Treść zadania

Rozwiązania

• 

  0 0

  Dyta 29.4.2010 (15:28)

  Kopernik:
  Jego najważniejszym dziełem jest De revolutionibus orbium coelestium[6] – O obrotach sfer niebieskich. Pracował nad nim w latach 1515-1530, ale ukazało się dopiero w 1543 roku w Norymberdze. Opisał w nim heliocentryczną wizję wszechświata na tyle szczegółowo, że mogła stać się naukowo użyteczna. Dzieło to wywołało jedną z najważniejszych rewolucji naukowych od czasów starożytnych, nazywaną niekiedy przewrotem kopernikańskim.
  Mimo wielu czynności jakie wykonywał, Kopernik zajmował się badaniem sfery niebieskiej. Pierwotna teza teorii został zapisana w dziele o tytule Komentarzyk Mikołaja Kopernika .W tej książce wysuwa siedem tez na temat budowy układu sfer niebieskich, oto one:
  .* Nie można określić występowania jednego wspólnego środka dla sfer niebieskich
  * Środek planety Ziemi wcale nie będzie środkiem całego Wszechświata, ale jedynie oznacza środek ciężkości oraz środek sfery Księżyca .
  * Każda ze sfer niebieskich obiega Słońce, gdyż to jest centrum Wszechświata .
  * Stosunek wyliczonej odległości planety Ziemi od centrum czyli Słońca do firmamentu będzie dużo mniejszy niż relacja między promieniem ziemskim a odległością od Słońca, co oznacza że położenie Ziemi w stosunku do centrum układu będzie mniejsze niż wysokość firmamentu.
  * Ziemia obraca się wokół własnej osi każdego dnia wykonując pełen obrót, kiedy firmament i najwyższy punkt na nieboskłonie są nieruchome.
  * Ruch Słońca jaki obserwujemy, wynika z ruchu sfery niebieskiej i naszej planety, która to krąży wokół Słońca, razem z innymi planetami .Stąd też Ziemia wykonuje więcej niż jeden ruch.
  *Ruch prosty oraz wsteczny wszystkich planet jest związany z ruchem Ziemi.
  
  Galileusz:
  Pierwsze ważne odkrycia Galileusza dotyczyły mechaniki. Arystoteles twierdził, że ciężkie ciała spadają szybciej niż lekkie. Całe pokolenia uczonych akceptowały to twierdzenie, polegając na autorytecie greckiego filozofa. Galileusz postanowił to jednak sprawdzić; przeprowadził szereg doświadczeń i szybko stwierdził, że Arystoteles się mylił. W rzeczywistości ciała ciężkie i lekkie spadałyby z taką samą szybkością, gdyby nie fakt, iż opór powietrza hamuje ich spadek. Po dokonaniu tego odkrycia Galileusz posunął się o krok dalej. Starannie zmierzył drogę, jaką w danym czasie przebywa spadający przedmiot, i stwierdził, że jest ona proporcjonalna do kwadratu czasu spadania.
  Innym wielkim osiągnięciem Galileusza było odkrycie prawa bezwładności. Poprzednio ludzie uważali, że poruszający się przedmiot w sposób naturalny zwalnia i zatrzymuje się, o ile nie działa nań siła, która utrzymuje go w ruchu. Doświadczenia Galileusza wykazały, że to powszechne przekonanie jest błędne. Gdyby można było wyeliminować siły hamujące ruch, takie jak tarcie, to poruszający się przedmiot w naturalny sposób poruszałby się dowolnie długo ze stałą prędkością. Ta ważna zasada, której Newton nadal nowe, jasne sformułowanie i którą włączył do swego systemu jako pierwszą zasadę dynamiki, jest jednym z najważniejszych praw fizyki.
  Ze wszystkich osiągnięć Galileusza najsłynniejsze są jego odkrycia astronomiczne. Na początku XVI w. astronomia przeżywała okres burzliwych zmian, w tym czasie toczył się zasadniczy spór między zwolennikami heliocentrycznej teorii Kopernika i stronnikami wcześniejszej teorii geocentrycznej. Już w 1604 r. Galileusz wyraził przekonanie, że Kopernik ma racje, ale nie potrafił wówczas tego udowodnić. W 1609 r, dowiedział się, że w Holandii wynaleziono teleskop. Galileusz okazał się człowiekiem tak genialnym, że posiadając jedynie bardzo pobieżny opis urządzenia zdołał w krótkim czasie zbudować teleskop i to znacznie lepszy. Wyposażony w nowy instrument, Galileusz skierował swój talent obserwacyjny ku niebu i w ciągu roku dokonał całego szeregu wielkich odkryć.
  Obserwując Księżyc Galileusz zauważył, że nie jest on gładką kulą i że na jego powierzchni znajdują się liczne kratery i wysokie góry. Ciała niebieskie - stwierdzał - nie są gładkie ani doskonale, lecz podobnie nieregularne jak Ziemia.
  Galileusz spędził następnych sześć lat na pisaniu swojego najsłynniejszego dzieła - Dialogu o dwu najważniejszych układach świata. Książka jest mistrzowskim przedstawieniem dowodów na rzecz teorii Kopernikowskiej.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie