Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  adipe 19.5.2010 (16:31)

  Wątroba przetwarza składniki odżywcze przenikające do krwi z pożywienia i zamienia te substancje na przydatne organizmowi dla celów różnorodnych procesów w nim zachodzących.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  1 0

  Konto usunięte, 19.5.2010 (16:39)

  Funkcje
  
  Głównym zadaniem wątroby jest filtracja krwi:
  
  * neutralizuje toksyny (np. alkohol i inne używki, a także niektóre leki) – głównie barbiturany
  * toksyczny amoniak przekształca w mocznik (cykl ornitynowy)
  
  Poza tym:
  
  * syntezuje czynniki krzepnięcia krwi
  * przekształca puryny w kwas moczowy
  * węglowodany przekształca w łatwo przyswajalną dla organizmu glukozę, a jej nadmiar w glikogen lub w tłuszcze (które magazynuje)
  * aminokwasy metabolizuje w tłuszcze
  * magazynuje żelazo i witaminy: A, D, E, niewielkie ilości B12 i C, które uwalnia w razie potrzeby
  * wytwarza żółć (do 1,5 litra na dobę), która emulguje tłuszcze i powtórnie wykorzystuje zużytą sól żółciową
  * produkuje i magazynuje niektóre białka surowicy krwi (np. albuminę)
  * wytwarza i magazynuje enzymy
  * buforuje poziom glukozy we krwi
  * produkuje ciepło, bierze udział w termoregulacji (krew wypływa cieplejsza o 1 °C)
  * zachowuje w organizmie substancje nadające się do ponownego wykorzystania, zbędne – wydala
  * u płodu pełni funkcję krwiotwórczą
  
  Podsumowując, wątroba spełnia cztery funkcje:
  
  * detoksykacyjną
  * metaboliczną
  * zapasową
  * magazynującą.
  
  
  jbc. brałam to z wikipedii : http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%85troba
  pozdr. ;)

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  paulinka123 19.5.2010 (17:12)

  Wątroba przetwarza składniki odżywcze przenikające do krwi z pożywienia i zamienia te substancje na przydatne organizmowi dla celów różnorodnych procesów w nim zachodzących.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 1

  pawlo34 19.5.2010 (17:14)

  Wątroba (grec. ήπαρ hepar, łac. iecur) – wielofunkcyjny gruczoł obecny u wszystkich kręgowców, a także o u niektórych innych zwierząt. Stanowi część układu pokarmowego położony wewnątrzotrzewnowo. U większości zwierząt dzieli się na dwa płaty. U człowieka jej masa wynosi ok. 1500–1700 g u dorosłego mężczyzny, a u kobiety 1300–1500 g. Masa przyżyciowa jest o 500–800 g wyższa, ze względu na zawartą w niej krew.
  Spis treści
  [ukryj]
  
  * 1 Położenie
  * 2 Budowa makroskopowa
  * 3 Budowa mikroskopowa
  * 4 Unaczynienie
  * 5 Unerwienie
  * 6 Regeneracja wątroby
  * 7 Funkcje
  * 8 Choroby
  
  Położenie [edytuj]
  
  U ludzi znajduje się pod przeponą (łac. diaphragma). Jej większa część jest w prawym podżebrzu. Zajmuje również górne części nadbrzusza i lewego podżebrza, sięgając aż do linii sutkowej. U osoby dorosłej niepowiększona wątroba jest w całości przykryta prawym łukiem żebrowym, jednak u dzieci może wystawać, a u noworodków zajmuje dużą część jamy brzusznej. Od góry i z przodu graniczy z przeponą, z dołu i z tyłu z jelitami i żołądkiem.
  Budowa makroskopowa [edytuj]
  
  W budowie anatomicznej wątroby wyróżnia się dwie powierzchnie:
  
  * przeponową (facies diaphragmatica), która dzieli się na:
  o część przednią
  o część prawą
  o część górną
  o część tylną (pole nagie, area nuda) – jedyna z części powierzchni przeponowej, o wyraźnych granicach nie pokryta otrzewną
  * trzewną (facies visceralis)
  
  Według tradycyjnego podziału można w budowie wątroby wyróżnić 4 płaty:
  
  * prawy (lobus hepatis dexter) – ograniczony na powierzchni przeponowej przyczepem więzadła sierpowatego (ligamentum falciforme hepatis), a na powierzchni otrzewnej bruzdą żyły głównej i dołem pęcherzyka żółciowego
  * lewy (lobus hepatis sinister) – ograniczony na powierzchni przeponowej przez przyczep więzadła sierpowatego.
  * czworoboczny (lobus quadratus)
  * ogoniasty (lobus caudatus).
  
  Jednakże ten podział nie odpowiada rzeczywistej anatomii wątroby, która posiada budowę segmentarną. Gruczoł ten składa się z 2 płatów i 8 segmentów. Granicą między płatami nie jest jednak więzadło sierpowate, ale linia przebiegająca od pęcherzyka żółciowego do żyły głównej dolnej (linia Cantliego). Rzeczywista granica między lewym i prawym płatem przebiega na prawo od więzadła sierpowatego. Każdy płat składa się z czterech segmentów. Podstawą segmentarnego podziału wątroby jest przebieg rozgałęzień żyły wrotnej, którym towarzyszą gałęzie tętnicy wątrobowej i przewodów żółciowych. Segmentem jest część miąższu wątroby zawierająca określoną gałąź żyły wrotnej, tętnicy wątrobowej i przewodu żółciowego. Segmenty i płaty wątroby oddzielone są od siebie przegrodami łącznotkankowymi. Segmentarne i płatowe układy naczyń i przewodów żółciowych nie wykazują na ogół wzajemnych połączeń. Wyjątek stanowią gałęzie żył wątrobowych. Podstawową jednostką anatomiczną wątroby jest zrazik, a czynnościową gronko.
  
  Przez wnękę wątroby (inaczej nazywaną wrotami wątroby) przechodzi tętnica wątrobowa właściwa, żyła wrotna wątroby oraz przewód żółciowy. Następnie wnikając do wnętrza narządu dzielą się kolejno na: tętnicę wątrobową międzypłacikową, żyłę wątrobową międzypłacikową oraz przewód żółciowy międzypłacikowy. Te trzy struktury odnajdujemy w tkance łącznej międzypłacikowej określając je nazwą triady wątrobowej. Wnikając do płacika dzielą się na tętnicę wątrobową śródpłacikową, żyłę wątrobową śródpłacikową oraz przewód żółciowy śródpłacikowy.
  Budowa mikroskopowa [edytuj]
  
  Podstawową jednostką strukturalno-czynnościową wątroby jest hepatocyt. Hepatocyty układają się następnie w beleczki wątrobowe oplecione naczyniami krwionośnymi i przewodami żółciowymi śródpłacikowymi. Beleczki odchodzą promieniście od żyły środkowej, która natomiast znajduje się wewnątrz płacika anatomicznego. Płacik anatomiczny powstaje poprzez wnikanie do wnętrza wątroby tkanki łącznej wiotkiej, z której zbudowana jest torebka wątroby, otaczająca narząd.
  
  Kolejną jednostką strukturalno-czynnościową jest płacik czynnościowy. Zawarty jest on między trzema żyłami środkowymi, znajdującymi się wewnątrz płacika anatomicznego.
  
  Następnym elementem strukturalno-czynnościowym jest gronko wątrobowe zawarte pomiędzy dwoma płacikami anatomicznymi. Możemy mówić o gronku wątrobowym gdy pomiędzy dwoma płacikami anatomicznymi przebiega żyła międzypłacikowa.
  Unaczynienie [edytuj]
  
  Krew do wątroby doprowadzana jest na dwa sposoby:
  1. Żyła wrotna wątroby (układ wrotny) – płynie nią odtlenowana krew (tzw. krew czynnościowa) ze śledziony, żołądka i jelit, jest bogata w składniki odżywcze i sole mineralne, które wątroba przechwytuje i przetwarza
  2. Tętnicą wątrobową właściwą doprowadzającą krew bogatą w tlen (tzw. krew odżywcza)
  Warto jednak zauważyć, że pomimo iż żyła wrotna zawiera odtlenowaną krew więcej tlenu jest dostarczone właśnie przez żyłę wrotną a nie tętnicę wątrobową – ze względu na stosunek ilości dostarczanej krwi (3:1).
  
  Odprowadzana jest natomiast trzema żyłami wątrobowymi poprzez żyłę główną dolną do prawego przedsionka serca.
  Unerwienie [edytuj]
  
  Nerwy wątroby pochodzą z układu współczulnego i włókien przywspółczulnych nerwu błędnego; do błony surowiczej wątroby dochodzą gałązki czuciowe prawego nerwu przeponowego.
  Regeneracja wątroby [edytuj]
  
  Wątroba ma duże zdolności regeneracyjne. Obecnie przeprowadza się zabiegi polegające na usunięciu jednego z płatów wątroby (jako materiału do przeszczepu bądź z przyczyn leczniczych). Usunięty płat ulega regeneracji. Jednak zbyt duże i powtarzające się uszkodzenia (przyczyną mogą być substancje hepatotoksyczne lub wirusy) prowadzą do zaburzeń w regeneracji, w wyniku czego zostaje zniszczona architektura narządu, a co za tym idzie – dochodzi do utraty funkcji (marskość wątroby).
  Funkcje [edytuj]
  
  Głównym zadaniem wątroby jest filtracja krwi:
  
  * neutralizuje toksyny (np. alkohol i inne używki, a także niektóre leki) – głównie barbiturany
  * toksyczny amoniak przekształca w mocznik (cykl ornitynowy)
  
  Poza tym:
  
  * syntezuje czynniki krzepnięcia krwi
  * przekształca puryny w kwas moczowy
  * węglowodany przekształca w łatwo przyswajalną dla organizmu glukozę, a jej nadmiar w glikogen lub w tłuszcze (które magazynuje)
  * aminokwasy metabolizuje w tłuszcze
  * magazynuje żelazo i witaminy: A, D, E, niewielkie ilości B12 i C, które uwalnia w razie potrzeby
  * wytwarza żółć (do 1,5 litra na dobę), która emulguje tłuszcze i powtórnie wykorzystuje zużytą sól żółciową
  * produkuje i magazynuje niektóre białka surowicy krwi (np. albuminę)
  * wytwarza i magazynuje enzymy
  * buforuje poziom glukozy we krwi
  * produkuje ciepło, bierze udział w termoregulacji (krew wypływa cieplejsza o 1 °C)
  * zachowuje w organizmie substancje nadające się do ponownego wykorzystania, zbędne – wydala
  * u płodu pełni funkcję krwiotwórczą
  
  Podsumowując, wątroba spełnia cztery funkcje:
  
  * detoksykacyjną
  * metaboliczną
  * zapasową
  * magazynującą.
  
  Choroby [edytuj]
  Wątroba marska
  
  Wątroba ze względu na pełnioną w organizmie rolę jest stale narażona na różnego typu uszkodzenia:
  
  * zatrucia
  * alkohol
  * pasożyty (np. motylica wątrobowa)
  * infekcje wirusowe (np. WZW typu A, B, C, cytomegalia i bakteryjne).
  
  Istnieją też zaburzenia wrodzone (zespół Gilberta, niedrożności wewnątrzwątrobowe, hemochromatoza). Te i inne problemy z wątrobą prowadzą do różnych rodzajów komplikacji: niewydolności wątroby, marskości wątroby, raka, pourazowych ropni i żółtaczki.
  
  Choroby wątroby są jednymi z najczęstszych schorzeń i stanowią poważny problem społeczny. Większość osób ze schorzeniami wątroby nie jest w ogóle świadoma choroby, aż do bardzo zaawansowanego stadium.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie

• 

  0 0

  madzia0124 19.5.2010 (21:50)

  Funkcje wątroby
  
  Wątroba przetwarza składniki odżywcze przenikające do krwi z pożywienia i zamienia te substancje na przydatne organizmowi dla celów różnorodnych procesów w nim zachodzących.
  
  FUNKCJE WĄTROBY:
  
  1. metabolizm węglowodanów;
  
  2. magazynowanie glikogenu (glikogeneza - kondensowanie cząsteczek glukozy);
  R E K L A M A czytaj dalej ↓
  
  3. zachowywanie we krwi odpowiedniego poziomu cukru;
  
  4. β-oksydacja kwasów tłuszczowych;
  
  5. zamiana nadmiaru cukrów na tłuszcze lub kwasy tłuszczowe;
  
  6. synteza cholesterolu i fosfolipidów;
  
  7. przerabianie cholesterolu na kw. żółciowe;
  
  8. wychwytywanie z krwioobiegu szkodliwych zw. azotowych oraz ich dezaminacja;
  
  9. syntetyzowanie białek osocza;
  
  10. produkcja żółci;
  
  11.neutralizowanie i usuwanie trucizn;
  
  12.magazynowanie witamin (A, B12,D);
  
  13.granulocyty (występujące w obrębie łącznotkankowego zrębu wątroby) wytwarzają mukopolisacharyd heparynę, przeciwdziałającą krzepnięciu krwi;
  
  14.generowanie ciepła.
  
  Rola w metabolizowaniu białek:
  
  * dezaminacja i transaminacja aminokwasów;
  * syntetyzowanie mocznika;
  * syntetyzowanie białek osocza (oprócz immunoglobulin);
  * syntetyzowanie glicyny i tauryny (aminokwasy);
  * zmiany aminokwasów;
  * utrzymywanie właściwego poziomu aminokwasów wolnych oraz usuwanie azotu.
  
  Synteza białek osocza
  
  Do białek osocza krwi zaliczamy: globuliny, albuminy, białka ostrej fazy i fibrynogen. Białka osocza syntetyzują komórki wątroby zwane hepatocytami. Z wątroby są one wydzielane do krwi.
  
  Synteza mocznika
  
  Organizm ludzki nie ma zdolności utleniania grup aminowych. Może je jedynie odłączać od węglowych szkieletów, czyli przeprowadzać tzw. dezaminację, doprowadzając do tworzenia się mocznika, który wydalany jest przez nerki.
  
  Dezaminacja ma miejsce w wątrobie, zaś Mocznik tworzony jest częściowo w wątrobie, a częściowo również w nerkach. Ok. 20% całkowitej ilości mocznika, który został wytworzony danego dnia wydalane jest do światła jelita cienkiego, gdzie ulega degradacji i tworzy się amoniak. Amoniak z kolei wchłaniany jest do krwi i transportowany do wątroby.
  
  Masę białkową organizm dorosłego człowieka jest stała i wynosi 0,45 g na każdy kilogram masy ciała na dobę. Jest to niezbędne fizjologiczne minimum. Nadmiar aminokwasów podlega dezaminacji. Przy spożyciu nadmiernej ilości białka dochodzi do obciążenia wątroby, która zmuszona jest do zsyntetyzowania mocznika.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie