnienie oznaczać może też pozytywny (lub pogardliwy) stosunek do omawianego obiektu np kotuś, kwiateczek, misiu.
Zgrubienie-wyraz utworzony za pomocą odpowiedniego formantu oznaczającego rzecz albo osobę większą od nazywanej wyrazem podstawowym. Zgrubienie może oznaczać pogardliwy stosunek do omawianego obiektu, szczególnie, kiedy wiąże się ze zmianą rodzaju, np. baba - babsko.Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie
0 odpowiada - 0 ogląda - 3 rozwiązań
1 0
Andrzej279 29.4.2010 (09:40)
Anafora- polega na powtórzeniu tego samego wyrazu lub kilku na początku zdania , wersu, zwrotki, na przykład:
"Z czasem wszystko przemija, z czasem bieżą lata,
Z czasem państw koniec idzie, z czasem tego świata." ( Daniel Naborowski ).
Animizacja- metafora polegająca na ożywieniu przedmiotów martwych, pojęć, zjawisk przyrody, poprzez nadanie im cech istot żywych.; na przykład:
"… śmierć z śmiechem w jednym domu siędzie..." (" Niestatek" J. A. Morsztyn ).
Antropomorfizacja- przenośnia, rodzaj animizacji, polegający na nadaniu rzeczom martwym, pojęciom, zwierzętom, zjawiskom przyrody cech ludzkich; na przykład:
"O czymże Polska myśli i we dnie i w nocy?...' ( " Zbytki polskie" W. Potocki ).
Antyteza -polega na zestawieniu elementów na zasadzie kontrastu, przeciwieństwa; na przykład:
"Pokój- szczęśliwość, ale bojowanie
Byt nasz podniebny." ( "O wojnie naszej, którą…." M. Sęp - Sarzyński ).
Alegoria- motyw, przedstawienie danego pojęcia za pomocą symbolicznego obrazu, alegoria ma sens dosłowny i przenośny, ten drugi jest jednoznaczny i ma charakter uniwersalny, nawiązujący do powszechnego, konwencjonalnego, potwierdzonego tradycją, kulturą myślenia; na przykład: wąż alegoria szatana.
Apostrofa- występujący najczęściej na początku jakiegoś utworu zwrot do osoby, bóstwa, idei, mający charakter bezpośredni, uroczysty; na przykład:
" Panno bezrówna, stanu człowieczego
Wtóra ozdobo, nie psowała w której
Pokora serca ni godności pokory,
Przedziwna matko stworzyciela swego!" ( "Do najświętszej Panny" M. Sęp- Sarzyński).
Epitet- wyraz, który określa rzeczownik, charakteryzujący przedmiot, osobę, zwykle jest
przymiotnikiem.
Hiperbola- środek stylistyczny polegający na celowym opisywaniu rzeczy w sposób wyolbrzymiony; na przykład:
"Nie tyle wiosna kwiatów, lato kłosów,
Jesień owoców i organy głosów,
Gwiazd jasne niebo, piasku morskie brzegi,
Kropel spory deszcz, spłachcia gęste śniegi,
Nie tyle mają i jeziora trzciny,
Jak ja mam bólu dla swej Katarzyny." ( "O sobie" J. A. Morsztyn).
Metafora- przenośnia, zestawienie wyrazów posiadających ukryte znaczenie, podstawowy środek stylistyczny stosowany w literaturze i mowie potocznej.
Metonimia- polega na zastąpieniu nazwy opisywanej rzeczy nazwą innej rzeczy z nią związanej.
Oksymoron- rodzaj paradoksu, zbudowany jest ze sprzecznych, przeciwstawnych wyrazów, ma znaczenie metaforyczne; bardzo często występuje w poezji, głównie barokowej; na przykład: żywy trup.
Onomatopeja- wyraz dźwiękonaśladowczy, naśladowanie różnych odgłosów przez odpowiedni dobór słów lub głosek, stosowany głównie w poezji, najprostsze wyrazy tego typu upodabniają się w wymowie do nazywanego przez nie dźwięku to na przykład: szelest, brzdęk, kukanie, grzmot.
Personifikacja- przenośnia polegająca na nadaniu cech ludzkich czemuś co ich nie posiada na przykład rzeczom martwym, zwierzętom, roślinom ...na przykład:
"Kiedy wół był ministrem i rządził rozsądnie,
Szły, prawda, rzeczy z wolna, ale szły porządnie..." ( " Wół minister" I. Krasicki ).
Peryfraza- jest to omówienie, środek stylistyczny polegający na zastąpieniu zjawiska jego rozbudowanym opisem.
Powtórzenie- wielokrotne użycie tego samego wyrazu, ciągu wyrazów lub zwrotek w celu osiągnięcia zamierzonego efektu literackiego np. rytmizacji. Wyróżniamy kilka rodzajów powtórzeń : leksykalne ( np. anafora, epifora, refren ) i brzmieniowe ( np. rym, aliteracja, rytm ); na przykład:
"Prędzej kto wiatr w wór zamknie, prędzej i promieni
Słonecznych drobne kąski wżenie do kieszeni,
Prędzej morze burzliwe groźbą uspokoi..." ( "Niestatek" J.A. Morsztyn ).
Pytanie retoryczne- pytanie nie wymagające odpowiedzi, zadawane nie w celu uzyskania odpowiedzi, lecz podkreślenia wagi problemu, którego pytanie dotyczy.
Synekdocha- rodzaj metonimii, środek stylistyczny polegający na opisie:
całości przez część,
części przez całość,
przedmiotu za pomocą materiału, z którego jest zrobiony,
gatunku przez rodzaj,
rodzaj przez gatunek,
liczby mnogiej liczbą pojedynczą.
Makaronizmy - wyrazy pochodzące z języków obcych wplecione w wypowiedz w języku rodzimym; na przykład:
" Przyjechaliśmy tedy do Olszówki ipso die festi Beatissimae Mariae Virginis, zażywszy nabożeństwa u obrazu cudownego N. Panny." ( "Pamiętniki" J. Ch. Pasek ).
Gradacja - stopniowanie, wyróżniamy gradacje rosnącą i opadającą.
Przerzutnia - przeniesienie jednego lub kilku elementów z wersu, do którego należą do wersu następnego; na przykład:
" …Między śmiercią, rodzeniem byt nasz, ledwie może
Nazwan być czwartą częścią mgnienia; wielom była
Kolebka grobem, wielom matka ich mogiła…" ( "Krótkość żywota" D. Naborowski).
Paradoks - pomysłowe, zaskakujące wyrażenie, przeczące ogólnym przekonaniom, z czego wynika niespodziewana prawda.
Koncept - to zaskakujący pomysł, na którym opiera się budowa całego utworu, często stosowany w poezji barokowej, wyznacznik konceptualizmu, kierunku w literaturze barokowej; na przykład J. A. Morsztyn zbudował w oparciu o koncept swój sonet " Do trupa".
TAKIE BARDZIEJ POPULARNE:
Anafora – celowe powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych segmentów wypowiedzi.
Animizacja inaczej ożywienie – literacki środek stylistyczny polegający na nadaniu przedmiotom nieożywionym lub pojęciom abstrakcyjnym cech istot żywych, np. morze ryczy, chmura goni chmurę
Apostrofa-bezpośredni zwrot do osoby, bóstwa, idei, wydarzenia, pojęcia lub przedmiotu
Epitet- określenie rzeczownika, np duży dom, śliczny kwiatek.
Hiperbola-przesadnia – środek stylistyczny polegający na wyolbrzymieniu, przejaskrawieniu cech przedmiotów, osób, zjawisk.
Kolokwializm to wyraz, wyrażenie lub forma składni – stosowane wyłącznie w języku potocznym
Metafora -inaczej przenośnia – językowy środek stylistyczny, w którym obce znaczeniowo wyrazy są ze sobą składniowo zestawione, tworząc związek frazeologiczny o innym znaczeniu niż dosłowny sens wyrazów np. "od ust sobie odejmę", lub "podzielę się z wami wiadomością".
Onomatopeja - naśladowanie dźwięków - turkot, puk-puk.
Personifikacja - uosobienie - figura retoryczna i środek stylistyczny polegające na metaforycznym przedstawianiu zwierząt i roślin, przedmiotów nieożywionych, zjawisk lub idei jako osób ludzkich
Porównanie - np. piękny jak Apollo, głośno jak na lotnisku
Powtórzenie-wielokrotne użycie tego samego elementu językowego (wyrazu, zespołu wyrazów, wersów lub zwrotek) celem uzyskania rytmizacji, podkreślenia znaczenia, zwiększenia ekspresji.
Pytanie retoryczne - pytanie zadane nie dla uzyskania odpowiedzi, lecz w celu skłonienia odbiorcy do przemyśleń na określony temat, podkreślenia wagi problemu; ewentualnie pytanie, na które odpowiedź jest oczywista.
Zdrobnienie-wyraz utworzony za pomocą odpowiedniego formantu oznaczającego rzecz albo osobę mniejszą od nazywanej wyrazem podstawowym. Zdrobnienie oznaczać może też pozytywny (lub pogardliwy) stosunek do omawianego obiektu np kotuś, kwiateczek, misiu.
Zgrubienie-wyraz utworzony za pomocą odpowiedniego formantu oznaczającego rzecz albo osobę większą od nazywanej wyrazem podstawowym. Zgrubienie może oznaczać pogardliwy stosunek do omawianego obiektu, szczególnie, kiedy wiąże się ze zmianą rodzaju, np. baba - babsko.
Dobre
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie