Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  patts 8.1.2011 (20:58)

  droga Polski do UE:
  1988 - stosunki dyplomatyczne między Polską a WE i podjęcie negocjacji w sprawie umowy o handlu i współpracy
  1989 - przełom - zawarcie umowy o handlu i współpracy (przez rząd T. Mazowieckiego), utworzono Przedstawicielstwo RP przy WE w Brukseli, powstaje program pomocy PHARE (czyta się "fare") dla Węgier oraz Polski
  1990 - rozpoczęto negocjacje stowarzyszeniowe
  1991 - w Brukseli podpisano Układ Europejski o stowarzyszeniu Polski z WE, który zawiera uregulowania, które dotyczą łatwego przepływu produktów, pracowników, płatności, kapitału oraz konkurencji. Zajmuje się także regulowaniem spraw współpracy gospodarczej, kulturalnej i finansowej
  1993 - wymyślono "kryteria kopenhaskie" - do UE mogą wejść kraje Europy Środkowo-Wschodniej, o ile są demokratyczne, przestrzegają praw człowieka i zasady pluralizmu politycznego (nie wiem czy w gimnazjum już się używa takich wyrażeń - chodzi o to, aby nie było jednej partii i jednej obowiązującej idei jak za komunizmu) oraz mają gospodarkę rynkową
  1994 - Polska składa wniosek o członkostwo w UE; podczas szczytu UE w Essen po raz pierwszy uczestniczył przedstawiciel Polski (W. Pawlak)
  1997 - Komisja Europejska wydaje pozytywną opinię o Polsce i zaproponowano nam rozmowy na temat przystąpienia
  1998 - rozpoczęcie negocjacji między UE a Polską i 5 innymi państwami (Węgry, Czechy, Cypr, Estonia, Słowenia)
  
  następnie przez kilka lat wystawiano nam coroczne opinie (zazwyczaj pozytywne) na temat przygotowania do wejścia do UE; nie wdawajmy się w niepotrzebne szczegóły
  
  2002 - szczyt UE w Kopenhadze - zakończenie negocjacji między Polską a Unią
  1 maja 2004 - wejście Polski do UE
  
  
  korzyści i "zagrożenia" (nazwałabym to raczej "kosztami") przystąpienia Polski do UE
  
  polityczne:
  +mamy silniejszą pozycję na świecie. prawda jest taka, że Polska nie liczy się na arenie międzynarodowej, ale jako część UE mamy już co nieco więcej do powiedzenia
  -prawo unijne musi być nad prawem polskim i większość tego co sobie urzędnicy unijni obmyślą musimy bez szemrania wprowadzić u siebie. w skrócie - brak suwerenności polskiego prawa
  
  ekonomiczne:
  +brak ceł między krajami unijnymi - taniej wychodzi eksport i import; swoboda przepływu towarów, kapitału i usług
  +dotacje unijne (dla rolników, przedsiębiorców, gmin, powiatów, województw itepe, itede)
  +Polacy dostali nowe miejsca pracy (to nie jest śmieszne, Unia jest tak zbiurokratyzowana, że wszyscy nasi "europosłowie", członkowie rady takiej a śmakiej, członek Komisji Europejskie, ich tłumacze, asystenci, eksperci i inni tacy są liczeni w niewiarygodnych ilościach)
  -musimy przyjąć euro (za słabą gospodarkę mamy, a Unia naciska, żebyśmy jak najszybciej spełniali kryteria)
  -ucieczka siły roboczej
  -zaostrzenie kontroli na granicy z Ukrainą (jako że jest to "granica zewnętrzna Unii"), a przecież z Ukrainy sporo importujemy
  -wzrost cen, choć nie był tak drastyczny, jak się spodziewano. pierwsze co mi się przypomina, to to, że zdrożały papierosy. jako że miałam wtedy 15 lat, nie interesowało mnie to i skoro zapamiętałam tylko te fajki, a nie np. batony czy czipsy, to znak, że krzyk o wzroście cen był tylko straszakiem
  
  społeczne:
  +swoboda przepływu osób - brak granic, strefa Schengen - brak kontroli granicznej, a do tego możesz pracować gdzie Ci się żywnie podoba (od 2012 r wszystkie rynki unijne będą otwarte dla Polaków, na razie nie możemy się rzucić na hura do Niemiec czy Austrii) oraz możliwość wyjazdów na stypendia zagraniczne dla studentów (takie programy jak Socrates czy Erasmus zaczęły u nas działać jeszcze przed wejściem, ale i tak byliśmy wtedy krajem stowarzyszonym)
  -rozpad rodzin spowodowany migracją zarobkową

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie