Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  kasiaH171 9.11.2010 (10:16)

  Powoduje to dramatyczne niedobory niezbędnych do życia substancji odżywczych, a w konsekwencji postępujące zaburzenia czynności wszystkich narządów i układów. Gdy młoda osoba chudnie, traci prawie całą izolującą warstwę tkanki tłuszczowej i staje się nadwrażliwa na niskie i wysokie temperatury. Ma zwolnione tętno i obniżone ciśnienie tętnicze krwi, wolniejszą perystaltykę jelit, zaparcia.
  Głodzenie się prowadzi do anemii (niedobór czerwonych ciałek krwi) oraz hipoglikemii (niski poziom cukru we krwi), która jest skutkiem ubytków glikogenu i zapasów tłuszczu w organizmie. Powoduje też zahamowanie wzrostu i rozwoju płciowego (m.in. nie rozwijają się piersi) oraz zaniki mózgowe (ujawnia je np. tomografia komputerowa). Na skutek odwodnienia i trudności z koncentracją moczu występują zaburzenia pracy nerek. Niedobory potasu mogą z kolei wywołać groźne zaburzenia w rytmie pracy serca.
  Bardzo poważne skutki ma zanik miesiączki – jeśli trwa dłużej niż pół roku, niedobór estrogenów powoduje obniżenie gęstości kości, prowadząc do osteoporozy. Jest też przyczyną nadmiernego owłosienia, wiąże się z ryzykiem torbieli jajników i bezpłodnością. Niedożywienie jest przyczyną znacznego obniżenia odporności, co sprawia, że anorektyczki umierają czasem z powodu błahych infekcji.Widocznym symptomem anoreksji jest wychudzenie (często maskowane obszernymi ubraniami). Jednak nim do niego dojdzie, chora eliminuje ze swojego jadłospisu coraz to inne produkty. Przesadnie interesuje się jedzeniem: czyta książki kucharskie, liczy kalorie, planuje skład posiłków, dużo mówi
  o jedzeniu, często gotuje dla rodziny, nie jedząc później tych potraw. Zwykle jada w samotności. Przymuszona do jedzenia znajdzie sposoby, by je wyrzucić. Na uwagi rodziny, że za mało je, reaguje furią. Staje się coraz bardziej drażliwa, odsuwa się od innych. Często jest nadmiernie ruchliwa, intensywnie trenuje w ukryciu. Wraz ze spadkiem wagi ciała zanika u niej miesiączka.Osoba chora na anoreksję wymaga pomocy psychiatry i psychoterapeuty. Ale często z powodu zagrażających życiu powikłań wyniszczenia lub innych chorób, których przebieg u osób niedożywionych jest bardzo ciężki, konieczne jest leczenie w szpitalu, czasem nawet na oddziale intensywnej opieki medycznej. Rozpoczynanie odżywiania po okresie głodzenia, zwiększanie podaży pokarmów u osób niedożywionych, nawet podanie dożylne glukozy, może wywołać tzw. zespół refeeding (w Polsce czasem mówimy o nim „szok pokarmowy”). Ostre niedobory elektrolitów wewnątrzkomórkowych i witamin mogą spowodować wystąpienie ciężkich zaburzeń metabolicznych i śmierć pacjentki nawet w ciągu kilku godzin. Dlatego konieczne jest dokładne monitorowanie metaboliczne i wyrównanie tych niedoborów. W przypadkach krańcowego wyniszczenia część chorych nie może jeść więcej, nawet jeśli chcą, gdyż ich przewód pokarmowy nie toleruje większych dawek pokarmu. Wtedy lepiej jest stopniowo zwiększać ich żywienie drogą dożylną, uwzględniając reakcję organizmu raz powoli rozszerzać dietę doustną.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie