Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  klaudeczka 21.2.2011 (19:39)

  Zapytała się go czy nic mu nie dolega. Mężczyzna nieco zdezorientowany nie potrafił wyksztusić z siebie słowa. Po chwili jednak odparł: "nie nic. A sąd się tu wzięłaś?". Dziewczynka jednak nie byłą skora do rozmowy. Odwróciła się i odeszła na taką odległość, żeby móc w spokoju pomyśleć jaką wersję wydarzeń zapodać Bernardowi. Mężczyzna cicho do niej podszedł. Nie chciał jej wystraszyć. Ona spojrzała mu się głęboko w oczy i odparła. "Musiałam uciekać. Byłam z moim bratem na wyścigach wielbłądzich i nagle usłyszeliśmy strzały. Brat schował mnie w tej jaskini i poprosił żebym nie wychodziła aż po mnie nie przyjdzie. Byłam bardzo zmęczona. Położyłam się spać, a gdy się obudziłąm dostrzegłam, ze całą jaskinię otacza dziwny blask. Jakby miliony diamęcików rozświetlało jej wnętrze. A cały ten blask pochodził z jednego małego kryształaka". Pokazała zdobycz mężczyźnie, a ten o mało co zachłysnąłby się z ekscytacji! Znalazł to czego szukał. KMIEŃ! Postanowił zaprowadzić dziewczynkę do jej rodzinnego domu. Miał nadzieję, że dzięki temu dostanie mu się zapłąta w postaci właśnie tego kamienia. Jednak gdy dotarli na miejsce zobaczył jak żyje rodzina tej dziewczynki. Jednym słowe 'nędznie'. Postaniowił nie nakłaniać na oddanie mu kamienia i udać się w droge powrotną do jego miejsca zamieszkania. Wędrująć tak kilka dni spostrzegł, że w miejscu gdzie wcześniej niósł kilka bułkek, na miejsce jednej z nich pojawił się taki sam kamień jaki jeszcze kilka dni wcześniej trzymał w ręce. Tylko ten był większy.
  Otrzymał go nagrodę za swoje dobre serce.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie