Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  1 0

  darka120 8.6.2010 (00:32)

  Dziś w duchu byłam w niebie i oglądałam te niepojęte piękności i szczęście,
  jakie nas czeka po śmierci. Widziałam, jak wszystkie stworzenia oddają cześć i
  chwałę nieustannie Bogu; widziałam, jak wielkie jest szczęście­ w Bogu, które
  się rozlewa na wszystkie stworzenia, uszczęśli­wiając je i wraca do źródła
  wszelka chwała l cześć z uszczęśliwienia, i wchodzą w głębie Boże, kontemplują
  życie wewnętrzne Boga, Ojca, Syna i Ducha Św., którego nigdy ani pojmą, ani
  zgłębią. Tą źródło szczęścia jest niezmienne w istocie swojej, lecz zawsze nowe,
  tryskające uszczęśliwieniem wszelkiego stworze­nia. Rozumiem teraz św. Pawła,
  który powiedział: ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani weszło w
  serce człowieka, co Bóg nagotował tym, którzy Go miłują. I dał mi Bóg poznać
  jedną jedyną rzecz, która ma w oczach Jego nieskończoną wartość, a ta jest
  miłość Boża, miłość, miłość i jeszcze raz miłość - i z jednym aktem czystej
  miłości Bożej, nie może iść nic w porównanie. O, jakimi niepojętymi względami
  Bóg dany duszę, która Go szczerze miłuje. O, szczęśliwa dusza, która się cieszy
  już tu na ziemi Jego szczególnymi względami, a nimi są dusze małe i pokorne. Ten
  Wielki Majestat Boży, który głębiej poznałam, który wielbią duchy niebieskie,
  według stopnia łaski i hierarchii na które się dzielą, widząc tę potęgę i
  wielkość Boga, dusza moja nie została przerażona grozą, ani lękiem, nie, nie -
  wcale nie. Dusza moja została napełniona pokojem i miłością i im więcej poznaję
  wielkość Boga, tym więcej się cieszę, że takim On jest. I cieszę się niezmiernie
  Jego wielkością, i cieszę się, że jestem taka maleńka, bo dlatego, że jestem
  mała nosi mnie na ręku Swym i trzyma mnie przy Sercu Swoim.
  
  
  To jest fragment dzienniczka św.Faustyny mówiący o niebie.Pozdrawiam.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie