Treść zadania

Najlepsze rozwiązanie

• 

  0 0

  sonar 29.11.2010 (23:56)

  Wydarzenie , które chcę opisać przydarzyło mi się w pewien wyjątkowo ponury czwartek listopada. Szłam do szkoły w paskudnym humorze , bo wiedziałam , że nie jestem dobrze przygotowana do lekcji. Wiedziałam , że tego dnia będę trzy kartkówki i być może czwarta, jeśli nauczyciel będzie w złym humorze.
  Dodatkowo psuł mi nastrój pewien problem - pokłóciłam się z moja najlepszą przyjaciółką Ewą .
  I to o co ! A raczej o kogo - o tego bałwana Arka z II c.
  Ewa zadurzyła się w nim po sam czubek głowy , a ten ....no, przyjemniaczek stroił sobie z niej żarty. Próbowałam tłumaczyć jej , że taki ktoś jak Arek nie zasługuje na nią , ale do Ewy nic nie docierało.
  Wykrzyczała mi prosto w twarz , że jestem zazdrosna o Arka . Ja zazdrosna ? Też coś !
  Skończyło się na tym , że Ewa przesiadła się do Olki a ja siedziałam sama. Trudno , przeżyję ....
  Pierwsza lekcja - religia minęła spokojnie. Ksiądz, który nas uczy jest po prostu rewelacyjny ! Tego dnia opowiadał nam o sile modlitwy i o świętych , którzy są patronami spraw trudnych i beznadziejnych . Między innymi mówił o świętym Judzie Tadeuszu. Na zakończenie lekcji każdy z nas dostał dwie modlitwy - do święte Rity i do świętego Judy Tadeusza.
  Na przerwie stałam sama przy oknie i martwiłam się , bo na przyszłej lekcji - matematyce miała być kartkówka z materiału , którego nie zrozumiałam. Odruchowo wyjęłam obrazek z modlitwą do świętego Judy Tadeusza i tak "od serca" odmówiłam tę modlitwę.
  Gdy zaczęła się lekcja - byłam pewna , że dostanę jedynkę . Tymczasem matematyczka stanęła przed tablicą , badawczo spojrzała na nas - na mnie zatrzymała wzrok na dłużej i powiedziała , że zrobimy jeszcze jedno powtórzenie , bo ona czuje , że mamy jeszcze spore braki.
  W myślach podziękowałam świętemu i wyjątkowo uważnie słuchałam lekcji.
  Po matematyce - nie wiem czy to też za sprawą świętego Judy Tadeusza w szkole pojawili się pracownicy Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej i mieliśmy zajęcia na temat zapobiegania narkomanii. Po nich była pogadanka o dopalaczach i w taki sposób minęły te lekcje , na których miały być kartkówki.
  Na ostatniej lekcji nauczyciel - historyk miał wyjątkowo dobry humor i zamiast nudnej lekcji wymyślił ciekawą grę historyczną. Nawet nie wiedziałam , kiedy minęła historia.
  Ale najlepsze czekało mnie na koniec tego niezwykłego dnia - przy wyjściu ze szkoły czekała na mnie Ewa ! I to już w normalnym stanie ciała i ducha . Podeszła do mnie, przeprosiła mnie i powiedziała , że miałam rację - Arek to bałwan !
  Roześmiałyśmy się i razem poszłyśmy do domu.
  To był wyjątkowy dzień i tak do końca nie wiem czy wydarzenia tego dnia to był szczęśliwy zbieg okoliczności czy też święty Juda Tadeusz zajął się moimi beznadziejnymi sprawami.

  Dodawanie komentarzy zablokowane - Zgłoś nadużycie