Treść zadania
Autor: kagatek6 Dodano: 12.9.2010 (18:56)
W jakim celu były tworzone zakony Ziemii Świętej?
Prosze zdaniami tak gdzies 7, 8.
Z góry dziękuje <3 :)
Zadanie jest zamknięte. Autor zadania wybrał już najlepsze rozwiązanie lub straciło ono ważność.
Najlepsze rozwiązanie
Rozwiązania
Podobne zadania
wyprawy krzyżowe Przedmiot: Historia / Gimnazjum | 3 rozwiązania | autor: wiolccia1234 29.4.2010 (12:30) |
wyprawy krzyżowe Przedmiot: Historia / Gimnazjum | 2 rozwiązania | autor: wiolccia1234 29.4.2010 (12:30) |
wyprawy krzyżowe Przedmiot: Historia / Gimnazjum | 2 rozwiązania | autor: wiolccia1234 3.5.2010 (16:57) |
Historia, czyli opis krucjat.- wyprawy krzyżowe. Przedmiot: Historia / Gimnazjum | 1 rozwiązanie | autor: Konto usunięte 9.5.2010 (13:59) |
Podobne materiały
Przydatność 50% Wyprawy Krzyżowe.
W XI wieku w Europie obok rywalizacji papiestwa z cesarstwem o zwierzchnictwo w świecie chrześcijańskim, zapoczątkował się jeszcze jeden proces, który przeszedł do historii pod nazwa krucjat, czyli wypraw krzyżo-wych. Przyczyny podejmowania przez dwa wieki owych wypraw przez chrze-ścijan były złożone: nastąpił znaczny wzrost liczebny ludności, pojawiły się trudności z...
Przydatność 65% Wyprawy geograficzne
Wyprawy Portugalskie:
- Henryk Żeglarz - (1394-1460), syn króla Portugalii. Dla wyłączenia z handlu muzułmańskich kupców z Afryki Północnej organizował w latach 1418-1420 wyprawy wzdłuż zachodnich wybrzeży Afryki. Założył w Sagres szkołę morską, w której gromadzono sprawozdania z podróży.
- Bartłomiej Diaz - (ok. 1450-1503), z pochodzenia Portugalczyk,...
Przydatność 100% Wyprawy krzyżowe
Wyprawy krzyżowe – przejaw ekspansji Europy Zachodniej. Chrześcijaństwo u progu drugiego tysiąclecia rozszerzyło swoje granice w Europie, obejmując kr. skandynawskie. W 1095 papież Urban II na synodzie (zjazd duchowieństwa jednej diecezji lub metropolii kościelnej) w Clermont w Burgundii rzucił hasło „wojny świętej” z Turkami, którzy wedle niego zabili i więzili wielu...
Przydatność 100% Wyprawy krzyżowe.
Idea wypraw krzyżowych pojawiła się pod koniec XI wieku. Papież Urban II, który dążył do umocnienia swej władzy wpadł na genialny pomysł odbicia Ziemi Świętej z rąk niewiernych, która od VIIw. znajdowała się w ich rękach. W wieku X i XI Jerozolimę podbili tzw. Turcy Serdżuccy. Całkowicie opanowali ją ok. 1070r. Ponieważ byli oni fanatycznymi wyznawcami islamu rozpoczęły...
Przydatność 55% Wyprawy krzyżowe.
Chronologia: - XI w. zajęcie Bliskiego Wschodu przez Turków Seldżuckich - 1063 r. apel papieża Aleksandra II do narodów chrześcijańskich o pomoc dla Hiszpanii - 1095 r. synod w Clermont, apel papieża Urbana II o organizację krucjat przeciwko Turkom - 1096 r. wyprawa ludowa (całkowicie rozgromiona) - 1096 - 1099 r. I krucjata rycerska (utworzenie Królestwa Jerozolimskiego,...
0 odpowiada - 0 ogląda - 1 rozwiązań
0 0
lenkaa2 12.9.2010 (19:11)
Wyprawy krzyżowe
W 1071 r. Turcy Seldżuccy rozgromili wojska bizantyjskie pod Manzikert. Powoli posuwali się w kierunku Morza Marmamra i zagrozili bezpośrednio Konstantynopolowi. Opanowali także Syrie i na krótko Palestynę wydzierając ją z rąk egipskich Fatymidów.Papież Urban II (1088-99) mnich kluniacki spotkał się także na synodzie w Piacenzie z wysłannikami cesarza Aleksego Komnena, którzy prosili o najemników do pomocy w walce przeciwko Turkom.Papież chciał ratować Konstantynopol, ale także rozciągnąć swoje zwierzchnictwo nad Kościół grecko-bizantyjski. Zależało mu także na umocnieniu swojej pozycji w Europie co mógł osiągnąć dzięki odebraniu niewiernym Ziemi Świętej. W 1095 przybył do południowej Francji, gdzie papiestwo cieszyło się wiekszym autorytetem niż w podzielonej między wrogie obozy Italii. Na zakończenie obrad synodu w Clrmont, 27 listopada 1095 r. przed katedrą papież rzucił hasło obrony Ziemi Świętej przed niewiernymi. Zgodnie z oczekiwaniami papieża spotkało się ono z szerokim odzewem. Do dziś wymienia się różne przyczyny rozwoju ruchu krucjatowego. Nie było jakiejś jednej. Hasła walki z niewiernymi były wówczas w Europie bardzo nośne, także panował ustrój lenny, który pozbawiał młodszych synów panów feudalnych własnych lenn. Musieli więc oni szukać szczęścia i majątku daleko poza domem rodzinym; wiele rodów rycerskich wzbogaciło się na krucjatach. Kościół znalazł także dogodny pretekst do skanalizowania i "uświęcenia" agresji militarnej lansując tezę o "świętej wojnie" albo "wojnie w obronie Chrystusa", po której czekała rycerzy nagroda w postaci odpuszczenia wszelkich win .
Już zimą 1095 r. wyruszyła około 50 - tysięczna grupa zwykłych ludzi, chłopów i pastuchów z Francji, Lotaryngii i Nadreni pod wodzą charyzmatycznego Piotra z Amiens. Podczas przechodzenia przez Czechy fanatyczny tłum dokonał rzezi Żydów w Pradze. Na Węgrzech rabowano żywność na skutek trudności aprowizacyjnych. W sierpniu 1096 r. ta chłopska krucjata dotarła do Konstantynopola, gdzie poradzono Piotrowi aby poczekać na rycerzy.Jednak znaczna część fanatycznego tłumu przedostała się do Azji Mniejszej i została rozbita przez Turków pod Niceą.
I wyprawa krzyżowa. Formalnym jej wodzem papież wyznaczył biskupa Le Puy Ademara de Monteil. Uczestnicy byli w większości Francuzami. Sam Ademar stał na czele Prowansalczyków wspólnie z Rajmundem z Sait Gilles.Grupa ta wyruszyła przez Dalmację do Konstantynopola. Rycerstwo Dolnej Lotaryngii z Gotfrydem z Bouillon i bratem Baldwinem podążyło przez Węgry i Serbię. Normanowie z pd. Włoch z Boemundem z Tarrentu i jego siostrzeńcem Tankredem przeprawili się morzem do Grecji podobnie jak FlandryjcOblężenie Jerozolimyzycy. W sierpniu 1096 cała ta krzyżowa armia - licząca ponoć 300 tys. ludzi stanęła pod Konstantynopolem. Cesarz Aleksy uzyskał zapewnienie, że wszystkie zdobyte ziemie zostaną oddane w lenno cesarstwu.Przewieziono więc krzyzowców do Azji Mniejszej i w maju 1097 r. staneli oni pod murami Nicei. Zaskoczeni Turcy oddali miasto w ręce krzyzowców, nie mogąc doczekać się odsieczy. Spod Nicei - przez Anatolię - ruszyli krzyżowcy pod Doryleum, gdzie również odnieśli pełny sukces. Podobnie było pod Ikonium i Herakleą. Baldwin lotaryński ruszył na pomoc ormiańskiemu władcy Edessy i po jego śmierci w 1098 r. sam objął władzę jako hrabia Edessy. Główna armia krzyżowców obległa w pażdzierniku 1097 r Antiochię, której oblężenie trwało aż do czerwca 1098 roku kiedy Boemunt z Tarrentu przekupił część obrońcó miasta i odparł atak sułtana Mossulu przybyłego ze spóżnioną odsieczą. Boemund załozył w Antiochii księstwo stając się jego władcą. Tymczasem w początkach 1099 roku zaledwie 20-tysięczna grupa z Rajmundem z Saint-Giles ruszyła do Jerozolimy opanowanej na powrót przez Fatymidów. Dzieki flocie genueńskiej, która dostarczyła wody, żywności i drewna na budowę machin oblężniczych, w trudnych warunkach upalnego lata, 15 lipca zdobyto szturmem Święte Miasto.
Na czele Królestwa utworzonego po zdobyciu Jerozolimy stanął Gotfryd z Bouillon. Tytułując się Advocatus Sancti Sepulchrii - Obrońcą Grobu Bożego (przez skromność). Jego brat Baldwin, który po śmierci Gotfryda objął władzę został już koronowany na króla.
Bezpośrednią przyczyną II krucjaty (1147-9) był upadek Edessy (1144). Głównym inicjatorem tej krucjaty był Bernard z Clairvaux. Pozyskał królów Francji i Niemiec. Wojska niemieckie pod wodzą Konrada III ruszyły przez Węgry nad Bosfor. Francuzi dowodzeni przez Ludwika VII dotarły do Anatolii we wrześniu 1147 r. Aby dotrzeć do Antiochii armia niemiecka rozdzieliłą się na dwie grupy. Pierwsza wpadłą w przygotowaną zasadzkę przez Turków. Druga grupa pod wodzą brata Konrada - biskupa Ottona z Freising również poddałą się Turkom. W grudniu 1147 r. Konrad zawrócił do Konstantynopola. Armia francuska uległa Turkom pod Laodyceą. Od całkowitego pogromu uratowali Francuzów Templariusze. Król Ludwik VII udał się droga morską do Antiochii. Obaj królowie po naradzie w Akrze zadecydowali aby uderzyć na Damaszek. Jednak skłóceni krzyzowcy nie odnieśli sukcesu, widoczne to było przy bezładnym oblężeniu Damaszku. Na początku 1149 r. królowie odpłyneli do Europy. W 1147 roku znaczna część feudałów niemieckich uzyskała zgodę Bernarda z Clairvauxvna tzw. "zastępcżą krucjatę" przeciw Słowianom Połabskim. Henryk Lew - książę saski, Albrecht Niedzwiedz i margrabia Miśni Konrad Wettin oblegali m.inn. Szczecin, gdzie mieszkańcy wywiesili krzyże. Wyprawa ta stanowiła wstęp do dalszych podbojów.
Kiedy lokalni feudałowie francuscy sprowokowali Saladyna do wojny łamiąc rozejmy, których wódz muzłumański przestrzegał lojalnie doszło do bitwy pod Hattinem i ostatecznie upadku Królestwa Jerozolimskiego. Skutkiem tego było podjecie III wyprawy krzyżowej (1189-92).W 1189 wyruszyła z Niemiec wyprawa doodzona przez cesarza Fryderyka Barbarossę. Poległ on jednak w Cylicji nad podczas wyprawy przez rzekę Salef.(1190)Spowodowało to kompletną dezorganizację armii. Tylko niewielka część wojsk podążyła do Palestyny. Królowie - Filip August (Francja) i Ryszard Lwie Serce (Anglia) powoli posuwali sie w kierunku Palestyny. Przez prawie pół roku przebywali na Sycyli gdzie Ryszard wdał się w konflikt między Hohenstaufami iTankredem popieranym przez Papieża.. Ryszard Lwie Serce odebrał tez cesarstwu Cypr. 20 kwietnia 1191 roku do Akry dotarła flota francuska i zjednoczone armie obległy miasto.12 lipca 1191 roku Akra została zdobyta . Król Francji zachorował i wycofał się do kraju a dowodzenie przejął Ryszard. kazał on wyciąć 2,5 tysiąca jeńców muzłumańskich W odwecie Saladyn kazał wyciąć złapanych krzyżowców. 3 września 1192 Ryszard zawarł pokój z Saladynem W rekach krzyzowców pozostał pas ziemi od Tyru po Jaffę. Saladyn zagwarantował chrześcijanom swobodny dostęp do świętych miejsc w Jerozolimie. Krewny Ryszarda Henryk z Szampanii został koronowany na króla Jerozolimy.Bizantyjczycy utracili Cypr i pogorszyły się ich stosunki z Zachodem.
IV wyprawa (1202-04) została wykorzystana przez dożę weneckiego Henryka Dandolo, który w zamian za przewiezienie statkami krzyzowców uzyskał obietnicę zbrojnej pomocy w konflikcie węgiersko - weneckim o dalmatyńskie miasto Zadar. Dandolo planował tez - wykorzystując kryzys polityczny w Bizancjum - zdobyć Konstantynopol. Dandolo popierał do tronu cesarskiego syna Izaaka II aleksego IV, który układem w Korfu z 1203 r zobowiązał się do pokrycia kosztów interwencji. 17 VII 1203 krzyzowcy zdobyli Konstantynopol. Doszło do brutalnej grabieży miasta co podsyciło tylko nienawiść Bizantyjczyków do krzyzowców. Krzyzowcy wkrótce opanowali tron w Konstantynopolu tworząc tutaj Cesarstwo łacińskie (1204).
W 1212 roku wyruszyła pod wodzą niejakiego Stefana krucjata dziedzięca, na hasło, że tylko niewinne dzieci mogą wyzwolić Ziemię Świętą. Jednak po drodze wiele dzieci wyginęło z głodu i zmęczenia, a część sprzedano w niewolę przez handlarzy lewantyńskich. Ostatnio jednak historycy kwestionują istnienie krucjaty dziecięcej, uważając, że średniowieczni kronikarze użyli po prostu wieloznacznego terminu oznaczającego "chłopca" mając na mysli zwykłych, młodych mężczyzn.
W l. 1217-21 miała miejsce V wyprawa krzyzowa. Na apel papieża Innocentego III. Przewodniczyli jej król węgierski Andrzej II i książę austriacki Leopold VI. Po zawróceniu króla węgierskiego do kraju, dowództwo objął król jerozolimski Jan z Brienne. Zdobyto Damiettę (1218). Z powodu nieustępliwej postawy legata papieskiego Pelagiusza ,który sprzeciwił się rokowaniom z sułtanem w sprawie zamiany Damietty na Jerozolimę ostatecznie - po wylewie Nilu - krzyzowcy odcięci od pomocy musieli w zamian za wolność oddać z powrotem Damiettę.
Na ogół odmawia się charakteru krucjaty wyprawie Fryderyka Hohenstaufa w 1228 r. do Ziemi Swietej, gdyz w owym czasie papież rzucił na cesarza klatwę.
W ramach przygotowań poślubił w 1225 r. Jolantę Jerozolimską następczynię tronu w Jerozolimie. Zaczął ociągać się z wyruszeniem na krucjatę, próbując przejąć kontrolę nad Królestwem Jerozolimy z rąk swego nowego teścia Jana de Brienne. Gdy w 1227 roku Fryderyk w dalszym zwlekał z wyruszeniem na krucjatę, został ekskomunikowany przez Grzegorza IX. W czerwcu 1228 r. mimo ciążącej na nim klątwy wyruszył na krucjatę. Fryderyk podjął negocjacje z sułtanem egipskim Al- Kamilem władcą z tureckiej dynastii Ajjubidów w celu odzyskania i dołączenia Jerozolimy, Nazaretu i Betlejem do Królestwa Jerozolimy. Udane negocjacje doprowadziły do koronacji Fryderyka w Jerozolimie 18 marca 1229 roku. Po koronacji Fryderyk wrócił do Europy.
Zajęcie Jerozolimy przyniosło Fryderykowi sławę i poważanie, skłoniło też papieża Grzegorza IX do zdjęcia ekskomuniki w 1231 roku (wydarzenie to znane jest jako pokój z San Germano.).
VI wyprawą krzyzową (1248-53) dowodził Ludwik IX,wyprawa Ludwika Świętego król Francji. Po odzyskaniu - na drodze rokowań dyplomatycznych Jerozolimy przez cesarza Fryderyka II Hohenstaufa (1228-29) w 1244 Jerozolima została zajęta przez Chorezmijczyków. Rycerstwo francuskie pospieszyło na pomoc Jerozolimie. W 1248 r. zdobyta Damiettę. W czasie marszu na Kair armię francuską zdziesiątkowała zaraza i upały. Król znów musiał w zamian za wolność zrzec się Damietty na rzecz sułtana.
Także VII krucjatę 1270 r. podjął król francuski Ludwik IX. Wyprawił się z armią na Tunis szukając sojusznika w walce z Egiptem. Jednak na skutek zarazy zmarł w Tunisie. A ciało jego, odzielone od kości, które wysłano w długą drogę do Francji, pochowano na Sycyli przez brata Karola.
Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie