Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  lolinkowa98 25.4.2010 (19:02)

  Liść właściwy składa się zwykle z blaszki liściowej, ogonka liściowego i nasady liścia. Typowa blaszka liściowa pokryta jest skórką zaopatrzoną w warstwę kutykuli, a czasem także włoski. Pod skórką górnej części blaszki znajduje się miękisz palisadowy (mezofil), o dużej zawartości chlorofilu, pełniący głównie funkcje asymilacyjne, a w dolnej części blaszki miękisz gąbczasty, o dużych przestworach komórkowych ułatwiających parowanie oraz pobieranie i wydzielanie dwutlenku węgla i tlenu. W skórce, zwłaszcza dolnej części blaszki, znajdują się liczne szparki oddechowe.
  
  Liście pojedyncze mają pojedynczą blaszkę liściową, często o bardziej lub mniej wcinanych brzegach (karbowanych, ząbkowanych, piłkowanych lub klapowanych). Liście złożone składają się z pojedynczych listków osadzonych na wspólnej osi, mogą to być liście dłoniasto- lub pierzastozłożone.
  
  Ogonki liściowe mają różną długość u różnych gatunków, bywają też liście bezogonkowe. Nasada liścia jest zwykle szeroka i płaska, może być niepozorna lub może tworzyć pochwę liściową obejmującą łodygę (np. u baldaszkowatych i traw). U niektórych dwuliściennych nasada liścia wytwarza przylistki.
  
  Łodyga
  Sztywna, prosta, gładka lub owłosiona i tylko u nielicznych gatunków i odmian jest rozgałęziona i wtedy roślina tworzy kilka kwiatów np. u Tulipa biflora, Tulipa dasystemon, Tulipa praestans. Niektóre odmiany jednopędowe mają skłonność do tzw. staśmień, czyli do tworzenia pędów rozgałęzionych. Najczęściej są one skutkiem zbyt wysokich temperatur w ciągu lata. Łodyga miewa od 7 do 75 cm.
  Liście
  Bezogonkowe, szerokie – jajowate lub eliptyczne, albo równowąskie – lancetowate. U niektórych gatunków i odmian na blaszkach liściowych między nerwami występują ciemnopurpurowe smugi lub rysunek w postaci przerywanych, nieregularnych prostokątów. U większości gatunków jednak są szarozielone i pokryte woskowym nalotem. Liczba liści wynosi zazwyczaj 3 – 5, przy czym dolny jest zawsze największy. Niekiedy poniżej kwiatu wyrastają dodatkowe małe liście, co jest niepożądane, zwłaszcza u odmian ogrodowych, gdyż bezlistna część łodygi jest wtedy skrócona. Liście wyrastają przeważnie z cebuli, choć u pewnych gatunków i odmian wyrastają naprzemianlegle, a ich wielkość zmniejsza się wraz z wysokością pędu.
  Owoce
  Trójdzielne i trójkomorowe torebki, w których może znajdować się ponad 100 nasion. Jeżeli ich zbiór nastąpi w fazie odpowiedniej dojrzałości to łatwo kiełkują i dają początek nowym roślinom. Jednak tulipany rozmnaża się generatywnie wyłącznie w celach hodowlanych, ponieważ odmiany ogrodowe nie powtarzają cech rośliny matecznej. Dlatego w produkcji ogrodniczej tulipany rozmnaża się tylko wegetatywnie – przez cebulki przybyszowe.
  Część podziemna
  Jednoroczna cebula o jajowatym kształcie. Obwód cebul u niektórych gatunków może wynosić od 3 – 4 cm, a u odmian uprawnych może dochodzić nawet do 16 cm. Cebula jest zmodyfikowanym, skróconym pędem podziemnym, składającym się z piętki i kilku mięsistych, białych łusek, które są otoczone suchą łuską okrywającą. U niektórych gatunków łuska ta jest wewnątrz owłosiona, co ma chronić cebulę przed działaniem wysokich temperatur i utratą wody.
  Kwiat
  Okwiat nie zróżnicowany na kielich i koronę. Składa się on z trzech wewnętrznych i trzech zewnętrznych listków okwiatu. Długość listków waha się od 1,5 do nawet kilkunastu cm. Listki są zwykle od strony wewnętrznej błyszczące, a na zewnątrz matowe. Mogą one być jednobarwne lub z rysunkiem. Często u podstawy listki mają inaczej zabarwioną plamę, inaczej zabarwione mogą też być ich brzegi, a także zewnętrzna strona (szczególnie trzech zewnętrznych listków). U odmian ogrodowych o kwiatach pojedynczych pojawiają się czasem dodatkowe listki, zwykle częściowo zielone.
  Bardzo dekoracyjne są duże pręciki otaczające okazały słupek. Jest ich 6 i podobnie jak listki są one ułożone w dwóch okółkach. Na wydłużonej i trójdzielnej zalążni słupka znajduje się trójdzielne, zaokrąglone znamię, nie występuje natomiast szyjka słupka lub jest ona bardzo krótka.
  Skala barw kwiatów jest bardzo bogata, są kwiaty białe, żółte, różowe, czerwone i fioletowe w najrozmaitszych odcieniach tych barw, nie ma tylko tulipanów o czysto niebieskim i czarnym okwiecie. Niektóre odmiany są wielobarwne. Niektóre kwiaty lub ich części są u niektórych odmian tulipana prawie czarne. Wynika to z tego, że w czarnych miejscach następuje mieszanie się dwóch barwników, jeden z nich absorbuje część docierających promieni świetlnych, a drugi wychwytuje pozostałe promienie, obydwa barwniki nawzajem się uzupełniają.
  Kwiaty mogą być pojedyncze lub pełne, a ich kształt może się zmieniać – od kubkowatych, miseczkowatych i kielichowatych do złożonych form o skręconych lub zaokrąglonych listkach okwiatu

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  ola9767 25.4.2010 (19:31)

  Budowa i rola liścia
  
  1.Rodzaje liści:
  - liścienie
  - właściwe
  - łuskowate dolne (np. cebula)
  - przykwiatowe (np. fiołek alpejski)
  2. Rodzaje ulistnienia:
  - skrętoległe (np. wierzba)
  - naprzeciwległe (np. pokrzywa)
  - okółkowe (np. skrzyp)
  3.Budowa wewnętrzna liścia
  - skórka górna (brak aparatów szparkowych), pokryta kutykulą, nie przepuszczalna ani dla gazów ani dla cieczy.
  - miękisz palisadowy, komórki cylindryczne, dużo ciałek zieleni, miejsce fotosyntezy
  - miękisz gąbczasty, komórki owalne, mało chloroplastów, miejsce oddychania
  - wiązki łykowo- drewniane, przewodzą wodę z solami mineralnymi, produkty fotosyntezy
  - skórka dolna ? miejsce wyparowywania wody z liści
  4. Rola liścia
  - przeprowadzanie fotosyntezy (m. palisadowy)
  - oddychanie ? respiracja -to wymiana tlenu i dwutlenku węgla między liściem, a atmosferą (m. gąbczasty)
  - wyparowywanie wody = transpiracja (skórka dolna liścia)
  Transpiracja ? powoduje wciąganie wody z niższych części rośliny przy udziale siły ssącej
  Wymień czynniki ograniczające trawienie:
  - zmienność gleby
  - kutykula
  - mała ilość aparatów szparkowych
  - zanieczyszczenie powietrza
  - kolce, igły, ciernie
  Osmoza - dyfuzja cząsteczek rozpuszczalnika, np. wody przez membranę półprzepuszczalną, np. błonę komórkową oddzielającą dwa roztwory różniące się potencjałami chemicznymi. Różnica potencjałów chemicznych wynika z różnicy składu (stężenia) roztworów.
  Dyfuzja - proces rozprzestrzeniania się cząsteczek lub energii w danym ośrodku (np. w gazie, cieczy lub ciele stałym), będący konsekwencją chaotycznych zderzeń cząsteczek dyfundującej substancji między sobą i/lub z cząsteczkami otaczającego ją ośrodka. Ze względu na skalę zjawiska, rozpatruje się dwa podstawowe rodzaje dyfuzji:
  dyfuzja śledzona
  dyfuzja chemiczna
  Transport aktywny - rodzaj przenikania związków chemicznych przez błony komórkowe, który zachodzi z udziałem pewnych mechanizmów transportujących lub substancji przenośnikowych, ze środowiska o mniejszym stężeniu do środowiska o stężeniu większym, czyli wbrew gradientowi stężeń. Taki transport wymaga dostarczenia energii. Jej źródłem jest hydroliza cząsteczki ATP.
  
  W budowie tulipana możemy wyróżnić poszczególne elementy w 2 częsciach:
  
  * 1.Częsć nadziemna: łodyga
  * kwiat
  * liscie
  * owoce
  
  * 2.Częsć podziemna: cebula
  
  
  
  ^^ Pomogłam? ( mam nadzieję ;) )

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  carolin 25.4.2010 (19:38)

  Łodyga
  Sztywna, prosta, gładka lub owłosiona i tylko u nielicznych gatunków i odmian jest rozgałęziona i wtedy roślina tworzy kilka kwiatów np. u Tulipa biflora, Tulipa dasystemon, Tulipa praestans. Niektóre odmiany jednopędowe mają skłonność do tzw. staśmień, czyli do tworzenia pędów rozgałęzionych. Najczęściej są one skutkiem zbyt wysokich temperatur w ciągu lata. Łodyga miewa od 7 do 75 cm.
  Liście
  Bezogonkowe, szerokie – jajowate lub eliptyczne, albo równowąskie – lancetowate. U niektórych gatunków i odmian na blaszkach liściowych między nerwami występują ciemnopurpurowe smugi lub rysunek w postaci przerywanych, nieregularnych prostokątów. U większości gatunków jednak są szarozielone i pokryte woskowym nalotem. Liczba liści wynosi zazwyczaj 3 – 5, przy czym dolny jest zawsze największy. Niekiedy poniżej kwiatu wyrastają dodatkowe małe liście, co jest niepożądane, zwłaszcza u odmian ogrodowych, gdyż bezlistna część łodygi jest wtedy skrócona. Liście wyrastają przeważnie z cebuli, choć u pewnych gatunków i odmian wyrastają naprzemianlegle, a ich wielkość zmniejsza się wraz z wysokością pędu.
  Owoce
  Trójdzielne i trójkomorowe torebki, w których może znajdować się ponad 100 nasion. Jeżeli ich zbiór nastąpi w fazie odpowiedniej dojrzałości to łatwo kiełkują i dają początek nowym roślinom. Jednak tulipany rozmnaża się generatywnie wyłącznie w celach hodowlanych, ponieważ odmiany ogrodowe nie powtarzają cech rośliny matecznej. Dlatego w produkcji ogrodniczej tulipany rozmnaża się tylko wegetatywnie – przez cebulki przybyszowe.
  Część podziemna
  Jednoroczna cebula o jajowatym kształcie. Obwód cebul u niektórych gatunków może wynosić od 3 – 4 cm, a u odmian uprawnych może dochodzić nawet do 16 cm. Cebula jest zmodyfikowanym, skróconym pędem podziemnym, składającym się z piętki i kilku mięsistych, białych łusek, które są otoczone suchą łuską okrywającą. U niektórych gatunków łuska ta jest wewnątrz owłosiona, co ma chronić cebulę przed działaniem wysokich temperatur i utratą wody.
  Kwiat
  Okwiat nie zróżnicowany na kielich i koronę. Składa się on z trzech wewnętrznych i trzech zewnętrznych listków okwiatu. Długość listków waha się od 1,5 do nawet kilkunastu cm. Listki są zwykle od strony wewnętrznej błyszczące, a na zewnątrz matowe. Mogą one być jednobarwne lub z rysunkiem. Często u podstawy listki mają inaczej zabarwioną plamę, inaczej zabarwione mogą też być ich brzegi, a także zewnętrzna strona (szczególnie trzech zewnętrznych listków). U odmian ogrodowych o kwiatach pojedynczych pojawiają się czasem dodatkowe listki, zwykle częściowo zielone.
  Bardzo dekoracyjne są duże pręciki otaczające okazały słupek. Jest ich 6 i podobnie jak listki są one ułożone w dwóch okółkach. Na wydłużonej i trójdzielnej zalążni słupka znajduje się trójdzielne, zaokrąglone znamię, nie występuje natomiast szyjka słupka lub jest ona bardzo krótka.
  Skala barw kwiatów jest bardzo bogata, są kwiaty białe, żółte, różowe, czerwone i fioletowe w najrozmaitszych odcieniach tych barw, nie ma tylko tulipanów o czysto niebieskim i czarnym okwiecie. Niektóre odmiany są wielobarwne. Niektóre kwiaty lub ich części są u niektórych odmian tulipana prawie czarne. Wynika to z tego, że w czarnych miejscach następuje mieszanie się dwóch barwników, jeden z nich absorbuje część docierających promieni świetlnych, a drugi wychwytuje pozostałe promienie, obydwa barwniki nawzajem się uzupełniają.
  Kwiaty mogą być pojedyncze lub pełne, a ich kształt może się zmieniać – od kubkowatych, miseczkowatych i kielichowatych do złożonych form o skręconych lub zaokrąglonych listkach okwiatu
  
  . Rola liścia
  - przeprowadzanie fotosyntezy (m. palisadowy)
  - oddychanie ? respiracja -to wymiana tlenu i dwutlenku węgla między liściem, a atmosferą (m. gąbczasty)
  - wyparowywanie wody = transpiracja (skórka dolna liścia)
  Transpiracja ? powoduje wciąganie wody z niższych części rośliny przy udziale siły ssącej
  Wymień czynniki ograniczające trawienie:
  - zmienność gleby
  - kutykula
  - mała ilość aparatów szparkowych
  - zanieczyszczenie powietrza
  - kolce, igły, ciernie
  Osmoza - dyfuzja cząsteczek rozpuszczalnika, np. wody przez membranę półprzepuszczalną, np. błonę komórkową oddzielającą dwa roztwory różniące się potencjałami chemicznymi. Różnica potencjałów chemicznych wynika z różnicy składu (stężenia) roztworów.
  Dyfuzja - proces rozprzestrzeniania się cząsteczek lub energii w danym ośrodku (np. w gazie, cieczy lub ciele stałym), będący konsekwencją chaotycznych zderzeń cząsteczek dyfundującej substancji między sobą i/lub z cząsteczkami otaczającego ją ośrodka. Ze względu na skalę zjawiska, rozpatruje się dwa podstawowe rodzaje dyfuzji:
  dyfuzja śledzona
  dyfuzja chemiczna
  Transport aktywny - rodzaj przenikania związków chemicznych przez błony komórkowe, który zachodzi z udziałem pewnych mechanizmów transportujących lub substancji przenośnikowych, ze środowiska o mniejszym stężeniu do środowiska o stężeniu większym, czyli wbrew gradientowi stężeń. Taki transport wymaga dostarczenia energii. Jej źródłem jest hydroliza cząsteczki ATP.
  
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  siwa94 28.4.2010 (01:36)

  Budowa wewnętrzna liścia
  - skórka górna (brak aparatów szparkowych), pokryta kutykulą, nie przepuszczalna ani dla gazów ani dla cieczy.
  - miękisz palisadowy, komórki cylindryczne, dużo ciałek zieleni, miejsce fotosyntezy
  - miękisz gąbczasty, komórki owalne, mało chloroplastów, miejsce oddychania
  - wiązki łykowo- drewniane, przewodzą wodę z solami mineralnymi, produkty fotosyntezy
  - skórka dolna ? miejsce wyparowywania wody z liści
  

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie