Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  bozkoz 17.5.2010 (21:07)

  Początkowo, jeszcze w epoce wspólnot pierwotnych, poprzez epoki myśliwskie, rolnicze do osiadłego rzemiosła i wspólnot rodowych, człowiek wytworzył pierwsze znaki pamięciowe (mnemotechniczne), a także sposób komunikowania wiadomości za pomocą ich obrazowego przedstawienia - w znaczeniu dosłownym.
  Przykładem takich wiadomości są rysunki naskalne (petroglify), tudzież inne sposoby notowania (utrwalania w pamięci) określonych myśli, jak różnego rodzaju i zastosowania karby na laskach (lub kawałkach drewna), czy pismo węzełkowe ("quipu"), polegające na symbolizowaniu oznaczonych myśli i treści za pomocą przyjętego kodu nacięć, czy węzłów.
  Ale te zastępcze metody pamięciowe nie mogą być uważane za prawzory pisma, co można raczej powiedzieć o rysunkach naskalnych. Jeżeli bowiem owe rysunki świadczą o tym, że służyły do utrwalania treści myślowych, na użytek innych ludzi, możemy je zaliczyć do pism obrazowych, przechodzących ewolucyjnie w ideograficzne. Ich wyróżnikiem jest to, że są one całkowicie niezależne od elementów języka mówionego. Znaczenie mają przedmioty narysowane same przez się, a nie ich nazwy. Pismo obrazowe można, więc odczytać bez znajomości języka, trzeba jednak pamiętać o ściśle indywidualnym sposobie postrzegania, a więc i wyrażania pewnych zjawisk. Aby zatem pismo mogło służyć porozumiewaniu się, muszą być w nim używane wyrazy o umownym stałym znaczeniu.
  Dopiero połączenie pisma z elementami mowy otworzyło dalszą drogę temu sposobowi komunikowania się. Wyróżniamy na tej drodze cztery zasadnicze etapy: używane w piśmie znaki, coraz bardziej zresztą upraszczane, wyobrażały najpierw pojęcia, następnie wyrazy, potem sylaby, a w końcu głoski. Stąd pisma: wyrazowe (każdy wyraz wymaga osobnego znaku np. współczesne pismo chińskie), sylabowe, i wreszcie alfabetyczne.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie