Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  kadia 25.12.2010 (19:47)

  OPIS OBRAZU
  W pokoju mojej babci wisi obraz . Jest namalowany na płótnie i oprawiony w ciemne, dębowe ramy . Babcia kupiła go przed laty na targu . Obraz nosi nazwę alpejskie pastwisko . Obraz przedstawia kotlinę w centrum której znajdują się dwie stare chatki . W kierunku budynków wije się, wydeptana wśród traw, wąska ścieżka . Za chatkami wznoszą się trzy potężne alpejskie szczyty . Górne partie szczytów są pokryte gdzieniegdzie śniegiem . Wysoko na niebie wznoszą się białe obłoki . Wśród traw kotliny rozrzucone są skalne głazy . Pomiędzy nimi pojawiają się górskie kwiaty . Widać również pozostałości starego drewnianego płotu . Po prawej stronie obrazu z ziemi wyrasta pięć wysokich, smukłych sosen . Obraz wprawia w zachwyt surowością górskiego klimatu i patrząc na niego można poczuć się jak na prawdziwym alpejskim pastwisku
  
  OPIS PRZEZYC WEWNETRZNYCH
  Tego dnia nie zapomnę nigdy! Było piękne lipcowe popołudnie, a ja siedziałem z posmutniałą miną gdzieś na ławce mojego osiedla i wpatrywałem się w jeden punkt. Cały czas myślałem nad tym, co zrobić z tak dużą ilością czasu. Po kilkunastu minutach rozmyślania, nagle zza krzaków wyskoczyła moja nietypowa koleżanka Kinga, przez co serce podskoczyło mi do gardła. Od razu zaproponowała mi, abyśmy się razem udali do pobliskiego lasku na piknik. Tak bardzo mnie to ucieszyło, że zacząłem podskakiwać z radości! W czasie drogi Kinga opowiadała mi o swojej wygranej na loterii, a ja zaciskałem pięści, dlaczego mnie to nie spotkało. Gdy byliśmy na miejscu, rozłożyliśmy koc i zaczęliśmy się delektować przysmakami z piknikowego koszyka. Byłem taki zadowolony, jak gdyby skrzydła urosły mi u ramion. Czas mijał, a my rozmawialiśmy o marzeniach, co chwilę sięgając ręką po prowiant. Jednakże w pewnym momencie przeszły nas ciarki po plecach. Poczuliśmy jak się coś pod nami rusza i szczypie nas, a serca mocno nam kołatały. Nie wiedzieliśmy co to może być, a gdy wstaliśmy, widać było całe stado czerwonych mrówek! Okazało się, że rozłożyliśmy koc na mrowisku Czym prędzej zostawiliśmy wszystko i razem uciekliśmy na osiedlowy plac zabaw. Kindze było trochę wstyd, że piknik nie odniósł sukcesu, przez co pochyliła głowę na dół i zaczęła płakać. Powiedziałem jej, że wszystko jest w porządku i dałem jej buziaka na szczęście!
  Uważam, że mimo to, ten dzień był naprawdę wspaniały. Przeżyłem niesamowitą przygodę z moją najlepszą przyjaciółką i życzę sobie, żeby takie dni częściej mnie spotykały!
  
  OPIS SYTUACJI
  
  Jest czwartkowa przerwa śniadaniowa. Siedzę na ławce na szkolnym korytarzu. Uczę się rozwiązywania układu równań, bo już za pięć minut nasza klasa pisze klasówkę z matematyki. Obok mnie są inni uczniowie. Kilku starszych kolegów się bije, inni odpisują zadania domowe na parapecie w łazience, kilku młodszych gra w tenisa stołowego. Na ścianach wiszą gazetki o sztukach w poszczególnych epokach. Gdzieniegdzie leżą opakowania po śniadaniu. Przez korytarz przechodzi pan od historii z surową miną i dziennikiem pod ręką. Nagle rozbrzmiewa dźwięk dzwonka. Na twarzach moich kolegów i koleżanek z klasy widać przerażenie. Marcin odmawia modlitwę z prośbą, żeby rozum mu przyszedł do głowy, a Damian bije się podręcznikiem po głowie, aby wbić sobie wiedzę. Co chwilka ktoś mówi, że się boi albo, że dostanie jedynkę z wykrzyknikiem. Wtedy na korytarzu pojawia się nauczycielka od matematyki. Wszyscy podrywają się z przerażenia, a serce zaczyna nam bić coraz bardziej. Wchodzimy zestresowani do Sali i zaczynamy pisać.
  Korytarz jest już pusty. Jedynie pani sprzątaczka zbiera śmieci i różne resztki pozostawione przez młodzież. Słońce przysłonięte chmurą nie wpuszcza już swoich promieni do klasy. Wszyscy są w ławkach i męczą swoje mózgi na sprawdzianie.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie