Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  ola21 1.6.2010 (20:50)

  Jeżeli Bóg jest na pierwszym miejscu, wówczas na swoim miejscu jest człowiek i wszystkie rzeczy są na swoim miejscu. Jest ład. Jest pokój. Ta znana myśl patrystyczna św. Augustyna streszcza chrześcijańską wizję świata. Wiąże ona świat z Bogiem i Boga ze światem. Bóg jest w niej fundamentem i punktem odniesienia dla całego porządku ziemskiego, obejmującego relacje między ludźmi, społeczeństwami, narodami, jak również wartości obiektywnie i ponadczasowo istniejące.
  
  Dziś chrześcijańska wizja świata dotknięta jest kryzysem. Został w niej podważony fundament. Świat bowiem milcząco odchodzi od Boga. Zachwianie fundamentu prowadzi w konsekwencji do zamącenia w całym porządku świata. Człowiek pogrąża się w zagubieniu, zakwestionowane zostają wartości i normy moralne. Wszystko staje się zmienne i względne.
  
  „Milcząca apostazja”, na którą wskazuje Ojciec Święty, przedstawia dość znaczne zróżnicowanie. Tworzą ją najpierw ci, którzy odrzucają Boga i całą rzeczywistość sprowadzają do materii. To ateizm. Chociaż do ateizmu przyznaje się dziś mniej ludzi niż w przeszłości, niemniej są oni obecni w mediach, w partiach politycznych, a także w środowiskach uczelnianych.
  
  Najbardziej rozpowszechnioną formą milczącej apostazji jest agnostycyzm. Towarzyszy mu nieodłącznie pragmatyzm.
  
  Według agnostycznego pragmatyzmu liczy się jedynie korzyść i przyjemność. Problemem dla niego jest cierpienie. W przypadku, kiedy niemożliwe staje się opanowanie cierpienia przy pomocy osiągnięć medycyny, agnostyczny pragmatyzm nie waha się szukać rozwiązania w eutanazji.
  
  Agnostyczny pragmatyzm nie odczuwa potrzeby Boga. Nie interesuje go transcendencja ani egzystencjalne pytania. W zasadzie nie walczy z religią, przynajmniej wprost, a nawet do pewnego stopnia ją toleruje i uważa za pożyteczną ze względu na korzyści, na przykład w dziedzinie charytatywnej.
  
  Agnostyczny pragmatyzm na równi stawia religię, sekty, kulty. Na tej płaszczyźnie widziałby też Kościół. Odrzuca jednak autorytet Kościoła nie tylko w życiu publicznym, lecz także w sferze doktrynalnej i moralnej. Głosi absolutną wolność. Człowiek jest wolny od wszystkiego i do wszystkiego. Nie mogą go więc krępować autorytety ani normy moralne.
  
  Do „milczącej apostazji” należy zaliczyć także postawy na pozór religijne, w rzeczywistości jednak odchodzące od wiary w prawdziwego Boga. Chodzi o ludzi New Age. Odczuwają oni nawet pewien głód Boga, ale nie szukają Boga, który jest, lecz go sobie tworzą na swój obraz i podobieństwo. Ich bóg nie jest Stwórcą i Panem wszystkiego, nie jest Bogiem osobowym. Ich bóg to pewien rodzaj immanentnej siły i energii, która wypełnia świat i ludzi oraz w nich działa.
  
  Milczące odchodzenie od Boga wywiera pewien wpływ na wszystkich. Niesie ze sobą niebezpieczeństwo horyzontalizmu. Pomijanie Boga, jakby On nie istniał, stwarza pokusę, by całą rzeczywistość widzieć i rozważać jedynie w kategoriach ziemskich i doczesnych. Rzeczywistość po śmierci spychana jest w milczenie. Mało, albo w ogóle nie mówi się o życiu po śmierci jako ostatecznym celu człowieka, o odpowiedzialności za życie na ziemi wobec Boga Sędziego, o wiecznym zbawieniu i potępieniu.
  
  
  Ojciec Święty obok milczącej apostazji zwraca uwagę na obecną też we współczesnym świecie „wiosnę ducha”. Coraz częściej pojawiają się ludzie, w których widać prawdziwy głód Boga. Wśród nich wielu jest młodych. To oni z ufnością kierują oczy ku katolickim uczelniom, spodziewając się w nich znaleźć nie tylko wiedzę o Bogu, lecz także Boga samego.
  
  Młody Uniwersytet Kard. Wyszyńskiego wychodzi naprzeciw młodym w ich poszukiwaniu Boga. Od początku swego istnienia łączy studia teologiczne z formacją duchową. Chce pogłębiać i studia i duchowość swoich studentów. Tak chyba trzeba też odczytać przybycie relikwii Pierwszych Męczenników Polski z Międzyrzecza do Warszawy, tu do świątyni położonej w sąsiedztwie Uczelni. Z oddali tysiąca lat, z doświadczenia dziejów, sięgających korzeni Państwa polskiego, Święci Męczennicy będą tu mówić i zaświadczać, że na pierwszym miejscu trzeba stawiać Boga, aby wszystko miało sens i cel oraz służyło trwałemu budowaniu wspólnego domu.
  
  
  Uczelnia katolicka, gdzie w centrum nauk znajduje się teologia, jest powołana, aby wspomagać Kościół w nauczaniu wiary. Dziś ta pomoc powinna wyrażać się także w odbudowywaniu pełnej, integralnej wizji świata; wizji obejmującej równocześnie wymiar horyzontalny, jak i wymiar wertykalny.
  
  Aprobując w pełni rzeczywistość ziemską, jej autonomię i prawa, należy ją odnosić do Boga, jako źródła i przyczyny sprawczej oraz jej ostatecznego celu.
  
  Przywracanie w sposób naukowy wymiaru wertykalnego horyzontalnej, spłaszczonej wizji świata, jest zadaniem katolickiej Uczelni, zadaniem mającym znamię podobieństwa do prorockiego posłannictwa, jakie otrzymał Jonasz. „Idź do wielkiego miasta Niniwy i upomnij ją...” (Jon 1,2).
  
  Niniwą jest poniekąd współczesny świat, świat odchodzący milcząco od Boga; świat zamykający się w horyzontalizmie; świat czyniący nieprawość. Nie wolno zostawiać go sobie samemu, nie wolno też pod żadnym pozorem upodabniać się do niego. Trzeba mu pomóc. Trzeba mu obwieszczać i na różne sposoby, także w sposób naukowy głosić: jest Bóg, Bóg Stwórca i Pan wszystkiego! Bóg Sędzia sprawiedliwy i zarazem Ojciec miłosierdzia.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie